IP-PP2/443-1339/08-8/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data wpływu 3 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.) oraz pismem z dnia 5 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny budynku oraz opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowiony jest ten budynek - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny budynku oraz opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowiony jest ten budynek.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 13 listopada 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.) oraz z dnia 5 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.), będącymi odpowiedziami na wezwania tut. organu Nr IP-PP2/443-1339/08-2/k.k. z dnia 31 października 2008 r. oraz Nr IP-PP2/443-1339/08-5/k.k. z dnia 1 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z L... wydzieliła się Spółdzielnia Mieszkaniowa R... na podstawie uchwały nr x/95 z dnia 20 września 1995 r. Nadzwyczajnego Zebrania Przedstawicieli L w sprawie podziału Spółdzielni. Z dniem wpisania do rejestru spółdzielni SM R co nastąpiło w 1996 r., nabyła ona z mocy prawa - zgodnie z art. 111 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze - prawo wieczystego użytkowania gruntów i własność budynków, które otrzymali w wyniku podziału.

Jeden z budynków był dopiero rozpoczętą inwestycją, która została faktycznie zakończona przez L już po podziale Spółdzielni. Budynek ten został oddany do użytku etapami w okresie od października 1996 r. do kwietnia 1997 r. i zasiedlony w tym samym okresie. Budynkiem tym zarządza nadal L. Położony on jest w L przy ul. P..., na działkach 2/26, 2/27, 2/28 dla których urządzona jest KW.../2. Obecnie L i SM "R" postanowiły uregulować wzajemne stosunki związane z tym budynkiem. Strony doszły do porozumienia, że SM "R" przekaże na rzecz L wymieniony budynek, którego jest formalnym właścicielem jako użytkownik wieczysty - w drodze darowizny, ponieważ inwestycję tę zrealizował L... i zarządza tym budynkiem, natomiast przedmiotem sprzedaży byłoby prawo wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowiony jest budynek za cenę, jaką Gmina L przyjmuje za postawę do naliczania opłat.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz L.

Prawo wieczystego użytkowania gruntu po stronie SM R powstało z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się postanowienia o zarejestrowaniu tej Spółdzielni przez Sąd Rejonowy, które zostało wydane w dniu 27 listopada 1995 r. Podstawą nabycia z mocy prawa jest art. 111 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze.

Własność budynku objętego zapytaniem przeszła na rzecz SM R... nie na mocy uchwały z dnia 20 września 1995 r. Nadzwyczajnego Zebrania Przedstawicieli L... w sprawie podziału spółdzielni, lecz w związku z tą uchwałą na mocy wspomnianego art. 111 ustawy - Prawo spółdzielcze.

Właścicielem budynku jest SM R... na mocy art. 111 Prawa spółdzielczego w związku z art. 235 § 1 zd. 2 kodeksu cywilnego.

Budynek ten jest przedmiotem własności, a nie użytkowania wieczystego SM "R...".

SM R... otrzymała rozpoczętą inwestycję budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu w wyniku podziału L nieodpłatnie i nie przysługiwało jej w związku z tym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

SM R... jako nowo organizująca się spółdzielnia nie była przygotowana i nie wyraziła zgody na przejęcie i kontynuowanie rozpoczętej inwestycji, w związku z czym była ona nadal realizowana przez L... na podstawie pozwolenia na budowę wydanego przed podziałem spółdzielni. Zarząd budynkiem przez L... odbywa się za zgodą i wiedzą SM R w związku ze sfinansowaniem przez L... tej inwestycji i nie wyrażeniem zgody przez SM "R" na jej przejęcie w toku realizacji.

Budynek ten jest środkiem trwałym w L. w związku z zarządzaniem tym budynkiem przez L.

Faktury były wystawiane na L... i nie był odliczany podatek naliczany w trakcie realizacji inwestycji.

Artykuł 231 § 1 k.c. nie ma zastosowania, ponieważ L nie można uznać za samoistnego posiadacza gruntu w dobrej wierze w rozumieniu tego przepisu. Art. 231 § 2 mógłby mieć zastosowanie gdyby SM R... był właścicielem gruntu, podczas gdy jest on użytkownikiem wieczystym.

Nie poniesiono wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

PKOB budynku, który jest przedmiotem zapytania to 1.11.112.

Zabudowana budynkiem jest jedynie działka nr 2/28, pozostałe działki o numerach 2/26 i 2/27 nie są zabudowane, lecz wchodzą w skład nieruchomości złożonej z tych trzech działek, która jest przedmiotem użytkowania wieczystego. Budynek ma adres Pstrągowa 4,6,8 z uwagi na trzyetapowy cykl realizacji inwestycji (w kształcie litery C).

Dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu nastąpi łącznie z darowizną budynku.

Działka nr 2/26 jest według ewidencji gruntów oznaczona symbolem Bp, co oznacza, iż działka ta jest zurbanizowanym terenem niezabudowanym, zgodnie z § 68 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra rozwoju regionalnego i budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, natomiast działka nr 2/27 oznaczona jest symbolem dr, co oznacza drogę. Dane z ewidencji gruntów są podstawą planowania przestrzennego, o czym stanowi art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawa geodezyjnego i kartograficznego, zatem przeznaczenie tych gruntów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie może być inne.

Powyższe działki nie będą zabudowane w momencie sprzedaży i będą miały nadal takie przeznaczenie, jakie wynika z ewidencji gruntów. Wzdłuż zachodniej granicy działki nr 2/26 postawione są ekrany dźwiękochłonne oddzielające ją od ulicy Z..., przez co nie jest ona atrakcyjna dla zabudowy mieszkaniowej ani usługowej.

Działka nr 2/27 jest drogą wewnętrzną w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r., jako droga w osiedlu mieszkaniowym i jako taka jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Natomiast śmietnik jest obiektem małej architektury, zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c) wymienionej ustawy.

Droga wewnętrzna, którą jest działka nr 2/27 została oddana do użytku wraz z odbiorem budynku na działce nr 2/28 po zakończeniu jego budowy, to jest w dniu 25 kwietnia 1997 r. Droga ta powstała w ramach planu zagospodarowania terenu przed budynkiem, w ramach realizowanej inwestycji.

Po oddaniu drogi wewnętrznej do użytku nie były przez podatnika ponoszone wydatki na jej ulepszenie.

Śmietnik na działce nr 2/26 jest trwale z gruntem związany. Jest częścią składową nieruchomości w rozumieniu art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, a jednocześnie jest odrębnym przedmiotem własności użytkownika wieczystego, zgodnie z art. 235 § 1 k.c.

Śmietnik został oddany do użytku dnia 25 kwietnia 1997 r., tak jak i droga na działce 2/27, wraz z zakończeniem inwestycji.

Po oddaniu śmietnika do użytku nie były przez podatnika ponoszone wydatki na jego ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i w jakiej wysokości powinien być zapłacony podatek VAT z tytułu wymienionych czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność ta jest zwolniona z podatku.

Wynika to z § 8 ust. 1 pkt 12, który stanowi, że zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków trwałe z gruntem związanych jeżeli budynki te są zwolnione od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy budynki te są zwolnione od podatku, ponieważ darowizna budynku w tym przypadku nie będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, a ponadto dlatego, że art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych - budynek jest używany dłużej niż 5 lat, ponieważ SM "R..." otrzymała ten budynek nieodpłatnie i w związku z tym nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tym zastrzeżeniem, że jego część stanowią garaże, które mogą być uznane za cześć budynku przeznaczoną na inne cele niż mieszkaniowe w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednak z uwagi, że cały budynek jest przedmiotem darowizny to sprzedaż użytkowania wieczystego jest zwolniona od podatku VAT, zgodnie z powołanym § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia i przez analogię do art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, który stanowi, że w przypadku dostawy budynku trwałe z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.,. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Wobec powyższego darowizna towaru, od którego nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie stanowi dostawy towarów w myśl art. 5 i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. dostawa budynków może korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z dodanym od dnia 1 grudnia 2008 r. do ustawy o VAT, art. 29 ust. 5a, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W świetle art. 233 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra. W wyniku zbycia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż z L... wydzieliła się Spółdzielnia Mieszkaniowa R na podstawie uchwały nr x/95 z dnia 20 września 1995 r. Nadzwyczajnego Zebrania Przedstawicieli L... w sprawie podziału Spółdzielni. Z dniem wpisania do rejestru spółdzielni SM "R", co nastąpiło w 1996 r., nabyła ona z mocy prawa - zgodnie z art. 111 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze - prawo wieczystego użytkowania gruntów i własność budynków, które otrzymali w wyniku podziału.

Jeden z budynków był dopiero rozpoczętą inwestycją, która została faktycznie zakończona przez L... już po podziale Spółdzielni. Budynek ten został oddany do użytku etapami w okresie od października 1996 r. do kwietnia 1997 r. i zasiedlony w tym samym okresie.

Obecnie L i SM "R" postanowiły uregulować wzajemne stosunki związane z tym budynkiem. Strony doszły do porozumienia, że SM "R" przekaże na rzecz L... wymieniony budynek, którego jest formalnym właścicielem jako użytkownik wieczysty - w drodze darowizny, ponieważ inwestycję tę zrealizował L... i zarządza tym budynkiem, natomiast przedmiotem sprzedaży byłoby prawo wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowiony jest budynek za cenę, jaką Gmina L przyjmuje za postawę do naliczania opłat.

Prawo wieczystego użytkowania gruntu po stronie SM "R" powstało z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się postanowienia o zarejestrowaniu tej Spółdzielni przez Sąd Rejonowy, które zostało wydane w dniu 27 listopada 1995 r. Podstawą nabycia z mocy prawa jest art. 111 Ustawy z dnia 16 września 1982 r. prawo spółdzielcze.

Własność budynku objętego zapytaniem przeszła na rzecz SM "R..." nie na mocy uchwały z dnia 20 września 1995 r. Nadzwyczajnego Zebrania Przedstawicieli L... w sprawie podziału spółdzielni, lecz w związku z tą uchwałą na mocy wspomnianego art. 111 ustawy - Prawo spółdzielcze.

Budynek ten jest przedmiotem własności, a nie użytkowania wieczystego SM "R...".

SM "R..." otrzymała rozpoczętą inwestycję budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu w wyniku podziału L nieodpłatnie i nie przysługiwało jej w związku z tym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

SM "R...", jako nowoorganizująca się spółdzielnia nie była przygotowana i nie wyraziła zgody na przejęcie i kontynuowanie rozpoczętej inwestycji, w związku z czym była ona nadal realizowana przez L... na podstawie pozwolenia na budowę wydanego przed podziałem spółdzielni. Zarząd budynkiem przez L... odbywa się za zgodą i wiedzą SM "R..." w związku ze sfinansowaniem przez L tej inwestycji i nie wyrażeniem zgody przez SM "R" na jej przejęcie w toku realizacji.

Budynek ten jest środkiem trwałym w L w związku z zarządzaniem tym budynkiem przez L.

Faktury były wystawiane na L... i nie był odliczany podatek naliczany w trakcie realizacji inwestycji.

Artykuł 231 § 1 k.c. nie ma zastosowania, ponieważ L... nie można uznać za samoistnego posiadacza gruntu w dobrej wierze w rozumieniu tego przepisu. Art. 231 § 2 mógłby mieć zastosowanie gdyby SM "R..." był właścicielem gruntu, podczas gdy jest on użytkownikiem wieczystym.

Nie poniesiono wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

PKOB budynku, który jest przedmiotem zapytania to 1.11.112.

Zabudowana budynkiem jest jedynie działka nr 2/28, pozostałe działki o numerach 2/26 i 2/27 nie są zabudowane, lecz wchodzą w skład nieruchomości złożonej z tych trzech działek, która jest przedmiotem użytkowania wieczystego. Budynek ma adres Pstrągowa 4,6,8 z uwagi na trzyetapowy cykl realizacji inwestycji (w kształcie litery C).

Dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu nastąpi łącznie z darowizną budynku.

Działka nr 2/26 jest według ewidencji gruntów oznaczona symbolem Bp, co oznacza, iż działka ta jest zurbanizowanym terenem niezabudowanym, zgodnie z § 68 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra rozwoju regionalnego i budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, natomiast działka nr 2/27 oznaczona jest symbolem dr, co oznacza drogę. Dane z ewidencji gruntów są podstawą planowania przestrzennego, o czym stanowi art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawa geodezyjnego i kartograficznego, zatem przeznaczenie tych gruntów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie może być inne.

Powyższe działki nie będą zabudowane w momencie sprzedaży i będą miały nadal takie przeznaczenie, jakie wynika z ewidencji gruntów. Wzdłuż zachodniej granicy działki nr 2/26 postawione są ekrany dźwiękochłonne oddzielające ją od ulicy Zgierskiej, przez co nie jest ona atrakcyjna dla zabudowy mieszkaniowej ani usługowej.

Działka nr 2/27 jest drogą wewnętrzną w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r., jako droga w osiedlu mieszkaniowym i jako taka jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Natomiast śmietnik jest obiektem małej architektury, zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c) wymienionej ustawy.

Droga wewnętrzna, którą jest działka nr 2/27 została oddana do użytku wraz z odbiorem budynku na działce nr 2/28 po zakończeniu jego budowy, to jest w dniu 25 kwietnia 1997 r. Droga ta powstała w ramach planu zagospodarowania terenu przed budynkiem, w ramach realizowanej inwestycji.

Po oddaniu drogi wewnętrznej do użytku nie były przez podatnika ponoszone wydatki na jej ulepszenie.

Śmietnik na działce nr 2/26 jest trwale z gruntem związany. Jest częścią składową nieruchomości w rozumieniu art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, a jednocześnie jest odrębnym przedmiotem własności użytkownika wieczystego, zgodnie z art. 235 § 1 k.c.

Śmietnik został oddany do użytku dnia 25 kwietnia 1997 r., tak jak i droga na działce 2/27, wraz z zakończeniem inwestycji.

Po oddaniu śmietnika do użytku nie były przez podatnika ponoszone wydatki na jego ulepszenie.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów stwierdzić należy, iż skoro SM "R..." otrzymała rozpoczętą inwestycję budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu w wyniku podziału L... nieodpłatnie i nie przysługiwało jej w związku z tym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to darowizna budynku, nie będzie stanowić dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zbycie prawa wieczystego użytkowania działki nr 2/28 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, według 22% stawki podatku.

Stwierdzić należy, iż mimo, że dostawa prawa wieczystego użytkowania tej działki nastąpi łącznie z darowizną budynku, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalniający od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku objętej zwolnieniem od podatku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych. Ze względu bowiem na to, iż darowizna budynku w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie stanowi dostawy towarów (nie jest to bowiem czynność zwolniona od podatku, lecz czynność znajdująca się poza zakresem obowiązywania ustawy) powołany wyżej przepis nie będzie miał zastosowania. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania tej działki będzie więc podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według 22% stawki podatku.

Z treści wniosku wynika również, że na całą nieruchomość stanowiącą funkcjonalną całość składają się w sumie trzy działki, tj. działka nr 2/28 zabudowana budynkiem, o którym mowa wyżej, oraz działka 2/26 zabudowana śmietnikiem i działka nr 2/27 stanowiąca drogę wewnętrzną. Jak podaje Wnioskodawca:

* budynek został oddany do użytku etapami w okresie od października 1996 r. do kwietnia 1997 r. Położony jest on w L przy ul. P...., na działkach 2/26, 2/27, 2/28,

* SM "R" przekaże na rzecz L wymieniony budynek, którego jest formalnym właścicielem jako użytkownik wieczysty - w drodze darowizny,

* prawo użytkowania wieczystego gruntu ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz L,

w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 listopada 2008 r. wskazano, że:

* zabudowana budynkiem jest jedynie działka nr 2/28, a pozostałe działki o numerach 2/26 i 2/27 nie są zabudowane, lecz wchodzą w skład nieruchomości złożonej z tych trzech działek, która jest przedmiotem użytkowania wieczystego,

* dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu nastąpi łącznie z darowizną budynku,

z kolejnego uzupełnienia wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. wynika natomiast, że:

* działka nr 2/27 jest drogą wewnętrzną w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r., jako droga w osiedlu mieszkaniowym i jako taka jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane; droga ta została oddana do użytku wraz z odbiorem budynku na działce nr 2/28 po zakończeniu jego budowy, to jest w dniu 25 kwietnia 1997 r. i powstała ona w ramach planu zagospodarowania terenu przed budynkiem, w ramach realizowanej inwestycji; po oddaniu drogi wewnętrznej do użytku nie były przez podatnika ponoszone wydatki na jej ulepszenie,

* na działce nr 2/26 znajduje się śmietnik, który jest trwale z gruntem związany, jest obiektem małej architektury, zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c) ww. wymienionej ustawy, jest częścią składową nieruchomości w rozumieniu art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, a jednocześnie jest odrębnym przedmiotem własności użytkownika wieczystego, zgodnie z art. 235 § 1 k.c.; został on oddany do użytku dnia 25 kwietnia 1997 r., tak jak i droga na działce 2/27, wraz z zakończeniem inwestycji; po oddaniu śmietnika do użytku nie były przez podatnika ponoszone wydatki na jego ulepszenie.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego i mającego nastąpić zdarzenia przyszłego tut. organ przyjmuje, że przedmiotem sprzedaży na rzecz L... będzie wyłącznie prawo użytkowania wieczystego trzech działek (2/26, 2/27, 2/28), natomiast wszelkie naniesienia na gruncie powstałe w toku jednej inwestycji jako całość (tj. budynek, droga i śmietnik), będą przedmiotem darowizny na rzecz Wnioskodawcy.

Z powyższych też względów darowiznę drogi jak i śmietnika należy potraktować tak samo jak darowiznę budynku, tj. jako czynność leżącą poza zakresem obowiązywania ustawy o VAT, bowiem w momencie ich nabycia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tą drogą i śmietnikiem. Natomiast sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu (tj. działek nr 2/26 i 2/27) będącego w opinii tut. organu gruntem zabudowanym i przeznaczonym pod zabudowę, będzie objęta 22% stawką podatku VAT, czyli tak samo jak w przypadku działki nr 2/28.

Należy w tym miejscu również podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT), przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, jak ma to miejsce w przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się inną istniejąca na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi natomiast art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4).

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 5 oraz art. 15 ust. 1 ww. ustawy, przed podjęciem uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem.

Odnosząc się do ewidencji gruntów i budynków, zauważyć należy, iż dokument ten stanowi jedynie urzędowy zbiór informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego. Jednakże tylko w zakresie danych faktycznych w niej zawartych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w którym przy klasyfikacji działek nr 2/26 i 2/27 wnioskodawca powołał się na ewidencję gruntów stwierdzić należy, iż o przeznaczeniu danego terenu, decyduje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ewentualnie decyzja o warunkach zabudowy lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Reasumując stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zbycie prawa użytkowania wieczystego działek 2/28, 2/27 i 2/26 podlegać będzie opodatkowaniu według 22% stawki podatku, natomiast darowizna budynku, drogi i śmietnika dokonana wraz ze sprzedażą tego prawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.