IP-PP2-443-1283/08-2/SAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży mieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka aktem notarialnym z dnia 27 lipca 2006 r. zakupiła na rynku pierwotnym od Developera lokal mieszkalny w J. Zgodnie z oświadczeniem Developera zawartym w ww. akcie notarialnym zawiadomienie o zakończeniu budowy i przystąpieniu do użytkowania budynku w którym znajduje się ww. lokal, zawarte w piśmie z dnia 23 lutego 2006 r., zostało przekazane do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, z adnotacją powyższego urzędu o przyjęciu do użytkowania z dniem 9 marca 2006 r. Przedmiot umowy sprzedaży został wydany nabywcy przed zawarciem umowy. Pomimo wydania lokalu, lokal ten nie był faktycznie nigdy użytkowany przez lokatorów, jak również przez Spółkę do celów statutowych. Spółka zawarła w dniu 27 czerwca 2008 r. umowę przedwstępną sprzedaży ww. lokalu na rzecz osoby fizycznej, pani Katarzyny P. W umowie (zawartej w formie aktu notarialnego) wskazano, iż cena zostanie powiększona o "ewentualnie należny podatek od towarów i usług". Spółka zawarła w dniu 8 sierpnia 2008 r. umowę sprzedaży ww. lokalu na rzecz osoby fizycznej, pana Henryka P. (dalej: Nabywcy), rozwiązując tym samym umowę przedwstępną z dnia 27 czerwca 2008 r. (pani Katarzyna P. oraz pan Henryk P. noszą to samo nazwisko). W § 9 pkt 1 aktu notarialnego wskazano, iż " (...) sprzedaż przedmiotu niniejszej umowy jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 12 i 14 powołanej wyżej ustawy" (chodzi o ustawę o podatku od towarów i usług). Jednakże w związku z faktem, iż ustalona cena w umowie nie zawiera podatku od towarów i usług oraz z wątpliwością w zakresie przyjętego ww. stanowiska, Nabywca złożył oświadczenie, iż w przypadku uznania przez organ podatkowy obowiązku podatkowego po stronie sprzedającej Spółki, dokona dopłaty do ustalonej ceny w kwocie równej należnemu podatkowi od towarów i usług, w wysokości stwierdzonej w wystawionej uprzednio przez sprzedającego fakturze VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT od ceny określonej w umowie sprzedaży lokalu przez Spółkę na rzecz osoby fizycznej we wskazanych wyżej okolicznościach, jest należny.

Zdaniem wnioskodawcy w świetle obowiązujących przepisów powstaje wątpliwość, co do konieczności uiszczenia podatku VAT przy dokonywanej sprzedaży, bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 12 i 14 ww. ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: 12) obiektach budownictwa mieszkaniowego - rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11;

Pojawia się zatem wątpliwość, czy w przedmiotowych okolicznościach sprawy poprzez wydanie przedmiotu sprzedaży doszło do pierwszego zasiedlenia i pierwszego zamieszkania lokalu przez Spółkę w rozumieniu przepisów ustawy. Okoliczność ta ma natomiast znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT. Zdaniem Spółki, poprzez wydanie lokalu Spółce przez Dewelopera, doszło do pierwszego zasiedlenia i zamieszkania lokalu, a zatem przy sprzedaży lokalu przez Spółkę na rzecz osoby fizycznej podatek VAT od czynności sprzedaży nie jest należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ww. ustawy, będącego rozwinięciem art. 5, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego", w myśl art. 2 pkt 12 ww. ustawy rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Natomiast pojęcie pierwszego zasiedlenia zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 ww. ustawy jako wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jak wynika z powyższych przepisów zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży części obiektów budownictwa mieszkaniowego, jeśli są one już zasiedlone lub zamieszkane oraz są przeznaczone na cele mieszkaniowe.

Z informacji przedstawionych przez Spółkę wynika, iż transakcja dostawy na jej rzecz lokalu mieszkalnego przez Dewelopera spełniała wszystkie przesłanki definicji pierwszego zasiedlenia. Stanowiła ona bowiem dostawę obiektu budownictwa mieszkaniowego, a poprzez ustanowienie aktem notarialnym odrębnej własności lokalu i jego sprzedaż przez dewelopera Spółka stała się pierwszym nabywcą przedmiotowego lokalu. Nastąpiło również wydanie nabytego lokalu mieszkalnego. Ponadto nabycie lokalu od dewelopera nastąpiło w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu (dostawa przedmiotowego lokalu). Przedmiotowy lokal został przyjęty do użytkowania z dniem 9 marca 2006 r. Lokal ten jest lokalem samodzielnym, co oznacza, że Spółka w wyniku transakcji zakupu przedmiotowego lokalu mieszkalnego stała się jego właścicielem, a następnie przeniosła prawo własności na podmiot trzeci - Nabywcę. Z przedstawionych przez Spółkę okoliczności transakcji oraz analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż spełnia ona wymogi art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy i nie występują przesłanki wyłączające zwolnienie, o których mowa w powyższym artykule. Zatem dalsza odprzedaż lokalu mieszkalnego, dokonywana w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Zauważyć należy, iż powyższe zwolnienie nie obejmuje części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Zgodnie z podanym stanem faktycznym Nabywca złożył oświadczenie, iż w przypadku uznania przez organ podatkowy obowiązku podatkowego po stronie sprzedającej Spółki, dokona dopłaty do ustalonej ceny w kwocie równej należnemu podatkowi od towarów i usług, w wysokości stwierdzonej w wystawionej uprzednio przez sprzedającego fakturze VAT. Powyższe sugeruje, iż Spółka, dokonując sprzedaży na rzecz Nabywcy, wystawiła jednak fakturę VAT, zawierając na niej kwotę podatku VAT. Zgodnie z przepisem art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty, zgodnie natomiast z przepisem ustępu 2 tego artykułu przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego. Zatem w sytuacji gdy Spółka przy sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego wystawiła fakturę VAT z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 7% i wykazała na tej fakturze kwotę podatku, jest zobowiązana do zapłaty tego podatku. Jednocześnie tut. organ podatkowy w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga o możliwości regulowania kwestii obowiązku podatkowego za pomocą umowy cywilnoprawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.