IP-PP2-443-1242/08-2/KK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 października 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP2-443-1242/08-2/KK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 7 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług świadczonych na rzecz Gminy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2008 r. wpłynął złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład został stworzony przez Radę Gminy w formie zakładu budżetowego w celu wykonywania zadań własnym Gminy. Zakład posiada statut, w którym są określone szczegółowe zadania nałożone do wykonywania przez wnioskodawcę.

Wątpliwości Strony budzi: czy zakład budżetowy, który świadczy usługi na rzecz macierzystej Gminy, wykonując zadania powierzone mu powinien wystawić fakturę VAT np. Zakład wykonuje remonty dróg, przystanków, dowożenie dzieci do szkół, budowa chodników. Powyższe zadania są zapisane w statucie wnioskodawcy i wykonywane są bez zawarcia dodatkowych umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym zakład budżetowy powinien wystawić gminie fakturę z VAT.

2.

Czy czynności wymienione wcześniej tj. remonty i budowle chodników, remonty dróg, dowożenie dzieci (czynności statutowe) podlegają VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakład budżetowy został utworzony przez Gminę w celu wykonywania jej zadań własnych. Realizując zadania nałożone przez organ powołujący i na rzecz tego organu nie powinien obciążać Gminy podatkiem VAT. W przeciwnym przypadku powołanie odrębnego zakładu byłoby bezcelowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż działalność zakładu stanowią zadania (usługi) wykonywane na potrzeby macierzystej jednostki Gminy (Urzędu Gminy), są to ustawowe zadania własne, które Gmina wykonuje za pośrednictwem Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104) sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały;

2.

gminy, powiaty i samorząd województwa, zwane dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych.

Gmina zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi - art. 9 ust. 1.

Z kolei jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi i gospodarstwami pomocniczymi są jednostki sektora finansów publicznych, które zostały utworzone na podstawie przepisów rozdziału III ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych. Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, jednostkami budżetowymi są takie jednostki sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Na mocy cytowanej wyżej ustawy o finansach publicznych stwierdzić należy, że Gmina nie jest jednostką budżetową, zakładem budżetowym ani gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej oraz jednostką samorządu terytorialnego, a zatem do usług świadczonych pomiędzy Wnioskodawcą (zakładem budżetowym) a Gminą nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w § 8 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle cytowanych wyżej przepisów za nieprawidłowe należy zatem uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie z podatku, w związku z powyższym usługi wykonywane przez Gminny Zakład Usług Komunalnych na rzecz macierzystej Gminy podlegają opodatkowaniu według stawek właściwych dla tych czynności. Czynność ta winna zostać udokumentowana fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl