IP-PP2-443-1085/08-3/MK - Stawka podatku VAT od budowy i sprzedaży miejsc postojowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.), uzupełniony pismem z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 1 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* w części odnoszącej się do stawki podatku od towarów i usług przy budowie obiektu budownictwa mieszkaniowego - za prawidłowe

* w części odnoszącej się do stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży miejsc postojowych dla samochodów - za nieprawidłowe

W dniu 7 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług przy budowie obiektu budownictwa mieszkaniowego oraz stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży miejsc postojowych dla samochodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa (inwestor) zajmuje się budową budynków mieszkalnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą dla swoich członków przyszłych właścicieli. Wnioskodawca realizuje budynek mieszkalny wielorodzinny (PKOB 112) gdzie 92% powierzchni stanowią lokale mieszkalne w ilości 66 szt., a 8% powierzchni stanowiska postojowe w ilości 30 szt. w części piwnic budynku. Realizacja inwestycji została zlecona kompleksowo Generalnemu Wykonawcy, natomiast Spółdzielnia zawiera umowy z Członkami - przyszłymi właścicielami na realizację lokali mieszkalnych i stanowisk postojowych (dwie umowy, z uwagi na różną ilość lokali mieszkalnych i stanowisk postojowych) z prawem do ustanowienia odrębnej własności lokali tzw. ekspetatywa. Wkład budowlany na realizację lokali mieszkalnych i stanowisk postojowych wnoszony jest przez Członków transzami do zakończenia budowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy obniżona stawka VAT w budownictwie mieszkaniowym regulowana jest:

Zdaniem Wnioskodawcy dla budowy i dostawy (sprzedaży) stanowiska postojowego w części piwnic budynku winna być stosowana jednolita stawka podatku VAT w wysokości 7%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22% (...). Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowało się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego" (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2007 r.) według zapisu art. 2 pkt 12 ustawy rozumiano budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Reasumując w złożonym wniosku wskazano, iż budynek, którego dotyczyć będą roboty budowlane, został sklasyfikowany wg PKOB w dziale 11 w grupie 112, zatem wypełnia on definicję budownictwa mieszkaniowego wymienioną w art. 2 pkt 12 ustawy. Realizacja inwestycji została zlecona Generalnemu Wykonawcy, który zamierza podjąć budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego (PKOB 112), gdzie 92% powierzchni stanowią lokale mieszkalne a 8% powierzchni stanowiska postojowe w części piwnic a więc prace będą obejmowały cały budynek mieszkaniowy. W związku z powyższym Generalny Wykonawca do całości robót będzie mógł zastosować obniżoną stawkę podatku 7% - stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii uznaje się za prawidłowe.

Natomiast w odpowiedzi na drugie pytanie tutejszy organ podkreśla, że sprzedaż przez Wnioskodawcę stanowiska postojowego w części piwnic budynku w związku z faktem, iż stanowią pomieszczenie przynależne, służące funkcji innej niż mieszkaniowa, sprzedaż stanowiska postojowego przez Spółdzielnię podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%.

Mianowicie: zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji "lokalu mieszkalnego" ani "lokalu użytkowego". Definicję taką zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Miejsce postojowe (boks garażowy) nie jest lokalem mieszkalnym, zgodnie z ww. definicją, ani pomieszczeniem pomocniczym służącym zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto, ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania zapisu art. 41 ust. 12 wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

W kontekście rozpatrywanego zagadnienia na uwagę zasługuje fakt, iż powołana wyżej ustawa o własności lokali, obok pojęcia "samodzielnego lokalu mieszkalnego" posługuje się również pojęciem "pomieszczenia przynależnego do lokalu", co wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały ludzi w sposób funkcjonalny polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część składową lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi ich sprzedaż nie podlega więc preferencyjnej stawce podatku. W tej części stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.