IP-PP2-443-1027/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 27 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług za miejsce postojowe w garażu - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług za miejsce postojowe w garażu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa "Osiedle M" w... podpisała z Wnioskodawcą umowę na wybudowanie i ustanowienie odrębnej własności lokalu - w dniu 23 września 2004 r. umowa obejmowała poza mieszkaniem piwnicę i miejsce postojowe w garażu podziemnym. Spółdzielnia naliczyła podatek VAT za mieszkanie i piwnicę 7% za miejsce postojowe 22%. W dniu 10 września 2007 r. Spółdzielnia przeniosła na Wnioskodawcę aktem notarialnym łącznie mieszkanie, piwnicę i miejsce postojowe w garażu usytuowany na kondygnacji zerowej. Członkowie Spółdzielni kwestionowali naliczenie podatku VAT za miejsce postojowe, ponieważ jest to pomieszczenie przynależne do tego lokalu i stanowi część składową lokalu mieszkalnego. Spółdzielnia twierdzi, że otrzymała takie stanowisko od Dyrektora Izby Skarbowej (w załączeniu). Ponadto Wnioskodawca załącza pismo skierowane do Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2008 r., które nie zostało rozpatrzone z powodu nie złożenia pytania na odpowiednim druku oraz nie zapłaciła 75,00 zł (w załączeniu). Załącznik ten napisany na maszynie przedstawia dokładnie stan faktyczny sprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo naliczono na podatek VAT za miejsce postojowe w wysokości 22%, jeżeli zdarzenie miało miejsce przed końcem 2007 r. roku a miejsce postojowe stanowi pomieszczenie przynależne do lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy miejsce postojowe, które znajduje się na gruncie objętych współwłasnością w częściach ułamkowych jest nierozerwalnie związane z lokalem mieszkalnym. Nie może być przedmiotem odrębnego obrotu, bo nie stanowi samodzielnego lokalu mieszkalnego. Wynika to z wyroku WSA z 9 maja 2008 r. (III SA/Wa 363/08). Pomieszczenie przynależne takie jak garaż w sensie prawnym stanowi część składową lokalu mieszkalnego (art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali). W wyroku z 2006 r. (I FSK 945/05) NSA utwierdził, że w przypadku czynności o charakterze kompleksowym, na które składa się czynność podstawowa i czynność pomocnicza niezbędna do wykonania tej pierwszej przyjmować należy jednolitą stawkę VAT dla całego kompleksu czynności, właściwą dla czynności podstawowej. Sprzedaż garażu jest czynnością pomocniczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22% (...). Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowało się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego" (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2007 r.) według zapisu art. 2 pkt 12 ustawy rozumiano budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji "lokalu mieszkalnego" ani "lokalu użytkowego". Definicję taką zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Miejsce postojowe (boks garażowy) nie jest lokalem mieszkalnym, zgodnie z ww. definicją, ani pomieszczeniem pomocniczym służącym zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto, ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania zapisu art. 41 ust. 12 wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

W kontekście rozpatrywanego zagadnienia na uwagę zasługuje fakt, iż powołana wyżej ustawa o własności lokali, obok pojęcia "samodzielnego lokalu mieszkalnego" posługuje się również pojęciem "pomieszczenia przynależnego do lokalu", co wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały ludzi w sposób funkcjonalny polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część składową lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Reasumując zakup przez Wnioskodawcę miejsca postojowego w związku z faktem, iż stanowią pomieszczenie przynależne, służące funkcji innej niż mieszkaniowa podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.