IP-PP1-443-594/07-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP1-443-594/07-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej..., przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej bez ewidencji obrotu za pomocą kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2007 r. (data nadania) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej bez ewidencji obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S.A. jest podmiotem działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). Do podstawowej działalności Banku należy przyjmowanie depozytów pieniężnych i udzielanie kredytów w oparciu o prowadzone rachunki bankowe depozytowe i kredytowe. Znakomita większość czynności wykonywanych przez Bank w ramach prowadzonej działalności klasyfikowana jest jako usługi pośrednictwa finansowego, które na mocy art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Poza działalnością podstawową Bank udziela między innymi nieodpłatnych przekazań i zużycia towarów na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością, w tym na przykład:

1.

darowizny składników majątku wykorzystywanego wcześniej w działalności Banku, np. komputerów, telefonów komórkowych itd. (towarów używanych spełniających warunki art. 43 ust. 2 Ustawy),

2.

nieodpłatnych przekazań oraz zużycia towarów na rzecz pracowników/emerytów sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej ZFŚS),

3.

darowizny towarów zakupionych wyłącznie w tym celu, na przykład nagród rzeczowych przekazanych organizatorom konkursów, prezentów dla pracowników odchodzących na emeryturę itp.

W przypadku nieodpłatnych przekazań oraz zużycia towarów wymienionych w pkt 1 i pkt 2 Bank, na podstawie art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 Ustawy, nie dokonuje opodatkowania takich czynności podatkiem VAT. W przypadku nieodpłatnych przekazań towarów zakupionych wyłącznie w celu darowizny, o czym mowa w pkt 3, Bank dokonuje takiego opodatkowania. Bank nalicza podatek należny i odlicza podatek naliczony na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3 Ustawy.

Ponieważ w Banku nie jest możliwe odrębne określenie kwot podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług na potrzeby prowadzonej działalności, związanych z czynnościami, w stosunku do których Bankowi nie przysługuje oraz w stosunku do których Bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatek naliczony wynikający z tych zakupów, podlega rozliczeniu przy pomocy proporcji ustalonej w oparciu o art. 90 Ustawy. Proporcja ta nie przekracza w Banku 2%, a więc zgodnie z art. 90 ust. 10 Ustawy, Bank nie dokonuje częściowego odliczania podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług przeznaczonych na cele związane z prowadzoną działalnością.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804), zwanego dalej "rozporządzeniem", Bank do końca 2007 r. jest podmiotowo zwolniony (udział obrotu z tytułu usług pośrednictwa finansowego w obrotach ogółem w pierwszym półroczu 2007 r. był wyższy niż 70%) z obowiązku ewidencjonowania całego obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych za pomocą kasy rejestrującej. Bank ze względu na zapis § 4 ww. rozporządzenia, wyłączający niektóre towary i usługi ze zwolnienia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej, nie dokonuje sprzedaży i nieodpłatnego przekazania towarów wymienionych w tym przepisie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Bank może - bez ewidencji obrotu za pomocą kasy rejestrującej - dokonywać na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nieodpłatnego przekazania towarów, wymienionych w § 4 rozporządzenia, na przykład sprzętu telekomunikacyjnego, nagranych płyt CD, DVD, kaset wideo w sytuacji, gdy przekazanie tych towarów nie jest związane z prowadzoną działalnością oraz gdy Bank nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i nie opodatkowuje takich czynności.

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie art. 111 ust. 1 Ustawy podatnik VAT dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jest obowiązany prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że czynnością, której dokonanie rodzi obowiązek ewidencji za pomocą kasy rejestrującej jest "sprzedaż". Zgodnie z definicją pojęcia "sprzedaży", zamieszczoną w art. 2 pkt 22 Ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy podlega podatkowi VAT. A zatem, dostawy towarów o charakterze nieodpłatnym, co do zasady, nie uważa się za "sprzedaż" w rozumieniu Ustawy.

Jednakże w niektórych przypadkach nieodpłatne przekazanie towarów zostało zrównane ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Wynika to z przepisów art. 7 ust. 2 Ustawy, według których opodatkowaniu podlega nieodpłatne przekazanie towarów, o ile spełnione są jednocześnie trzy warunki, tzn.:

przekazywane towary stanowią własność podatnika,

przekazanie odbywa się na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem oraz gdy

podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Skoro nieodpłatne przekazania składników majątku używanego wcześniej przez Bank w prowadzonej działalności oraz nieodpłatne przekazania i zużycia towarów na cele osobiste pracowników nie mieszczą się w zakresie art. 7 ust. 2 Ustawy, czyli nie stanowią dostawy towarów i nie przyczyniają się do powstania obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT - nie są również objęte art. 111 ust. 1 Ustawy.

W rezultacie takie przekazanie oraz zużycie towarów nie jest objęte obowiązkiem ewidencji za pomocą kasy rejestrującej. W takiej bowiem sytuacji czynność "przekazania towarów" nie może uchodzić za sprzedaż.

Powyższe stanowisko Banku potwierdza wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 984/07) oraz z dnia 5 października 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1255/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle ust. 2 przywołanego art. 7 czynnościami zrównanymi z dostawą towarów jest również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków stowarzyszenia

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z powyższego zapisu wynika, iż nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z powyższego przepisu, tzn.:

* nieodpłatne przekazanie towarów nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi towarami.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 7 ust. 2 cyt. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów jako niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem ustawodawca uzależnił opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą od możliwości obniżenia przez podatnika kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, w całości lub w części.

Z informacji zawartych w przedmiotowym wniosku wynika, iż Bank dokonuje na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nieodpłatnego przekazania towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia, na przykład sprzętu telekomunikacyjnego, nagranych płyt CD, DVD, kaset video i przekazanie tych towarów nie jest związane z prowadzoną działalnością. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż większość czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności klasyfikowana jest jako usługi pośrednictwa finansowego, które na mocy art. 43 ust. 1 cyt. ustawy (zał. do ustawy nr 4 poz. 3) korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Są to czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie jakichkolwiek towarów i usług służących wykonywaniu czynności związanych ze świadczeniem przedmiotowych usług. Ponadto Spółka wskazała, iż nie jest możliwe odrębne określenie kwot podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług na potrzeby prowadzonej działalności, związanych z czynnościami, w stosunku do których Bankowi nie przysługuje oraz w stosunku do których Bankowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatek naliczony wynikający z tych zakupów, podlega rozliczeniu przy pomocy proporcji ustalonej w oparciu o art. 90 cyt. ustawy. Proporcja ta nie przekracza w Banku 2%, a więc zgodnie z art. 90 ust. 10 cyt. ustawy, Bank nie dokonuje częściowego odliczania podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług przeznaczonych na cele związane z prowadzoną działalnością.

Z powyższych informacji wynika zatem, iż nie zostały spełnione warunki określone w art. 7 ust. 2 cyt. dające podstawę do uznania dokonywanego przez Bank nieodpłatnego przekazania towarów za czynności zrównane z dostawą towarów.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przez "sprzedaż", zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast zgodnie z § 4 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 245, poz. 1807) zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie nagranych, z zapisanymi danymi lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego (w tym również sprzedawanymi łącznie z licencją na użytkowanie): płyt CD, płyt DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset video), dyskietek, kart pamięci, kartridży.

W przedstawionym stanie faktycznym przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania z dostawą towarów nie zostały spełnione ze względu na niezrealizowanie warunku dotyczącego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przekazywanych towarów. Z uwagi na fakt, iż nieodpłatnego przekazania towarów nie można uznać w świetle powyższych uregulowań za dostawę, zastosowania nie będzie miał przepis § 4 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów, gdyż stanowi on o dostawie towarów.

Zatem w związku z brzmieniem wyżej przywołanych przepisów art. 7 ust. 2 i art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania nieodpłatnego przekazania towarów, tj. sprzętu telekomunikacyjnego, nagranych płyt CD, DVD, kaset video przy zastosowaniu kasy rejestrującej (dotyczy to również towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących).

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę: wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 984/07 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1255/07 są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl