IP-PP1-443-377/07-2/JL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PP1-443-377/07-2/JL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pani X prowadzi działalność opodatkowaną w całości podatkami: dochodowym od osób fizycznych oraz VAT (22%). W dniu 20 października 2004 r. został przez nią zakupiony używany samochód osobowy za kwotę netto 46721,31 zł z naliczonym podatkiem VAT w kwocie 10278,69 zł. Ponieważ był to samochód osobowy niespełniający wymogów, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, wnioskodawca odliczył podatek VAT do 50% podatku naliczonego, co stanowiło kwotę 5000 zł. Pojazd ten jest nadal używany przez Panią X dla potrzeb prowadzonej działalności, lecz zamierza ona go sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży ww. samochodu operacja ta będzie zwolniona w całości z opodatkowania VAT, czy też będzie ciążył na wnioskodawcy obowiązek odprowadzenia podatku VAT w całości, bądź częściowo.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowego samochodu, używanego dłużej niż pół roku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Pojazd spełnia warunki, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT, czyli był to pojazd, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W odniesieniu do tych przepisów ustawy stwierdzenie wnioskodawcy zawarte we wniosku, iż sprzedaż samochodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT uznaje się za nieprawidłowe. Stwierdzenie "sprzedaż samochodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT" w przedmiotowej sprawie implikuje, iż do tej czynności nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego (zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy) w związku z zakupem używanego samochodu osobowego przeznaczonego dla potrzeb prowadzonej działalności. Tym samym wnioskodawca dokonał czynności, do której miał zastosowanie przepis ww. ustawy. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2. Ustawodawca, w przepisie tym, zawiera zatem dwa warunki, które muszą być spełnione aby dostawa (sprzedaż) samochodu (towaru) była zwolniona z obowiązku w podatku VAT, tzn.: towar ten musi być używany przez sprzedającego przez co najmniej 6 miesięcy oraz w chwili jego zakupu sprzedającemu musiało przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Istnieje zatem różnica między zwolnieniem podatkowym, a brakiem opodatkowania. Sprzedaż przedmiotowego samochodu - co do zasady ogólnej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy), jednak do tej operacji będzie miało zastosowanie zwolnienie wynikające z dyspozycji § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem samochodu oraz, że przedmiotowy samochód użytkuje, dla potrzeb prowadzonej działalności od 2004 r., co pozwala zaliczyć go do grupy towarów używanych, (zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy). W przedmiotowej sprawie zostały zatem spełnione obie przesłanki aby sprzedaż ww. samochodu została zwolniona od opodatkowania podatkiem VAT.

Należy jednak nadmienić, iż z chwilą sprzedaży przedmiotowego samochodu nastąpi zmiana jego przeznaczenia ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami zwolnionymi z podatku od towarów i usług, a zatem zaistnieje okoliczność zmieniająca prawo wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, która stosownie do postanowienia art. 91 ust. 7 ww. ustawy rodzi obowiązek dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego. Korekty tej dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust. 2-6, ponieważ dotyczy ona środków trwałych podlegających amortyzacji. Ustawodawca w art. 91 ust. 2 nałożył obowiązek dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego od środków trwałych podlegający amortyzacji przez okres 5 lat, począwszy od roku oddania ich do użytkowania. W przypadku dokonania w tym okresie sprzedaży samochodu, wnioskodawca będzie miał obowiązek jednorazowo skorygować odliczony podatek w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Rozliczenia jednorazowej korekty dokonuje się w miesiącu, w którym nastąpiła sprzedaż (art. 91 ust. 5). Z uwagi na fakt, że dostawa ww. samochodu będzie objęta zwolnieniem podatkowym, to do obliczenia kwoty korekty przyjmuje się, że dalsze jego wykorzystanie jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi (art. 91 ust. 6 pkt 2). Wnioskodawca zachowuje prawo dokonania odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu, ale w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast z chwilą sprzedaży samochodu wnioskodawca straci prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego z 5-letniego okresu korekty. Jeżeli wnioskodawca sprzeda samochód w tym roku (w trzecim roku używania pojazdu) - korekcie podlegać będzie 3/5 odliczonego przy jego zakupie podatku VAT naliczonego.

Wnioskodawca powinien mieć na uwadze przepisy art. 91 ust. 1-6 w zw. z art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl