IP-PP1-443-1462/08-02/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w X.... Pana Y......, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2008 r. (data wpływu 1 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej (sygnatura sprawy) - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej (sygnatura sprawy Y.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 kwietnia 2008 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w X, dokonał sprzedaży nieruchomości dłużnika w trybie licytacji. Zbyta nieruchomość stanowi działkę gruntu nr 2/5 o pow. 37 arów. Przedmiotowa nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste do 2030 r. wraz z urządzeniami i budynkami (tj. budynkiem magazynowym głównym, budynkiem magazynowym stalowym z murowaną częścią sklepową oraz budynkiem trafostacji 15 KV murowanym z cegły), stanowiącymi odrębny przedmiot własności. Opisane budynki posiadają własną księgę wieczystą (nr KW..........), którą prowadzi Sąd Rejonowy w X V Wydział Ksiąg Wieczystych. Przedmiotowa nieruchomość została sprzedana za kwotę 1.350.000,00 zł.

W dniu 17 czerwca 2008 r. dłużnik zawiadomił Komornika, że ww. nieruchomość została kupiona 8 lutego 2006 r. i transakcja ta jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dłużnik podniósł również, że na podstawie tego przepisu zwolnienie dotyczy także sprzedaży licytacyjnej. Do pisma załączył potwierdzoną notarialnie kserokopię faktury VAT, gdzie w uwagach wpisano "zwolniony z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT".

Pismem z dnia 7 lipca 2008 r. Komornik zawiadomił dłużnika, iż brak jest podstaw do zastosowania stawki zwolnionej, ponieważ brak jest dokumentów potwierdzających, w którym roku zakończono budowę budynków będących przedmiotem sprzedaży oraz czy poniesiono wydatki na ulepszenie tych budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym oraz czy wydatki takie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W dniu 14 lipca 2008 r. nabywca nieruchomości złożył wniosek o wystawienie faktury VAT za zakupioną nieruchomość, gdzie sprzedaż będzie objęta stawką podatku VAT w wysokości 22%. Wniosek uzasadniono tym, że art. 43 ust. 1 pkt 2 z zastrzeżeniem pkt 10 ustawy o podatku VAT, nie upoważnia jednoznacznie sprzedającego do zastosowania zwolnienia transakcji od podatku VAT. Ponadto - jak wskazano w korespondencji - poprzedni właściciel nie był zwolniony od podatku VAT, bowiem nie posiadał żadnych postanowień Urzędu Skarbowego upoważniających do zastosowania stawki zwolnionej. Wskazano również, że w myśl opinii doradców podatkowych transakcja musi być opodatkowana stawką 22% VAT.

W tym samym dniu dłużnik złożył pismo, w którym ustosunkował się do pisma komornika z 7 lipca 2008 r. Dłużnik wskazał, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dłużnik przytoczył także art. 43 ust. 2 oraz ust. 6 cyt. ustawy o VAT.

W dalszej części pisma, dłużnik oświadczył, iż budynki posadowione na przedmiotowej nieruchomości, będące przedmiotem sprzedaży przez organ egzekucyjny, wg jego wiedzy oraz wpisów w dziale 11/5 księgi wieczystej, zostały wybudowane w latach pięćdziesiątych XX wieku. Skutkiem powyższego budowle te wypełniają warunki określone w ustawie o podatku VAT, dla towarów używanych. Ponadto - jak argumentował dłużnik - jeżeli ww. budynki były "towarem używanym" w lutym 2006 r. (tj. w terminie nabycia nieruchomości), to tym bardziej są towarem używanym w roku 2008.

W prowadzonej z komornikiem korespondencji dłużnik argumentuje w dalszej jej części, iż faktura VAT przedpłata rozliczeniowa nr V..... z dnia 8 lutego 2006 r., wystawiona na rzecz dłużnika (będąca dokumentem rozliczeniowym do nabycia nieruchomości), uznaje opisywane budynki za "towar używany" i tym samym ich dostawę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT za zwolnioną z podatku. Skutkiem tego zapisu dłużnik z tytułu tej transakcji nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem taki nie istniał. Nieruchomość - jak wskazuje dłużnik - była użytkowana od dnia 21 września 2004 r. na mocy umowy najmu i dzierżawy, a od 8 lutego 2006 r., stała się własnością dłużnika. W tym okresie dłużnik nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie środka trwałego w wyniku przebudowy, rozbudowy, adaptacji lub modernizacji. Jedyne wydatki, jakie były związane z nieruchomością, służyły jej utrzymaniu w stanie używalności oraz konserwacji i mieściły się w pojęciu remontu (malowanie, naprawa wodociągu, naprawa pieca). Stanowiły jednak ok. 3-4% wartości początkowej nieruchomości i nigdy nawet nie zbliżyły się do ustawowej granicznej wartości 30%.

Podsumowując swoje stanowisko dłużnik ponownie wskazał, iż z uwagi na powyższe fakty przedmiotowa nieruchomość jest towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Kwota podatku należnego nie była obniżona o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tytułu transakcji nabycia. Dłużnik nie ponosił nakładów na ulepszenie środka trwałego, które stanowiłyby 30% wartości początkowej nieruchomości, co wyłącza zastosowanie przepisu art. 43 ust. 6 ustawy. Tym samym spełnione zostały warunki skutkujące zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT, czy też komornik wystawiając fakturę powinien sprzedaż nieruchomości objąć stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionych przez dłużnika dokumentów oraz stanowiska licytanta (nabywcy nieruchomości) należy przyjąć, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary cytowana wyżej ustawa w art. 2 pkt 6 rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl natomiast art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Prawo użytkowania wieczystego uznaje się za prawo rzeczowe o charakterze zbliżonym do prawa własności. Mimo, iż nie zostało ono wymienione odrębnie w art. 7 ust. 1 ustawy, jego zbycie należy traktować jako dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 i ust. 5 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak stanowi § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się jednak do dostawy towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku, Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w X, dokonał sprzedaży nieruchomości dłużnika w trybie licytacji. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest urządzeniami i budynkami, (tj. budynkiem magazynowym głównym, budynkiem magazynowym stalowym z murowaną częścią sklepową oraz budynkiem trafostacji).

W prowadzonej z Komornikiem korespondencji dłużnik wskazał, że dostawa przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na fakt, iż posadowione na gruncie budynki wypełniają definicję towarów używanych. Jak wskazano w prowadzonej korespondencji, budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości, wg wiedzy dłużnika oraz wpisów w dziale 11/5 księgi wieczystej, zostały wybudowane w latach pięćdziesiątych XX wieku. Ponadto - kierując się zapisem faktury VAT stanowiącej przedpłatę rozliczeniową (nr X z dnia 8 lutego 2006 r.) uznającej opisane budynki za towar używany - dłużnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bowiem taki nie istniał. Nieruchomość - jak wskazał dłużnik - była przez niego użytkowana od dnia 21 września 2004 r. na mocy umowy najmu i dzierżawy, a od 8 lutego 2006 r., przeszła na własność. W tym okresie dłużnik nie poniósł żadnych nakładów na ulepszenie środka trwałego w wyniku przebudowy, rozbudowy, adaptacji lub modernizacji. Jedyne wydatki, jakie były związane z nieruchomością, służyły jej utrzymaniu w stanie używalności (oraz konserwacji) i mieściły się w pojęciu remontu. Stanowiły jednak ok. 3-4% wartości początkowej nieruchomości i nigdy nawet nie zbliżyły się do ustawowej granicznej wartości 30%.

Mając na względzie powołane przepisy ustawy podatkowej oraz stan faktyczny zawarty we wniosku wskazać należy, iż dostawa nieruchomości będącej przedmiotem niniejszej interpretacji umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku VAT. Zastosowanie zwolnienia odnosi się jednocześnie - na podstawie powołanego wyżej art. 29 ust. 5 ustawy i § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia - do gruntu (prawa użytkowania wieczystego) na którym znajdują się budowle. Posadowione na nieruchomości budynki spełniają definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Dłużnik - w związku z nabyciem omawianej nieruchomości - nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem od tej czynności nie naliczono podatku VAT. Budowę budynków posadowionych na nieruchomości ukończono - jak wskazał dłużnik - w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, czym budynki wyczerpały warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Użytkowanie nieruchomości przez dłużnika nie spowodowało również wydatków przekraczających 30% wartości początkowej środka trwałego, a wskazanych w art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dostawa nieruchomości - czyli budynków oraz gruntu (prawa użytkowania wieczystego) - korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Nieruchomość wypełnia bowiem definicję uznającą ją za towar używany. W sprawie zastosowanie znalazły obligatoryjne przesłanki skutkujące prawem do zwolnienia od podatku oraz nie wystąpiły ograniczenia, o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.