IP-PB3-423-935/08-2/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 września 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-935/08-2/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 16 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z usuwaniem kolizji energetycznych oraz momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu świadczenia za usunięcie kolizji energetycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z usuwaniem kolizji energetycznych oraz momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu świadczenia za usunięcie kolizji energetycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej do odbiorców przyłączonych do jej sieci. W toku prowadzonej działalności, Spółka wykorzystuje podziemne oraz napowietrzne kablowe linie elektroenergetyczne, które stanowią własność Spółki. Sieci te posadowione są jednak często na gruntach, które stanowią własność innych podmiotów (osób fizycznych bądź osób prawnych). Zdarza się, że właściciel bądź użytkownik wieczysty gruntu, bądź inna osoba uprawniona do prowadzenia prac na gruncie (dalej: Inwestor) planuje przeprowadzić na danym terenie inwestycję (polegającą np. na budowie lub przebudowie obiektów), a istniejący przebieg sieci elektroenergetycznej Spółki koliduje z projektowaną inwestycją lub też w inny sposób uniemożliwia wykorzystanie gruntu (są to tzw. kolizje energetyczne). W takich sytuacjach Inwestor zwraca się do Spółki o zmianę przebiegu kolidującej linii elektroenergetycznej lub dokonanie zmian dotyczących innego urządzenia elektroenergetycznego (o tzw. usunięcie kolizji energetycznych).

Po przeanalizowaniu wpływu usunięcia na stan majątku oraz sytuację Spółki, podejmuje się ona w większości przypadków takiej przebudowy linii elektroenergetycznej, która umożliwi Inwestorowi pożądane wykorzystanie gruntu. Zakres i sposób przeprowadzenia prac na majątku Spółki w związku z usunięciem kolizji energetycznych, jest potwierdzany dodatkowo w odpowiednich umowach lub porozumieniach zawieranych z Inwestorami, które stanowią również podstawę do finansowania prac Spółki przez Inwestora bądź zwrotu poniesionych wydatków.

Usunięcie kolizji polega na przebudowie kolidującego odcinka sieci elektroenergetycznej przez Spółkę, co może się wiązać:

a.

z wybudowaniem nowego odcinka sieci elektroenergetycznej, który nie będzie kolidował z planowaną inwestycją oraz na wyłączeniu z eksploatacji odcinka, który przebiegał przez teren inwestycji,

b.

z przesunięciem lub zmianą trasy linii elektroenergetycznej tak, aby nie kolidowała z planowaną inwestycją, przesunięcie lub zmiana trasy linii może się wiązać przy tym:

* z usunięciem lub wycofaniem z eksploatacji dotychczasowego odcinka linii elektroenergetycznej lub

* z zastąpieniem danego odcinka sieci elektroenergetycznej linii napowietrznej przez linię kablową (podziemną).

Prace mające na celu usunięcie kolizji mogą prowadzić do:

* powstania nowej linii/odcinka linii elektroenergetycznej bądź też

* faktycznego zwiększenia wartości użytkowej istniejącej sieci/odcinka sieci elektroenergetycznej, co wynika wyłącznie z tego, że materiały wykorzystywane do przebudowy kolidującego odcinka sieci elektroenergetycznej są materiałami nowszej generacji w stosunku od użytych uprzednio (postęp technologiczny); ponadto, przebudowa sieci często wiąże się z realną wymianą danego odcinka linii elektroenergetycznej (np. w przypadku zmiany trasy linii elektroenergetycznej).

Po zakończeniu prac związanych z usunięciem kolizji energetycznych i uzyskaniu odpowiedniej akceptacji prac ze strony Inwestora w formie protokołu, Spółka wystawia fakturę VAT na rzecz Inwestora w celu obciążenia go kosztami poniesionymi na przebudowę sieci elektroenergetycznych, a kwoty należne od Inwestora zalicza do przychodów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z usuwaniem kolizji energetycznych podlegają dla celów podatkowych kapitalizacji jako wydatki na wytworzenie lub ulepszenie środków trwałych (koszy uzyskania przychodów stanowią odpisy amortyzacyjne) czy też są koszty związane bezpośrednio ze świadczeniem uzyskanym przez Spółkę od Inwestora za usunięcie kolizji i można je ująć w rozliczeniu podatkowym w powiązaniu z przychodem z tego tytułu.

2.

Kiedy powstaje dla Spółki przychód należny z tytułu świadczenia za usunięcie kolizji energetycznej.

W opinii Spółki, poniesione przez nią koszty związane z usunięciem kolizji energetycznych są kosztami uzyskania przychodu związanego ze świadczeniem usługi usunięcia kolizji energetycznej i jako takie winny być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w powiązaniu z uzyskanym przychodem. Dniem zaś uzyskania tego przychodu będzie zdaniem Spółki dzień, w którym Inwestor zaakceptuje protokół potwierdzający prawidłowe wykonanie wskazanych przez niego prac.

Spółka informuje, że inicjatorem dokonania przebudowy linii elektroenergetycznej jest Inwestor, to on jest zainteresowany osiągnięciem określonego celu, tj. uzyskaniem wolnego dostępu do terenu, na którym są zlokalizowane obce urządzenia. Spółka, jako właściciel tych urządzeń, godzi się tylko na przebudowę linii elektroenergetycznej na koszt Inwestora, nie mając zamiaru inwestowania w swoją sieć energetyczną. Zdaniem Spółki dla dokonania prawidłowej interpretacji skutków podatkowych nie powinno mieć znaczenia, że akurat przy takim ukształtowaniu zdarzenia w postaci usunięcia kolizji, jak przedstawiony w stanie faktycznym, wykonawca robót ma je wykonać na własnym majątku trwałym. Chodzi bowiem o roboty, które z założenia nie prowadzą do ulepszenia środka trwałego, do wytworzenia nowych środków trwałych, itp., ale do przeniesienia istniejącego środka trwałego (lub jego części), co czasami, z uwagi wyłącznie na uwarunkowania zewnętrzne, łączyć się będzie ze zmianą charakteru części linii, tj. np. z napowietrznej na podziemną. Zamiarem Spółki nie jest zwiększenie wartości użytkowej linii energetycznej (lub innych urządzeń), mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością uzyskiwanych produktów czy kosztami eksploatacji.

Kolizja energetyczna (ingerencja w linię energetyczną), jest usuwana wyłącznie na wniosek Inwestora, jeżeli jest to możliwe bez istotnych strat dla Spółki, Spółka zaś z samego zdarzenia w postaci usunięcia kolizji energetycznej nie osiągnie żadnych wymiernych korzyści (odrębną kwestią jest bowiem wykonanie robót przez Spółkę w zamian za wynagrodzenie). Linia elektroenergetyczna, bez względu na zgłoszenie przez Inwestora wystąpienia kolizji energetycznej spełnia swoje funkcje użytkowe i nie wymaga wymiany lub ulepszenia. Jeżeli stan techniczny tego wymaga poddawana jest wyłącznie bieżącym pracom remontowym. Wnioskodawca twierdzi, iż w kontekście braku uzasadnienia dla uznania przebudowy istniejącej sieci przy wykorzystaniu innych materiałów, niż te, z których została ona pierwotnie wykonana, za ulepszenie środka trwałego, że przy obecnie zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej i postępie technologicznym oraz dostępności i cenach komponentów wykorzystywanych w tej jakże strategicznej dziedzinie gospodarki i działalności, wykonanie prac na funkcjonującym środku trwałym, także o charakterze zdecydowanie remontowym, nie jest po prostu możliwe przy użyciu materiałów dostępnych nawet kilka lat temu. Celem Spółki przy usuwaniu kolizji energetycznych jest jedynie odtworzenie stanu pierwotnego linii elektroenergetycznej w sensie funkcjonalnym i użytkowym (wykonanie od nowa, w innym miejscu). Unowocześnienie środka trwałego w wyniku poddania go pracom remontowym przy zastosowaniu materiałów nowej generacji nie musi być równoznaczne z jego ulepszeniem w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o CIT. Skoro zatem wykonanie przez podatnika świadomego remontu, przy zastosowaniu nowocześniejszych materiałów, nie zawsze prowadzi do ulepszenia środka trwałego (jeśli ma na celu wyłącznie przywrócenie pierwotnych cech użytkowych), to tym bardziej nie może takiego ulepszenia stanowić przeniesienie w inne miejsce tego samego środka trwałego (jego części).

Dodatkowo Spółka w związku z podatkowym ujmowaniem wydatków, powołuje się na wyrok WSA w Warszawie z 12 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1480/2007, w którym to orzeczeniu stwierdzono, że wydatki ponoszone przez podmiot na przebudowę sieci energetycznej w związku z przebudową budynku powinny być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów pośrednio - poprzez odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl