IP-PB3-423-921/08-2/KB - Określenie przychodów wolnych od podatku oraz kosztów związanych z tymi przychodami w przypadku działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia (brak daty) - (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie specjalnych stref ekonomicznych, jest:

W dniu 2 czerwca 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie specjalnych stref ekonomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

Spółka otrzymała dnia 27 grudnia 2007 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Działalność produkcyjna prowadzona przez Spółkę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej polega na wytwarzaniu urządzeń do transportu kołowego w postaci naczep. Działalność ta, jak wiele innych charakteryzuje się złożonością, składa się na nią wiele etapów i poszczególnych czynności związanych z samym procesem produkcji jak również stroną podatkowo - księgowo - finansową. W związku z rozpoczęciem prowadzenia ww. działalności, zachodzą wszelkie procesy dotyczące tego rodzaju aktywności. Jednymi z nich są operacje finansowe prowadzone przez Spółkę, różnego rodzaju otrzymane refundacje, dofinansowania, koszty wynagrodzeń czy też koszty usług obcych, które to występują zarówno u podmiotów zlokalizowanych na terenach specjalnych stref ekonomicznych jak i poza ich obszarami. Z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności przedmiotowe wydatki Spółka będzie ponosić także w przyszłości jak również osiągać przychody z operacji finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad.1 Kosztami strefowymi (pod tym pojęciem należy rozumieć koszt związany z przychodem zwolnionym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, niestanowiący kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy) będą:

Ad.2 Przychodami strefowymi (pod tym pojęciem należy rozumieć przychody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy) będą:

Ad.3 Koszt usługi obcej wykonywanej poza obszarem strefy na materiałach lub półproduktach, który stanowi część składową produktu wytworzonego w strefie będzie kosztem strefowym,

Ad.4 Kosztami strefowymi nie będą natomiast koszty wynagrodzeń za grudzień zapłaconych w styczniu 2008 r., z uwagi na fakt, iż dotyczyły działalności gospodarczej prowadzonej przed datą otrzymania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej,

Ad.5 Ujawnione, niezawinione różnice inwentaryzacyjne nie będą stanowiły odpowiednio kosztów albo przychodów strefowych,

Ad.6 W przypadku kosztów można zastosować bardziej precyzyjny klucz niż wynikający z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Ad.7 Wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą należy rozliczać za pomocą metody kasowej,

Ad.8 Przychód, którego nie można w sposób jednoznaczny zakwalifikować jako przychodu strefowego lub jako przychodu pozastrefowego winien zostać uznany za przychód strefowy jeżeli przeważająca część tego przychodu osiągana jest w związku z prowadzoną działalnością strefową. Analogicznie jeżeli przeważająca część takiego przychodu osiągana jest w związku z prowadzeniem działalności pozastrefowej wówczas przychód takie należy w całości uznać za przychód pozastefowy.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Stosownie do ust. 2 ww. artykułu dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Z kolei natomiast ust. 3 stanowi, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

W art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy zapisano, iż wolne od dochodu są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 I Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Do odrębnych przepisów zaliczyć należy przede wszystkim ustawę z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 Nr 59, poz. 404 z późn. zm.), w której zawarto odpowiednie zapisy dotyczące pomocy publicznej (w tym regionalnej). Z kolei w przywołanym art. 17 ust. 4 ww. ustawy mówi się o tym, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. W art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274) wskazano, iż dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy. Z kolei w art. 16 ust. 1 zapisano, że podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną na terenie strefy oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy.

Ad.1 Koszty strefowe:

W stosunku do prowizji i odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bieżącym, Spółka stoi na stanowisku zgodnie z którym koszty te, w sytuacji gdy będą związane z przychodami osiągniętymi z działalności strefowej (np. sprzedaży wyrobów strefowych), należy zaliczyć do kosztów strefowych. Pogląd ten - jak zaznacza Spółka - znajduje odzwierciedlenie w stanowisku zawartym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lutego 2008 r., Nr lP-PB3-423-512/07-2/KB, zgodnie z którym: "w przypadku dochodów uzyskiwanych przez przedsiębiorców z tytułu odsetek od środków pieniężnych złożonych na posiadanych rachunkach bankowych należy rozróżnić dochody z odsetek od środków na rachunkach bieżących od dochodów z odsetek od środków ulokowanych na lokatach terminowych, w tym odsetek od lokat typu overnight. Dochody z odsetek od środków na rachunkach bieżących związane z bieżącymi operacjami i rozliczeniami podlegają bowiem zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli pochodzą z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach udzielonych zezwoleń." Zdaniem Spółki podobnie wygląda sytuacja w przypadku odsetek od nieterminowych zapłat (wydłużonego terminu płatności), odsetek i prowizji od otrzymanych kredytów (w tym kredytu na rachunku bieżącym), ujemnych różnic kursowych od rozrachunków, czy też ujemnych różnic kursowych od środków pieniężnych. Podatnik stoi na stanowisku, iż wyżej wymienione koszty finansowe związane bezpośrednio z działalnością strefową będą podlegały zaliczeniu do kosztów strefowych. Zatem słusznie podkreślono, w wyżej cytowanej interpretacji, różnicę pomiędzy odsetkami od dochodów bieżących terminowych, gdyż - w opinii Spółki - gdzieś należy postawić granicę, po przekroczeniu której uzyskiwane dochody przestają podlegać zwolnieniu. W innym przypadku zachodziłaby pewnego rodzaju relacja łańcuchowa, zgodnie z którą wszystkie dochody, których źródło miało miejsce w specjalnej strefie ekonomicznej byłyby w nieskończoność wolne od opodatkowania.

Ad.2 Przychody strefowe:

W stosunku do odsetek od nieterminowych zapłat, dodatnich różnic kursowych od rozrachunków, dodatnich różnic kursowych od środków pieniężnych, dodatnich różnic kursowych od należności, dodatnich różnic kursowych od zobowiązań, wynikłych z działalności strefowej, stanowisko Spółki będzie analogiczne jak w przypadku strony kosztowej (kosztów operacji finansowych). Przychody z operacji finansowych w sposób bezpośredni wiążące się z działalnością strefową należy zaliczyć do przychodów strefowych.

W zakresie zaś odszkodowań wypłacanych przez ubezpieczycieli z tytułu strat w majątku znajdującym się na terenie strefy, jeżeli majątek znajdował się na terenie strefy i służył celom, do których został zakupiony czy też wytworzony zdaniem Spółki także otrzymane od zakładu ubezpieczeniowego środki pieniężne wynikające z polisy ubezpieczeniowej stanowić będą przychody strefowe. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przytacza wyjaśnienia zawarte w interpretacji Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 31 maja 2005 r., DP/P1/423-0038/2/05/AP, w którym organ wyraził pogląd iż: "odnosząc się natomiast do przychodów z tytułu odszkodowania za szkodę komunikacyjną pojazdu będącego w leasingu, który był używany zarówno do transportu towarów wytworzonych na terenie strefy, jak i poza nią, organ podatkowy stoi na stanowisku, iż przychód uzyskany z tego tytułu związany jest w części z działalnością gospodarczą (rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy) objętą zezwoleniem, jako przychód niebędący bezpośrednio wynikiem tej działalności, ale jako z nią związanej (pośredni)" oraz " (...)konieczne jest ustalenie, jaka część tego przychodu przypada na działalność strefową (bowiem tylko ta część kwoty odszkodowania może stanowić przychód ze źródła zwolnionego), a jaka na pozostałą działalność. W przypadku, gdyby nie było to możliwe, Spółka - w celu odpowiedniego przypisania przychodu do źródła wolnego od podatku i opodatkowanego podatkiem dochodowym - powinna ustalić przychody zwolnione w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Stosując tę zasadę podatnik powinien mieć jednak na uwadze, iż może ją zastosować tylko do takich przychodów, których obiektywnie nie można rozdzielić na dotyczące przychodów podlegających opodatkowaniu i dotyczące przychodów wolnych od podatku."

Odnośnie zrealizowanych opcji, zawieranych w celu zabezpieczenia przed ryzykiem kursowym na transakcje prowadzone w obrębie działalności strefowej, to działania tego typu odnoszące się do aktywności prowadzonej w strefie w zakresie określonym w pozwoleniu należy - zdaniem Spółki - zaklasyfikować do przychodów strefowych, gdyż sensem ich funkcjonowania jest zabezpieczenie przed ryzykiem strefowym przychodów strefowych. Na potwierdzenie tego poglądu Podatnik przytacza interpretację prawa podatkowego wydaną przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 18 lipca 2006 r., Nr PUS.l/423/36/06, w której organ stwierdził, iż: "Aby w sposób jednoznaczny stwierdzić, iż transakcja dokonywana przez przedsiębiorcę strefowego na instrumentach pochodnych związana jest z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie strefy w oparciu o zezwolenie, należy dokonać oceny indywidualnego przypadku, w konkretnym stanie faktycznym. Transakcje takie mogą bowiem mieć na celu zabezpieczenie czynności podejmowanych w ramach działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, ale mogą stanowić również odrębną działalność finansową, niezwiązaną z działalnością korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tak więc, jeśli zawarcie tego typu umów związane jest z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane mogą być oceniane jako łączące się z działalnością prowadzoną w strefie." oraz " (...) jeżeli więc zawarcie umów, których przedmiotem są pochodne instrumenty finansowe związane jest bezpośrednio z prowadzoną przez spółkę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane generują dochód z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie."

W zakresie refundacji dla uczniów rozstrzygająca w kwestii opodatkowania przychodu będzie okoliczność, czy uczniowie zajmują się produkcją strefową. W przypadku gdy praca uczniów związana jest tylko i wyłącznie z wyrobami strefowymi wówczas przychody z tytułu refundacji będą stanowiły przychody strefowe. Podobnie należy traktować tematykę targów, w przypadku gdy tragi dotyczą tylko i wyłącznie wyrobów strefowych wówczas przychody z tytułu dofinansowania będą stanowiły przychody strefowe.

Ad.3 Koszty usług obcych:

Pod pojęciem kosztów usług obcych, należy rozumieć sytuację, w której Spółka produkuje półprodukt, który następnie opuszcza strefę i jest na nim wykonywana usługa przez podmiot niestrefowy. Później po wykonaniu usług półprodukt wraca do Spółki i odbywa się dalszy etap produkcji wyrobu strefowego. W zasadzie występują tutaj trzy sytuacje;

Koszty usług obcych wykonanych poza obszarem strefy na półprodukcie, który stanowi część składową produktu wytworzonego w strefie, będzie stanowił koszt strefowy. Koszty takie przyczyniają się bezpośrednio do wytworzenia wyrobu strefowego. Koszty tego rodzaju przyczyniają się bowiem do wytworzenia, wyprodukowania wyrobu gotowego na terenie strefy. Ponadto, zdaniem Podatnika, nie należy zapominać, iż w obecnej chwili trudno wskazać na producenta, który wykonuje w swoim zakładzie wszystkie elementy składowe danego produktu. Czym bardziej skomplikowany produkt finalny tym więcej kooperantów zaangażowanych na poszczególnych etapach produkcji, którzy wytwarzają poszczególne podzespoły, montowane następnie w produkcie finalnym. Wynika to wprost z rachunku ekonomicznego i jest racjonalnie wytłumaczalne, trudno specjalizować się w każdej dziedzinie i w każdym elemencie, wpływałoby to negatywnie na jakość, czas oraz koszty produkcji. Stąd wydatki poniesione na nabycie usług obcych wykonanych na półproduktach winny zostać uznane za koszty strefowe jako koszty związane z wytworzeniem, produkcją wyrobów strefowych prowadzoną na terenie strefy. Na potwierdzenie prezentowanego poglądu Spółka przytocza wyjaśnienia zawarte w interpretacji Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 marca 2006 r., Nr DP/PD/423-0182/5/05/AP, w której organ stwierdził, iż: "w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego obróbka dokonywana przez zleceniobiorców (polegająca na sprzedaży materiałów i surowców tym zleceniobiorcom i następnie nabyciem od nich przez Spółkę wytworzonych na bazie tych materiałów i surowców półproduktów celem dalszej obróbki lub obrotu) zawiera się w ramach całości procesu produkcyjnego jako jego etap. Wobec tego trudno traktować taką obróbkę jako działalność niezwiązaną z tą, która jako prowadzona na podstawie zezwolenia w strefie podlega zwolnieniu od opodatkowania."

Ad.4 Koszty wynagrodzeń:

W kwestii wynagrodzeń za grudzień zapłaconych w styczniu 2008 r., z uwagi na fakt, iż dotyczyły one działalności gospodarczej prowadzonej przed datą otrzymania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej, nie można zaliczyć do kosztów strefowych. Produkcja naczep charakteryzuje się pewnym procesem technologicznym rozłożonym w czasie, dlatego też z uwagi na wyżej wymieniony stan faktyczny polegający na zakończeniu danego etapu i co najważniejsze uwzględniwszy datę otrzymania zezwolenia, zdaniem Spółki, uznać należy, iż koszty poniesione w związku z wypłatą wynagrodzeń w okresie po otrzymaniu zezwolenia i w okresie realizowania wymogów postawionych w tym zezwoleniu, ale odnoszących się do wykonanej przez pracowników pracy przed rozpoczęciem obowiązywania zezwolenia i dotyczących prac z wcześniejszych etapów produkcyjnych, nie stanowią kosztów strefowych, w związku z tym należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Ad.5 Różnice inwentaryzacyjne:

W stosunku do ujawnionych, niezawinionych różnic inwentaryzacyjnych, Spółka stoi na stanowisku, iż nie będą one stanowiły odpowiednio kosztów strefowych lub przychodów strefowych. Aby dochód uzyskany przez podatnika był zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym podatnik posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej musi uzyskiwać ten dochód z działalności prowadzonej na terenie strefy. Działalność ta musi być jednak wskazana w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie strefy. Oprócz dochodów z podstawowej działalności prowadzonej na terenie strefy określonej w zezwoleniu zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych będą również dochody osiągane przez podatnika z działalności pomocniczej niezbędnej dla realizacji działalności podstawowej. Podobne stawisko w tej sprawie zajmują organy podatkowe. Przykładowo w swoim postanowieniu z dnia 27 marca 2006 r. Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego (sygn. DP/PD/423-01 82/5/05/AP) stwierdził, iż: "wykładnia gramatyczna powyższych przepisów wskazuje, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie zwolnienia, wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie przedmiotowym, określonym w zezwoleniu i prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu z podatku dochodowego. Zatem, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, a także jeżeli działalność nie jest działalnością pomocniczą niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego."

Nadwyżki inwentaryzacyjne nie zostały wymienione jako przedmiot działalności w zezwoleniu na prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dodatkowo nadwyżki inwetaryzacyjne nie mogą zostać zakwalifikowane jako będące efektem działalności pomocniczej. Tym samym przychody powstałe w związku z wystąpieniem nadwyżek inwentaryzacyjnych nie mogą zostać uznane za przychody strefowe. Z kolei powstałe starty w postaci niezawinionych niedoborów inwetaryzacyjnych nie powinny stanowić kosztów strefowych. Powstałych kosztów związanych z niedoborami inwentaryzacyjnymi nie można bowiem określić mianem poniesionych w celu osiągnięcia przychodów strefowych (przychodów osiągniętych z działalności wskazanej w zezwoleniu na prowadzonej działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej). Tym samym koszty takie należy uznać za koszty niebędące kosztami strefowymi.

Ad.6 Kwalifikacja kosztów zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Spółka uważa, iż można stosować bardziej precyzyjny klucz niż wynikający z art. 15 ust. 2a ww. ustawy. Zgodnie z powyższym artykułem zasadę, o której mowa w ust. 2, (w którym zapisano, iż w sytuacji gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów) stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę charakteryzuje się złożonością. Składa się na nią wiele etapów i poszczególnych czynności związanych z samym procesem produkcji jak również stroną podatkowo - księgowo - finansową. Dlatego też w celu ustalenia jak najbardziej odzwierciedlającego stan faktyczny, stosunku kosztów przyporządkowanych poszczególnym przychodom można- zdaniem Podatnika - stosować dokładniejszy klucz rozliczeniowy. Przykładowo zamiast przyporządkowywać przychody kosztom należałoby wyodrębniać podkategorie, np. przychody ze sprzedaży (jeżeli jest zróżnicowany asortyment) podzielić na jego poszczególne składniki i odpowiednio wyodrębniać dla nich koszty, lub w przypadku kosztów związanych z zakupem usług przedstawicieli handlowych sprzedających wyroby strefowe i pozastrefowe, można rozliczyć koszty według klucza opartego na stosunku przychodów ze sprzedaży wyrobów strefowych do przychodów ze sprzedaży wszystkich wyrobów.

Ad.7 Poniesienie wydatku inwestycyjnego:

Wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną należy - zdaniem Podatnika - ich dokonać rozliczenia za pomocą metody kasowej. Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 200, poz. 1473 z późn. zm.) za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Generalnie wydatki wskazane w powyższym paragrafie mają charakter inwestycyjny, co nierozerwalnie łączy się przedmiotem zwolnienia. Z kolei wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Wydatek poniesiony oznacza - w opinii Spółki - wydatek faktycznie poniesiony a nie deklarację o zamiarze jego poniesienia. Stąd za wydatki kwalifikowane należy uznać wydatki faktycznie poniesione, zapłacone, czyli wydatkami kwalifikowanymi będą wydatki poniesione w ujęciu kasowym. Potwierdzeniem tej tezy jest pismo Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2006 r., Nr PB4/KA-8213-321-25/06, w którym stwierdzono m.in., iż: "rozstrzygając tę kwestię należy zwrócić uwagę na fakt, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wychodząc z tego założenia, należy uznać, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków, kwalifikowanych jako koszty inwestycji, to "poniesienie" musi oznaczać wydatek faktycznie poniesiony, a nie deklarację o zamiarze jego poniesienia w przyszłości. W związku z tym nie jest wystarczające, dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego, jedynie dokonanie odpisu, niebędącego wydatkiem lub zarachowanie wydatku bez jego faktycznego poniesienia."

Ad.8 Kwalifikacja przychodów strefowych:

Przykładowe przychody podatkowe, których nie można jednoznacznie zakwalifikować jako przychodu strefowego lub pozastrefowego to:

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają uregulowań uprawniających Spółkę do ustalania przychodów poprzez stosowanie proporcji przy określaniu wysokości przychodów przypadających na działalność zwolnioną z opodatkowania i działalność opodatkowaną, w sposób analogiczny tak jak ma to miejsce w przypadku kosztów podatkowych (art. 15 ust. 2 i 2a ww. ustawy) - według określonej proporcji dzieląc te przychody na przychody podlegające opodatkowaniu i na przychody zwolnione. Podobne stanowisko w tej sprawie można odnaleźć w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21 lutego 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-512/07-2/KB), w której to organ podatkowy stwierdził, iż: "Odnosząc się do kwestii poruszonej w pytaniu drugim, dotyczącym zastosowania proporcji w ustalaniu wysokości przychodów, analogicznie jak to ma miejsce w zakresie kosztów uzyskania przychodów uregulowanych przepisami art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki, zgodnie z którym w celu ustalenia wysokości przychodów przypadających na działalność zwolnioną z opodatkowania i na działalność opodatkowaną, należy zastosować proporcję w jakiej pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów; jest nieprawidłowe."

Spółka posiada również dodatnie różnice kursowe, które w nie do końca precyzyjny sposób może powiązać z przychodami strefowymi, np. różnice kursowe od zakupionych materiałów do produkcji, z których część jest przykładowo sprzedawana, a niewykorzystana do produkcji. Zdaniem Spółki, trudno w takim przypadku wskazać, które różnice kursowe przypadają na materiały sprzedane, a które na wykorzystane w procesie produkcji. Nie ma w tej materii przepisu który pozwalałby dzielić przychody według jakieś proporcji jak ma to miejsce w przypadku kosztów - art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik podkreśla, iż w chwili obecnej w obrocie gospodarczym rzadko ma miejsce fakt dokonania zapłaty w tym samym dniu, w którym zawarto umowę (nawet w takich przypadkach kwota przelewu może znaleźć się na rachunku kontrahenta w innym dniu), a zważywszy na specyfikę rynku pieniężnego i zmienność kursów walut trudno przyjąć, iż w okresach dotyczących konkretnej transakcji powtórzą się identyczne kursy. Dodatkowo występuje problem poślizgów w płatnościach, charakteryzujący się nie zapłaceniem lub częściowym zapłaceniem za towar w terminie wskazanym na fakturze. Nie sposób nie zgodzić się ze stwierdzeniem, iż tego typu sytuacje nie wiążą się w sposób bezpośredni z przychodami strefowymi, one są ich nierozerwalną częścią, nie zawsze pożądaną przez dostawcę towaru w obrocie gospodarczym. Dlatego też należy zaliczyć je do przychodów strefowych.

W świetle art. 9 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Tym samym Spółka winna prowadzić ewidencję w ten sposób aby na jej podstawie zawsze było możliwe określenie jaka wartość przychodu podlega opodatkowaniu a jak cześć przychodu jest wolna od podatku. Jednakże w praktyce - jak podkreśla Spółka - mimo zachowania należytej staranności oraz podjęcia wszelkich możliwych środków w odniesieniu do niektórych przychodów nie jest możliwie określenie w sposób jednoznaczny czy przychody te w całości stanowią przychody strefowe czy też przychody pozastrefowe. Przykładem tego rodzaju przychodu będzie otrzymywana przez Spółkę refundacja kosztów zatrudnienia uczniów. Uczniowie ci bowiem wykonują jednocześnie prace przy wytwarzaniu wyrobów stawowych i pozastrefowych, a Spółka nie jest stanie określić, jaka część czasu ich pracy poświęcona została na wytworzenie wyrobów strefowych i pozasterfowych. Mając na uwadze brak możliwości "dzielenia" przychodów, Spółka stoi na stanowisku i wartość tego typu przychodów musi zostać w całości zaliczona jako przychody strefowe albo jako przychody pozastrefowe. Stąd jeżeli np. uczniowie w większości wykonywają czynności związane z wyprodukowaniem wyrobów strefowych wówczas w całości wartość refundacji winna stanowić przychód strefowy. Analogicznie jeżeli w większości uczniowie wykonywali pracę związane z wytworzeniem wyrobów pozastrefowych, wówczas otrzymana refundacja kosztów ich zatrudnienia będzie w całości stanowić przychód pozastrefowy.

Podobną kategorie przychodu stanowią przychody osiągane przez Spółkę z tytułu otrzymanych odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym (na rachunku tym gromadzone są zarówno przychody strefowy jak i pozastrefowe). Ponieważ Spółka nie jest w stanie jednoznacznie określić jaką dokładnie (co do złotówki) część środków zgromadzonych na rachunku bankowym stanowią przychody strefowe, w ocenie Spółki zaliczenie przychodów z tytułu odsetek od środków na rachunku bankowym do przychodów strefowych lub pozastrefowych winno odbywać się na podobnej zasadzie jaka ma to miejsce w przypadku przychodów osiąganych przez Spółkę z tytułu otrzymanej refundacji kosztów wynagrodzenia uczniów. Jeżeli przeważająca część środków zgromadzonych na rachunku bankowym stanowi przychody strefowe wówczas odsetki od środków zgromadzonych na tym rachunków również powinny stanowić przychody strefowe. Analogicznie jeżeli środki zgromadzone na rachunku w przeważającej części nie stanowią przychodów strefowych wówczas odsetki od tych środków będą stanowiły przychody pozastrefowe.

Podobna sytuacja ma miejsce również w przypadku dodatnich różnic kursowych związanych z nabytymi przez Spółkę materiałami produkcyjnymi. Spółka nie jest bowiem w stanie w sposób jednoznaczny przypisać zrealizowanych różnic kursowych do materiałów wydanych do produkcji wyrobów strefowych oraz do czynności, z wykonaniem których nie wiąże się powstanie przychodów strefowych. Również i w tym przypadku w opinii Spółki decydujące znaczenie będzie miała okoliczność do jakich czynności w przeważającej części wykorzystywane są materiały. Jeżeli materiały wykorzystywane są w przeważającej części do produkcji wyrobów strefowych wówczas związane z kosztami nabycia tych materiałów dodatnie różnice kursowe winny być zaliczone do przychodów strefowych. W sytuacji odwrotnej przychody z tytułu dodatnich różnic kursowych Spółka winna zaliczyć do przychodów pozastrefowych.

Mając na uwadze wyżej przywołaną argumentację Spółka prosi o potwierdzenie swojego stanowiska w przedstawionym stanie faktycznym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) dochody uzyskane z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, są wolne od podatku dochodowego. Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.). Artykuł 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274) stanowi, iż podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 200, poz. 1473) pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych (...) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Ad.1 Koszty strefowe:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania 1, uznaje się za prawidłowe.

Mając na powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.2 Przychody strefowe:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania 2, uznaje się za prawidłowe.

Mając na powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.3 Koszty usług obcych:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pyt. 3 uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Ustawodawca określił zatem, iż dochód uzyskany z działalności w strefie jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosowanie do § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

A zatem ww. przepisy określają następujące warunki skutkujące zakwalifikowaniem danego wydatku do objęcia pomocą publiczną:

Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową. Zwolnieniem objęty jest dochód, czyli przychody uzyskane z działalności na terenie strefy pomniejszone o koszty ich uzyskania. Przepis § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu. Przy ocenie przedmiotu zwolnienia nie ma podstaw do przyjęcia podziału działalności gospodarczej na podstawową i pomocniczą, w oparciu o który zostałaby dokonana rozszerzająca interpretacja zakresu zwolnienia, w wyniku przyjęcia stanowiska, iż koszty usług obcych wykonywanych na półprodukcie poza obszarem strefy, jako część składowa produktu wytworzonego w strefie, będzie kosztem strefowym. Przepis art. 17 ust. 4 wyraźnie bowiem wskazuje, że przedmiotowe zwolnienie przysługuje wyłącznie od dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, (a więc przychodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy pomniejszonego o koszty uzyskania poniesione na terenie strefy). Tym samym koszty uzyskania przychodów związane z usługami obcymi wykonywanymi poza obszarem specjalnej strefy ekonomicznej na półprodukcie nie będą objęte dyspozycją przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad.4 Koszty wynagrodzeń:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania 4, uznaje się za prawidłowe.

Mając na powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.5 Różnice inwentaryzacyjne:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania 5, uznaje się za prawidłowe.

Mając na powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.6 Kwalifikacja kosztów zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pyt. 6 uznaje się za nieprawidłowe.

W przypadku gdy podatnik prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą poza obszarem strefy oraz na terenie strefy w oparciu o wymagane zezwolenie, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie. Ponadto istnieje konieczność odrębnego ujmowania w księgach przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie i poza nią. Zapisów w księgach należy dokonywać w sposób umożliwiający określenie dochodu zwolnionego od podatku dochodowego oraz podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Ponadto zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy. W przypadku kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bowiem są to koszty wspólne, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zastosować zasadę proporcjonalnego rozliczenia tych kosztów. W myśl przepisów art. 15 ust. 2 tej ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę ustalania kosztów przytoczoną powyżej stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio, o czym mówi przepis art. 15 ust. 2a ustawy. Ustalenie kosztów uzyskania przychodów zgodnie z powołaną zasadą ma zastosowanie w sytuacjach wyjątkowych, jedynie do niektórych kosztów Spółki dotyczących zarówno działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i działalności poza strefą, których obiektywnie nie można rozdzielić na dotyczące przychodów wolnych od podatku i dotyczące przychodów podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż o zaliczeniu określonych wydatków do kosztów związanych z uzyskaniem przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz innych źródeł decyduje podatnik. Podatnik również ustala zasady ewidencjonowania, podziału oraz rozliczenia kosztów, pozwalające na prawidłowe ustalenie kosztów uzyskania przychodów na podlegających opodatkowaniu oraz zwolnionych od podatku. W sytuacji gdy nie jest to możliwe, zastosowanie znajdzie przepis art. 15 ust. 2a ww. ustawy. Jednakże pamiętać należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z tą zasadą może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów.

Ad.7 Poniesienie wydatku inwestycyjnego:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania 7, uznaje się za prawidłowe.

Mając na powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.8 Kwalifikacja przychodów strefowych:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pyt. 8 uznaje się za nieprawidłowe.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółka ponosi przychody podatkowe, których nie można jednoznacznie zakwalifikować jako przychodu strefowego lub pozastrefowego. np. dodatnie różnice kursowe związane z zakupem materiałów wykorzystywanych w strefie i poza strefą, czy przychody z otrzymanej refundacji kosztów wynagrodzeń dla uczniów, w przypadku gdy uczniowie ci pracują przy wytwarzaniu produktów strefowych i pozastrefowych. Zdaniem Spółki przychody takie powinny stanowić przychody strefowe albo pozastrefowe. Na przykład, w przypadku dodatnich różnic kursowych powstałych w związku z nabytymi materiałami wykorzystywanymi do czynności związanych w produkcją wyrobów strefowych oraz do czynności z wykonaniem, których nie wiąże się powstanie przychodów strefowych, jeżeli materiały będą wykorzystywane w przeważającej części do produkcji wyrobów strefowych, to różnice kursowe powinny być zaliczane do przychodów strefowych, i odwrotnie. Podobnie w przypadku otrzymanej refundacji kosztów wynagrodzeń dla uczniów, w sytuacji gdy wykonywali oni w większości czynności związane z wytworzeniem wyrobów strefowych, to otrzymana refundacja w całości będzie stanowiła przychód strefowy i odwrotnie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują zasad alokacji przychodów powstających w jednoczesnym związku z działalnością opodatkowaną i zwolnioną z opodatkowania, na odpowiednie proporcje (jak to ma miejsce w przypadku kosztów podatkowych). Próba zastosowania jakiegokolwiek klucza alokacji przychodów nie znajduje podstaw w żadnym w obowiązujących przepisów tej ustawy. Co więcej żaden z przepisów tej ustawy nie pozwala na uznanie tego typu przychodów części bądź w całości za przychody zwolnione. Zatem stanowisko Spółki, zgodnie, z którym przychód podatkowy, który nie może być w sposób jednoznaczny zakwalifikowany do przychodu strefowego ale został w przeważającej części osiągnięty w związku z prowadzeniem działalności strefowej, będzie stanowił przychód strefowy i w odwrotnie, gdy w przeważającej części przychód został osiągnięty w związku z prowadzeniem działalności pozastrefowej, stanowi przychód pozastrefowy, jest nieprawidłowe. W świetle obowiązującego stanu prawnego przychody, których nie można w sposób jednoznaczny zakwalifikować do przychodów zwolnionych będą stanowiły przychody podlegające opodatkowaniu, zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednocześnie podkreślić, iż zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, zgodnie z ich wykładnią literalną.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.