IP-PB3-423-916/08-2/GJ - Czy Izba, która de facto ma obowiązek przynależności do międzynarodowych organizacji ma prawo zaliczenia składek członkowskich do kosztów podatkowych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Izby przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2008 r. (data wpływu 26 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na składki członkowskie w organizacjach międzynarodowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na składki członkowskie w organizacjach międzynarodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Krajowa Izba G zrzesza polskich producentów wód mineralnych i napojów bezalkoholowych (100 podmiotów). Celem statutowym Izby jest popieranie produkcji wód i napojów smakowych. Izba realizuje cele statutowe m.in. poprzez informowanie członków o wymogach rynku UE i WHO, zabezpieczanie interesów polskich producentów w UE, rozwijanie współpracy z zagranicznymi organizacjami działającymi w gospodarce napojowej. Członkami Izby są przedsiębiorcy działając w sferze produkcji wód, napojów i soków w opakowaniach jednostkowych oraz innych płynnych artykułów spożywczych konfekcjonowanych oraz handlu tymi produktami. Członek Izby ma prawo korzystania ze świadczeń Izby na zasadach określonych jej regulaminem. Aby Izba mogła realizować cele statutowe w europejskich realiach gospodarczych, jest "zmuszona" do przynależności do 3 międzynarodowych, branżowych organizacji w Europie:

UNESDA - Europejski Związek ..........; EBWA - Europejskie Stowarzyszenie,......

Organizacje te zrzeszają łącznie ponad 80 członków reprezentujących organizacje branży napojowej ze wszystkich krajów europejskich. Przynależność Izby do tych organizacji zapewnia jej członkom łatwy dostęp i możliwość aktywnego uczestnictwa w modyfikowaniu istniejących norm prawnych i tworzeniu nowych dyrektyw międzynarodowych dotyczących tej branży. Dotyczy to w szczególności współuczestniczenia w modyfikowaniu Codex Alimentarius i wypracowywaniu decyzji Komisji Europejskiej oraz F.. i W... Działania te pozwalają na zabezpieczenie interesów polskich producentów na forum międzynarodowym. Członkostwo w tych organizacjach umożliwia dostęp do nowoczesnych technologii, technik marketingowych i innowacyjności w dziedzinie opracowywania nowych produktów, poprawę jakości wytwarzanych w Polsce wyrobów i wymianę doświadczeń. Przynależność ta sprzyja promowaniu polskich towarów na rynkach zagranicznych. Udział polskich przedstawicieli we władzach i komisjach U...., E.... i E.... sprzyja kreowaniu pozytywnego wizerunku polskich przedsiębiorstw na arenie międzynarodowej, a pośrednio lobbingowi na rzecz Polski, czego efektem była organizacja w Polsce w 2007 r. kongresu E.... pod patronatem Prezydenta. Brak przynależności Izby do tych organizacji skutkowałby ograniczeniem działalności statutowej. Zmuszałby polskich producentów (członków Izby) do ponoszenia indywidualnie znacznych, dodatkowych kosztów związanych z dostępem do legislacji europejskiej poprzez pośredników. Dla dużej części z nich przynależność do Izby nie miałaby już tak istotnego znaczenia jak obecnie, co skutkowałoby rezygnacją z członkostwa i mogłoby zagrażać dalszej egzystencji Izby. Członkostwo w ww. organizacjach umożliwia minimalizowanie kosztów związanych z dostępem do informacji dotyczących rozwoju branży, poznawaniu nowych technologii i zasad higieny, nowoczesnych technik badań jakościowych i naukowych, kontroli jakości i bezpieczeństwa żywności oraz zachowania standardów europejskich.

W związku z powyższym stanem faktycznym Izba zwróciła się z pytaniem:

Czy Izba, która de facto ma obowiązek przynależności do międzynarodowych organizacji ma prawo zaliczenia składek członkowskich do kosztów podatkowych?

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa. Zdaniem Izby powyższe wykluczenie nie może w jej sytuacji mieć zastosowania. Podstawowym źródłem przychodów dla Izby są jej członkowie oraz wpłacane przez nich składki.

Przynależność Izby G "Przemysł R" do europejskich organizacji branżowych nie ma charakteru prestiżowego, lecz czysto ekonomiczny. Dzięki tej przynależności Izba osiąga przychody, dzięki którym może realizować swoje cele statutowe. Zastosowanie powyższego wykluczenia wiązałoby się z ograniczeniem zakresu działalności Izby, czemu sprzeciwia się art. 6 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095), według którego podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. Sprzeciwia się temu również art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), według którego ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Z tego względu Izba uważa, że płacone przez nią składki na rzecz europejskich organizacji branżowych stanowią koszt uzyskania przychodów. Członkowie Izby przynależą do niej ze względu na jej cele statutowe, które są zbieżne z ich działaniami i interesem ekonomicznym. Izba może w pełni realizować swoje cele statutowe dzięki przynależności do europejskich organizacji branżowych. Musi jednak wpłacać składki na ich rzecz, do ponoszenia których nie zobowiązują jej żadne przepisy krajowe. Składki te są jednak wydatkiem, który generuje przychody w formie składek od członków Izby. Składki na rzecz europejskich organizacji branżowych służą również zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów, gdyż w przypadku rezygnacji Izby z członkostwa w tych organizacjach, zostanie w poważnym stopniu ograniczony zakres działalności statutowej Izby, a co za tym idzie wielu członków zrezygnuje z członkostwa w Izbie, w efekcie czego Izba straci swoje źródło przychodów. Za taką interpretacją przemawia również podjęta w ostatnim czasie inicjatywa Ministerstwa Gospodarki - Departament Instrumentów Wsparcia realizacji projektu pod nazwą "Wsparcie udziału organizacji przedsiębiorców współpracujących z międzynarodowymi grupami lub organizacjami branżowymi" mającego na celu udzielanie dofinansowania zagranicznych składek członkowskich. Niestety ograniczona ilość środków powoduje, że ilość pozytywnie załatwianych wniosków jest znikoma. Świadczy to jednak o tym, że w organach administracji gospodarczej istnieje świadomość istnienia tego problemu, który zostanie w najbliższym czasie rozwiązany po myśli przedsiębiorców tj. poprzez wydanie nowych przepisów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Natomiast w art. 16 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy, ustawodawca wskazał, iż składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. a) i c) wskazane są wyjątki od ogólnej zasady, i w związku z tym do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć składki organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej oraz składki na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw. W art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca enumeratywnie wymienił wydatki, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów. Takie uregulowanie wyraźnie wskazuje, że żaden z wymienionych w tym ustępie wydatków nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów i nie jest możliwe dokonywanie jakiejkolwiek interpretacji sprzecznej z jego postanowieniami. W świetle przytoczonych regulacji prawnych, w przedmiotowej sprawie wydatków dotyczących opłacanych przez Izbę składek członkowskich na rzecz organizacji międzynarodowych, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów. Inna interpretacja sprzeczna z literalnym brzmieniem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 37 stanowiłaby rażące naruszenie prawa.

A zatem w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.