IP-PB3-423-908/08-2/GJ - Czy w związku z udostępnieniem nieruchomości przez X , po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób pranych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2008 r. (data wpływu 12 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w sprawie skutków podatkowych udostępnienia powierzchni biurowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka świadczy usługi na rzecz X, który posiada 100 % udziałów w Spółce. Wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług stanowić będzie całość przychodów Spółki. Wynagrodzenie to obliczane jest według metody rozsądnej marży (tzw. "koszt plus"). Oznacza to, że przy kalkulacji wynagrodzenia Spółki z tytułu usług, ogół kosztów Spółki zaliczany jest do bazy kosztowej Spółki, która powiększana jest następnie o odpowiednią marżę. Obecnie, jednym z elementów uwzględnianych przy obliczaniu bazy kosztowej, a więc w konsekwencji również wynagrodzenia za usługi świadczone na rzecz spółki, jest koszt najmu powierzchni biurowej, jaki Spółka ponosi, wynajmując tę powierzchnię od podmiotów trzecich. X posiada wolne powierzchnie biurowe w związku z czym planuje udostępnienie wolnej powierzchni biurowej Spółce. W zamian za udostępnienie powierzchni biurowej, Spółka nie będzie płacić X odrębnego wynagrodzenia. Udostępnienie budynku będzie realizowane w ramach umowy na wykonanie usług przez Spółkę na rzecz X. W następstwie tego, Spółka rozwiąże dotychczasowe umowy najmu powierzchni biurowych lub znacznie ograniczy powierzchnie najmowane od podmiotów trzecich. Skutkować to będzie umownym zmniejszeniem lub wyłączeniem tego wydatku z bazy kosztowej., która jest podstawą do wyliczana wynagrodzenia za usługi świadczone przez Spółkę. W konsekwencji pomniejszeniu ulegnie wynagrodzenie Spółki z tytułu usług świadczonych na rzecz X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z udostępnieniem nieruchomości przez X, po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób pranych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, gdyż fakt użytkowania powierzchni biurowych przez Spółkę jest elementem wzajemnych ustaleń umownych i powoduje pomniejszenie wartości wynagrodzenia Spółki za świadczone przez nią usługi, co z kolei wyklucza wystąpienie jakiejkolwiek korzyści po stronie Spółki. Powierzchnie biurowe, które maja być udostępniane znajdują się w siedzibie X, który jest operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego, czyli podmiotem odpowiedzialnym za ruch sieciowy w systemie przesyłowym elektroenergetycznym, a także bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu. W związku z tym X dla wypełnienia tych funkcji wymaga odpowiedniego zaplecza administracyjnego, doradczego itp. Takie zaplecze dla X stanowią przede wszystkim spółki zależne, które świadczą na jego rzecz usługi niezbędne dla bieżącego i długookresowego funkcjonowania, w tym Spółka. W celu usprawnienia współpracy ze Spółką i zwiększenia jej efektywności, X postanowił udostępnić Spółce własną powierzchnię biurową w ramach umowy na świadczenie usług. Celem takiego rozwiązania jest usprawnienie komunikacji pomiędzy pracownikami obu spółek. Zgodnie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest m.in. wartość nieodpłatnie świadczeń. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Zatem, dla określenia czy w przedstawionym stanie faktycznym powstanie przychód dla Spółki z tytułu nieodpłatnego świadczenia, kluczowe jest określenie znaczenia i zakresu tego pojęcia.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów administracyjnych:

A zatem, przez nieodpłatne świadczenie zasadniczo należy rozumieć sytuację, której następstwem jest uzyskanie korzyści przez jeden podmiot kosztem innego podmiotu, przy czym korzyść tę uzyskuje tylko jedna strona danego stosunku (pojęcie nieodpłatności zostało w ten sposób określone, między innymi, w wyr. Sądu Najwyższego z 13 czerwca 2002 r., III RN 106/2001 (OSNP 2003/11, poz. 261, OSP 2004/2, poz. 27). W oparciu o przywołane powyżej tezy orzeczeń sądów, Spółka wskazuje, że na ich podstawie możliwe jest wyodrębnienie przesłanek, których łączne spełnienie jest konieczne w celu rozpoznania w danej sytuacji przychodu podatkowego z tytułu otrzymanego nieodpłatnego świadczenia. Przesłanki te są następujące:

Powyższe podejście do kwestii nieodpłatnego świadczenia zostało również potwierdzone przez doktrynę prawa. Świadczeniami nieodpłatnymi są tylko takie, w wyniku których spełniający świadczenie nie uzyska żadnych korzyści majątkowych pod jakąkolwiek postacią, np. zapłaty sumy w pieniądzu, wykonania za spełniającego świadczenie zobowiązania, przeniesienie na spełniającego świadczenie określonego prawa, wykonanie na rzecz spełniającego określonych usług itp. (por. System prawa cywilnego, tom I. Część ogólna, pod red. W. Czachórskiego).

Z powyższego wynika, że świadczenie otrzymane przez podatnika, gdy spełniający świadczenie uzyska lub ma uzyskać w przyszłości w zamian pewną korzyść majątkową - nie jest "nieodpłatnym świadczeniem". W przedstawionym stanie faktycznym, umowa zawarta pomiędzy kontrahentami nakłada obowiązki na obie strony, a także obie strony odnoszą korzyści wynikające z tej umowy (umowa ma charakter ekwiwalentny). X zobowiązany jest do udostępnienia Spółce nieruchomości w celu wykonywania usług na rzecz X i zapłaty wynagrodzenia, natomiast Spółka zobowiązana jest do wykonania usług - za które otrzyma wynagrodzenie. W rezultacie takiego sformułowania zakresu praw i obowiązków usługobiorcy (X) i usługodawcy (Spółka), Spółka ponosi niższe koszty świadczenia usług i w związku z tym obciąży X niższym wynagrodzeniem. W konsekwencji, X zmniejsza koszty swojego funkcjonowania (zobowiązania), a Spółka natomiast ma do dyspozycji niezbędną dla wykonywania usług na rzecz X powierzchnię biurową. Ponadto, z uwagi na fakt, iż korzystanie przez Spółkę z powierzchni biurowej należącej do X jest uwzględnione w cenie za usługi i wynika wprost z umowy na świadczenie usług, należy stwierdzić, iż udostępnienie powierzchni stanowi raczej element rozliczeń pomiędzy stronami umowy, aniżeli jednostronne przysporzenie po stronie Spółki, dokonywane w oderwaniu od racjonalnych przesłanek gospodarczych i prawnych. W związku z tym, udostępnianie Spółce powierzchni biurowych powinno być potraktowane jako jedno ze świadczeń wypełnianych przez X w ramach zawartej umowy, które ma na celu umożliwienie usługodawcy bardziej efektywne świadczenie usług na rzecz X i skutkuje zmniejszeniem wynagrodzenia za te usługi. Dlatego też w ocenie Spółki, w takim przypadku nie dochodzi do powstania po jej stronie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w stanowisku Ministerstwa Finansów z 2 kwietnia 1999 r. (Pismo Departamentu Podatków Bezpośrednich sygn. PB 4/AS-802-972-110/99), w którym na podstawie podobnego stanu faktycznego stwierdzono, iż "udostępnienie lokalu nie ma de facto nieodpłatnego charakteru...". Podobne stanowisko w oparciu o analogiczne stany faktyczne wyrażały organy podatkowe w interpretacjach m.in.:

Ponadto wykładni pojęcia "nieodpłatne świadczenie" dokonał również Naczelny Sąd Administracyjny uznając, że świadczenie nie ma charakteru bezpłatnego m.in. w sytuacji, gdy podatnik otrzymał do używania bez pobrania czynszu w pieniądzu nieruchomość lub jej część w przypadku, gdy zobowiązany jest ponosić koszty ubezpieczenia otrzymanej nieruchomości lub jej części (por. uzasadnienie wyr. z 28 sierpnia 1995 r., SA/Wr 2612/94; tak też teza wyr. z 13 września 1996 r., I SA/Łd 135/96). Z uwagi na powyższe, należy uznać, że skoro nie stanowi nieodpłatnego świadczenia udostępnienie nieruchomości w sytuacji, gdy podatnik jest zobowiązany do ponoszenia kosztów ubezpieczenia oraz podatków związanych z nieruchomością, to tym bardziej nie stanowi nieodpłatnego świadczenia udostępnienie nieruchomości skutkujące obniżeniem wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczonych usług. W związku z powyższym, zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym nie powstał dla niej przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.