IP-PB3-423-880/08-5/ECH - Kiedy powstaje przychód w podatku CIT w związku z podwyższeniem wynagrodzenia za świadczone usługi przesyłania energii elektrycznej w sytuacji, gdy takie podwyższenie jest rezultatem otrzymania danych rzeczywistych dotyczących składnika jakościowego stawki systemowej i opłaty przejściowej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2008 r. (data wpływu 12 czerwca 2008 r.) i piśmie z dnia 16 lipca 2008 r. (data nadania 16 lipca 2008 r., data wpływu 21 lipca 2008 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 7 lipca 2008 r. Nr IPPP1/443-1118/08-2/GD oraz w piśmie z dnia 2 września 2008 (data wpływu: 2 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujęcia faktur korygujących - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek, następnie uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu: 21 lipca 2008 r.) oraz pismem z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu: 2 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w miesiącu ich wystawienia, tj. zmniejszenie/zwiększenie przychodów podatkowych okresu, w którym wystawiono fakturę korygującą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X S.A. (dalej: Spółka lub X) świadczy usługi przesyłania energii elektrycznej na rzecz odbiorców usług przesyłania. Za świadczone usługi Spółka pobiera opłaty zgodnie z taryfą zatwierdzoną decyzją administracyjną Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE) z 17 grudnia (Nr .............), do której zostały zatwierdzone zmiany decyzją administracyjną Prezesa URE z 14 marca 2008 r. (N r..........). Zgodnie z taryfą Spółki na rok 2008 (dalej: Taryfa) elementami składającymi się na wynagrodzenie Spółki za świadczenie usług przesyłania są m.in: opłata z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej oraz opłata przejściowa z tytułu udostępniania krajowego systemu elektroenergetycznego.

Zgodnie z postanowieniami Taryfy, okres rozliczeniowy (dla operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych) dla opłaty z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej (przed decyzją o zmianie Taryfy z dnia 14 marca 2008 r. oraz w taryfach za poprzednie lata - "opłata systemowa") wynosi dwa miesiące. Odbiorca usług przesyłania do 21-go dnia drugiego miesiąca okresu rozliczeniowego wnosi opłatę na rzecz X w wysokości połowy prognozowanej opłaty z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej w tym okresie. Prognozowane opłaty z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej wylicza się na podstawie wielkości zgłoszonych do Spółki przez odbiorców usług przesyłania i przyjętych w Taryfie do kalkulacji stawek systemowych. W terminie do 7-go dnia od otrzymania opłaty X wystawia fakturę VAT dokumentującą otrzymanie opłaty. Do 20-go dnia po zakończeniu okresu rozliczeniowego odbiorca usług przesyłania zobowiązany jest przesłać do X dane rzeczywiste do wyliczenia opłaty z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej za ten okres. Spółka w terminie do 7-go dnia od zakończenia dwumiesięcznego okresu rozliczeniowego wystawia fakturę VAT dokumentującą wykonanie usług w danym okresie rozliczeniowym. Jednakże, zgodnie z Taryfą w przypadku niedostarczenia danych rzeczywistych przez odbiorcę usług przesyłania w terminie do 5-go dnia od zakończenia okresu rozliczeniowego, X wystawia fakturę VAT dokumentującą różnicę pomiędzy prognozowaną opłatą z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej, a wartością dotychczas wniesioną na dany okres rozliczeniowy (czyli na pozostałe 50% prognozowanej opłaty). Zgodnie z Taryfą w przypadku wystawienia faktury na podstawie prognozowanej kwoty opłaty z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej, X w terminie do 22-go dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym wystawia fakturę korygującą w oparciu o otrzymane od odbiorcy usług przesyłania dane o rzeczywistej ilości przesłanej energii elektrycznej, Zasadą jest, że wysokość opłaty z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej prognozowanej za dany okres różni się od opłaty obliczonej w oparciu o dane rzeczywiste. To powoduje, iż X zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej dokumentującej zmianę ceny za świadczone usługi przesyłania. W zależności od tego czy dane rzeczywiste otrzymane od odbiorcy usług przesyłowych zawierają niższe, czy też wyższe wartości od wartości zawartych w danych prognozowanych, wynagrodzenie należne Spółce za usługi przesyłania może ulec odpowiednio obniżeniu lub podwyższeniu. Faktura korygująca może być wystawiona wyłącznie po otrzymaniu danych rzeczywistych od odbiorcy usług przesyłania. Wynika to z faktu, iż do momentu, gdy X nie otrzyma danych o rzeczywistej ilości przesłanej energii elektrycznej od odbiorcy usług przesyłania, X nie ma informacji o ostatecznej wysokości należnego wynagrodzenia. W związku ze znacznymi opóźnieniami w dostarczaniu danych rzeczywistych przez odbiorców usług przesyłania, zdarzają się przypadki, w których faktura korygująca jest wystawiana po upływie miesiąca od zakończenia okresu rozliczeniowego. Ponadto, elementem wynagrodzenia należnego Spółce za usługi przesyłania jest opłata przejściowa (stanowiąca wynagrodzenie za udostępnianie krajowego systemu elektroenergetycznego). Opłata przejściowa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych odpowiadających miesiącom kalendarzowym. Zgodnie z Taryfą płatnicy opłaty przejściowej w terminie do 6-go dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym przekazują do Spółki dane o liczbie odbiorców końcowych zużywających energię elektryczną w gospodarstwach domowych oraz o wielkości mocy umownych pozostałych odbiorców końcowych w danym okresie rozliczeniowym (a więc parametry niezbędne do wyliczenia wysokości opłaty należnej Spółce). Do 7-go dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym X wystawia fakturę VAT uwzględniającą opłatę przejściową. Zgodnie z Taryfą w przypadku, gdy w terminie do 6-go dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym płatnik opłaty przejściowej nie dostarczy do Spółki powyższych danych, X wystawia fakturę VAT na podstawie danych rzeczywistych przyjętych do rozliczeń opłaty przejściowej za poprzedni okres rozliczeniowy, za który takie dane otrzymał (wyjątek, od tej reguły dotyczy kwietnia 2008 r. - w sytuacji, gdy dane rzeczywiste nie były dostarczone przez płatnika do X do 6-go maja 2008 r., Spółka wystawia fakturę VAT za świadczoną usługę, na podstawie danych według stanu na dzień 31 grudnia 2007 r. przekazanych przez płatnika do X i zawartych w umowie o świadczenie usług przesyłania). Zgodnie z taryfą po otrzymaniu danych rzeczywistych, Spółka wystawia fakturę korygującą, która dokumentuje zmianę wysokości opłaty przejściowej X. W zależności od tego czy wartości danych rzeczywistych za okres rozliczeniowy są niższe, czy też wyższe od danych rzeczywistych za poprzedni okres rozliczeniowy opłata przejściowa ulega odpowiednio obniżeniu lub podwyższeniu.

Dodatkowo zdarzają się sytuacje, kiedy dane rzeczywiste pierwotnie dostarczone Spółce przez odbiorców usług przesyłania ulegają następnie weryfikacji. Konieczność weryfikacji może wynikać np. z awarii urządzeń pomiarowych lub z ich błędnego odczytu. Wówczas odbiorcy usług przesyłania dostarczają Spółce zweryfikowane dane rzeczywiste za dany okres rozliczeniowy będące podstawą do wyliczenia wynagrodzenia za usługi przesyłania w prawidłowej wysokości. W konsekwencji otrzymania zweryfikowanych danych rzeczywistych Spółka ma obowiązek wystawienia kolejnej faktury korygującej w celu skorygowania obrotu udokumentowanego fakturą korygującą wystawioną w oparciu o błędne dane rzeczywiste. Wynagrodzenie Spółki może być korygowane in plus. Korekty danych rzeczywistych mogą występować nawet po upływie kilku miesięcy od zakończenia danego okresu rozliczeniowego. We wszystkich przypadkach zasadą jest, iż Spółka wystawia faktury korygujące nie później niż 7-go dnia od otrzymania danych rzeczywistych, bądź skorygowanych danych rzeczywistych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w podatku CIT z tytułu zwiększenia wynagrodzenia X powstaje w miesiącu wystawienia faktury korygującej (pod warunkiem, że faktura korygująca wystawiona jest w ciągu 7 dni od dnia otrzymania danych rzeczywistych). Przychód w podatku CIT z tytułu zwiększenia wynagrodzenia X w związku ze skorygowaniem pierwotnej informacji powstaje w miesiącu wystawienia kolejnej faktury korygującej (pod warunkiem, że faktura korygująca wystawiona jest w ciągu 7 dni od dnia otrzymania korekty danych rzeczywistych).

Spółka nie ma możliwości określenia ostatecznej wysokości przysługującego jej wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy do momentu otrzymania od odbiorców usług przesyłania danych rzeczywistych dotyczących parametrów usług przesyłania w danym okresie. Danymi rzeczywistymi dysponują wyłącznie odbiorcy usług przesyłania. Dopiero otrzymanie danych rzeczywistych od odbiorcy usług przesyłania daje możliwość ustalenia ostatecznej wysokości wynagrodzenia i jej udokumentowania (w tym zwiększenia wynagrodzenia należnego Spółce). Ponadto w niektórych przypadkach określenie ostatecznej wysokości wynagrodzenia za świadczenie usług przesyłania następuje dopiero w momencie dostarczenia przez odbiorców zweryfikowanych danych rzeczywistych. To wiąże się z obowiązkiem wystawienia przez Spółkę kolejnej faktury korygującej. W związku z powyższym, powstała wątpliwość co do momentu rozliczenia podatku VAT należnego oraz momentu powstania przychodu z tytułu podwyższenia wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę usługi przesyłania, w wyniku dostarczenia danych rzeczywistych lub ich korekty przez odbiorców.

Regulacje w zakresie rozliczania podatku CIT: zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w r. podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie natomiast z art. 12 ust 3c Ustawy o CIT, jeżeli strony ustalą iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w r. Usługi przesyłania świadczone przez Spółkę są usługami rozliczanymi w okresach rozliczeniowych. W świetle obecnego brzemienia przepisów Ustawy o CIT mogą zatem powstać wątpliwości co do momentu powstania przychodu z tytułu podwyższenia wynagrodzenia za usługi przesyłania w związku z otrzymaniem danych rzeczywistych w przypadku, gdy podwyższenie takie następuje po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Przepisy Ustawy o CIT nie zawierają regulacji, które odnosiłyby się wprost do daty powstania przychodu w związku ze zmianą kwoty wynagrodzenia, która następuje po zakończeniu okresu rozliczeniowego w czasie, który uniemożliwia rozpoznanie i rozliczenie przychodu według przepisu art. 12 ust. 3c ustawy o CIT. Wobec powyższego, decydujące znaczenie dla momentu ujęcia faktury korygującej podwyższającej podatek VAT należny oraz momentu rozpoznania przychodu przez Spółkę będzie miał przebieg faktycznych rozliczeń Spółki z odbiorcami usług przesyłania, który jest określony w Taryfie. Analiza postanowień Taryfy prowadzi do wniosku, iż podwyższenie wynagrodzenia (a zatem także obrotu dla VAT oraz przychodu dla CIT) z tytułu składnika jakościowego stawki systemowej jest konsekwencją otrzymania przez Spółkę od odbiorcy usług przesyłania danych rzeczywistych o ilości energii elektrycznej, która została przesłana w danym okresie rozliczeniowym. W przypadku, gdy dane rzeczywiste otrzymane po upływie 5-go dnia po okresie rozliczeniowym są różne od prognozowanych, Spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury korygującej. Otrzymanie danych rzeczywistych jest warunkiem niezbędnym, pozwalającym na zwiększenie wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu usług przesyłania. Z kolei dla zwiększenia opłaty przejściowej niezbędne jest otrzymanie przez Spółkę danych o liczbie odbiorców końcowych zużywających energię elektryczną w gospodarstwach domowych oraz o wielkości mocy umownych pozostałych odbiorców końcowych w danym okresie rozliczeniowym. W obydwu powyższych przypadkach, podwyższenie wynagrodzenia o prawidłową wysokość może nastąpić dopiero w momencie otrzymania danych rzeczywistych, którymi dysponują wyłącznie odbiorcy usług przesyłania. W sytuacji, gdy dane rzeczywiste są różne od danych prognozowanych, po otrzymaniu danych rzeczywistych Spółka wystawia fakturę korygującą. Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, iż ostateczna kwota zobowiązania odbiorcy usług przesyłania energii elektrycznej nie jest znana do momentu otrzymania danych rzeczywistych dotyczących parametrów usługi przesyłania, zasadnym jest wykazywanie podatku VAT należnego oraz rozpoznawanie przychodu z tytułu dodatkowego wynagrodzenia w miesiącu wystawienia faktury korygującej (pod warunkiem, że faktura korygująca wystawiona jest w ciągu 7 dni od dnia otrzymania danych rzeczywistych).

Zdaniem Spółki, powyższe uwagi mają zastosowanie również do wystawienia kolejnej faktury korygującej w oparciu o dane korygujące pierwotną informację na temat danych rzeczywistych otrzymanych od odbiorców usług przesyłania. Spółka we własnym zakresie nie ma możliwości zweryfikowania danych rzeczywistych otrzymanych od odbiorców usług przesyłania. A zatem wystawienie kolejnej faktury korygującej dokumentującej zmianę wynagrodzenia za usługi przesyłania może nastąpić tylko i wyłącznie po otrzymaniu zweryfikowanych danych od odbiorców usług przesyłania.

Zdaniem Spółki przyjęcie odmiennego stanowiska oznaczałoby, że z przyczyn od siebie całkowicie niezależnych i którym X nie może w jakikolwiek sposób zapobiec (fakt zwiększenia wynagrodzenia i jego wysokość jest znana dopiero po dostarczeniu Spółce danych rzeczywistych), Spółka musiałaby, ponosić konsekwencje równoznaczne z konsekwencjami zaniżenia podatku CIT należnego w pierwotnych rozliczeniach. W przypadku bowiem, gdyby Spółka złożyła rozliczenie roczne podatku dochodowego od osób prawnych (lub uiściła zaliczkę w podatku), a następnie, z uwagi na późniejsze otrzymanie danych rzeczywistych od odbiorców usług przesyłania lub płatników opłaty przejściowej, była zobowiązana do dokonania korekty tego zeznania (lub zaliczki), to w konsekwencji zgodnie z obowiązującą praktyką organów podatkowych musiałaby także zapłacić odsetki od zaległości podatkowych. W ocenie Spółki, niepożądaną w państwie prawa sytuacją jest, aby podmiot ponosił negatywne konsekwencje finansowe za zdarzenie przyszłe, którego skutków nie może określić w chwili złożenia deklaracji VAT oraz rocznej deklaracji CIT lub zapłaty zaliczki na poczet podatku CIT. Taka interpretacja byłaby sprzeczna z tezą która już wielokrotnie była podnoszona w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Jak zauważył Trybunał Konstytucyjny w wyr. z dnia 13 marca 2007 r. "należy (..) zaznaczyć, że ustawodawca nie może nakładać na adresatów prawa obowiązków niemożliwych do wykonania. Zasada impossibile nulla obligatio est powinna być także dla ustawodawcy ważną dyrektywą w procesie stanowienia prawa." (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 marca 2007 r, sygn. akt K 8/07). W uzasadnieniach rozstrzygnięć Trybunału Konstytucyjnego wielokrotnie już podkreślono, że w demokratycznym państwie prawnym stanowienie i stosowanie prawa nie może być pułapką dla obywateli (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 listopada 2006 r.; sygn. akt SK 51/06). Do takiego rezultatu natomiast doprowadziłoby przyjęcie interpretacji zgodnie, z którą w każdym przypadku, gdy dochodzi do korekty wynagrodzenia należnego Spółce w związku z otrzymaniem danych rzeczywistych, Spółka jest zobowiązana do wstecznej korekty rozliczeń podatkowych (CIT i VAT). Choć ani Ustawa o VAT, ani Ustawa o CIT nie zawierają przepisów, które wprost regulowałyby kwestię momentu ujęcia faktury korygującej dokumentującej zwiększenie wynagrodzenia oraz odpowiednio kwestię powstania przychodu w związku ze zmianą ceny umownej po zakończeniu okresu rozliczeniowego, to zdaniem Spółki przytoczone powyżej orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego powinno stanowić dla organów podatkowych oraz sądów administracyjnych podstawową dyrektywę interpretacyjną przy rozstrzyganiu kwestii. Wykładnia obowiązujących przepisów nie może bowiem prowadzić do wniosków sprzecznych z zasadami wynikającymi z utrwalonej linii orzeczniczej Trybunału Konstytucyjnego. Ponadto, Spółka pragnie zauważyć, iż jej stanowisko w tej kwestii, jest zgodne ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawartym w decyzji z dnia 10 grudnia 2007 r. (sygn. 1401/IBP-I/4210-79/07/TS). W analogicznym stanie faktycznym stwierdzono, iż "przychód podatkowy powstanie ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego (okresu rozliczeniowego) w wysokości wynikającej z faktury wstępnej. Ostateczne rozliczenie (..) nastąpi w miesiącu, w którym Spółka otrzymuje statystykę pracy." Przywołana interpretacja dotyczyła sytuacji, w której podmiot dostarczający energię elektryczną nie miał możliwości ustalenia wartości faktycznego poboru energii na moment upływu terminu do złożenia deklaracji rocznej CIT (lub zapłaty zaliczki). W związku z tym, kwota należnego podatku była deklarowana wstępnie, na podstawie danych szacunkowych wynikających z umowy (tą kwotą, również był obciążany odbiorca energii). Następnie, po uzyskaniu informacji na temat faktycznego poboru energii elektrycznej, dostawca energii wystawiał fakturę korygującą zwiększającą lub zmniejszającą wartość zobowiązania odbiorcy - zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wystawienie faktury korygującej w takich okolicznościach nie wiązało się z koniecznością korekty przeszłych okresów rozliczeniowych.

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego, Spółka stoi na stanowisku, iż przychód z tytułu zwiększenia wynagrodzenia Spółki powstaje w miesiącu wystawienia faktury korygującej (pod warunkiem, że faktura korygująca wystawiona jest w ciągu 7 dni od dnia otrzymania danych rzeczywistych). Konsekwentnie Spółka powinna rozliczać przychód z podwyższenia wynagrodzenia za świadczone usługi przesyłania w oparciu o otrzymaną skorygowaną pierwotną informację na temat danych rzeczywistych tzn. w miesiącu wystawienia faktury korygującej.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w r. podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z powyższej definicji przychodów wynika, że:

Zasady rozpoznawania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowane są w art. 12 ust. 3a- 3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 3c ww. ustawy jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w r.

Stosownie natomiast do postanowień art. 12 ust. 3d cyt. ustawy przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Gramatyczna wykładnia powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że tylko w przypadku, gdy umowa na dostawę energii elektrycznej zawiera postanowienia wskazujące okres rozliczeniowy, zasadą jest, że za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Ustawodawca nie definiuje jednak pojęcia "okres rozliczeniowy", wobec czego należy odwołać się do przepisów Prawa energetycznego oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

W myśl przepisu § 31 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2007 r. w sprawie szczególnych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz. U. z 2007 r. Nr 128, poz. 895) rozliczeń z odbiorcami za dostarczaną energię elektryczną i świadczone usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej albo usługi kompleksowe dokonuje się w okresach rozliczeniowych, ustalonych w taryfie.

Przy czym § 31 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazuje dodatkowo, że okres rozliczeniowy nie powinien być dłuższy niż dwa miesiące, a dla odbiorców zaliczanych do V grupy przyłączeniowej nie może być dłuższy niż rok. Okresy rozliczeniowe ustalone w taryfie przedsiębiorstwa świadczącego usługę kompleksową powinny być skoordynowane z okresami rozliczeniowymi przedsiębiorstwa świadczącego usługę dystrybucji dla jego odbiorców.

Z kolei ust. 3 cyt. przepisu określa, że jeżeli okres rozliczeniowy jest dłuższy niż miesiąc, w okresie tym mogą być pobierane opłaty za energię elektryczną oraz za usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej w wysokości określonej na podstawie prognozowanego zużycia tej energii w tym okresie, z uwzględnieniem sezonowości poboru energii elektrycznej i trendu poboru energii przez odbiorcę, w okresie ostatnich dwóch lat.

Zasady wystawiania faktur korygujących regulują przepisy § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Z przepisów tych wynika, że faktura korygująca winna zostać wystawiona w przypadku, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej:

Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Należy rozróżnić dwie sytuacje:

Z pierwszą sytuacją mamy do czynienia gdy faktura pierwotna dokumentująca sprzedaż została wystawiona błędnie. Na przykład z błędnie zastosowaną ceną. Tak więc błąd powstał w momencie wystawiania faktur sprzedaży. Natomiast sytuacja druga dotyczy stanu, gdy faktura pierwotna została wystawiona poprawnie, natomiast po dokonaniu sprzedaży strony ustaliły/przyznały np. rabat lub podwyższono cenę na skutek zdarzeń mających miejsce po wystawieniu faktury.

Korekta faktury, którą Spółka zgodnie z postanowieniami umowy jest zobowiązana wystawić, wynika natomiast ze zdarzenia następującego po wystawieniu faktury (późniejszego, nieznanego w chwili wystawienia faktury pierwotnej), które to zdarzenie ma wpływ na ustalenie ostatecznej wysokości ceny z tytułu świadczonej usługi przesyłania energii elektrycznej.

Reasumując, okoliczność mająca wpływ na zmianę przychodów podatnika, zaistniała już po wystawieniu pierwotnej faktury. W chwili jej wystawienia Spółka nie ma podstaw, aby jako przychód wykazywać inną kwotę niż wynikającą z owej faktury. Na dzień wystawienia faktury jest to jedyna prawidłowa kwota przychodu. W związku z czym nie ma podstaw, aby dokonywać jej korekty (wstecz), ze względu na zdarzenia, które miały miejsce w kolejnych okresach rozliczeniowych. Skutki tych zdarzeń powinny być uwzględniane w rozliczeniach podatkowych na bieżąco.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.