IP-PB3-423-846/08-2/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2008 r. (data wpływu 6 czerwca 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie warunków prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w sierpniu 2005 r. zawarła umowę najmu dwóch samochodów i wykorzystuje je do chwili obecnej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W momencie zawarcia umowy najmu samochody te nie były w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych traktowane jak samochody osobowe. W związku z tym koszty związane z używaniem tych samochodów były zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w pełnej wysokości bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W związku ze zmianą definicji ustawowej obecnie samochody te są w myśl przepisów ustawy samochodami osobowymi. Jednocześnie w ustawie nowelizującej zawarto przepis przejściowy, w którym uregulowano kwestię zasad postępowania w odniesieniu do samochodów nabytych przed dniem 1 stycznia 2007 r. W myśl art. 3 tej ustawy do samochodów nabytych przed dniem 1 stycznia 2007 r. stosuje się przepisy ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionych faktów i przytoczonych przepisów można uznać, że dla samochodów używanych na podstawie umowy najmu zawartej w 2005 r. można zastosować art. 3 ustawy nowelizującej, w związku z czym nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i nie ma zastosowania ograniczenie w zaliczaniu wydatków związanych z używaniem tych samochodów do kosztów uzyskania przychodu do wysokości kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu.

Naszym zdaniem, skoro Spółka jest najemcą samochodu nabytego przez wynajmującego przed 1 stycznia 2007 r., a umowa najmu została zawarta również przed tą datą to Spółka ma prawo dalej stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje na podstawie umowy najmu z 2005 r., wynajęte samochody, które w momencie zawarcia umowy nie były traktowane jako samochody osobowe, natomiast w związku ze zmianą definicji ustawowej obecnie samochody te są w myśl przepisów ustawy samochodami osobowym.

W związku ze zmianą definicji samochodu osobowego w przepisach przejściowych ustawy nowelizującej z dnia 16 listopada 2006 r. opublikowanej w Dz. U. Nr 217 pod poz. 1589 uregulowano kwestię zasad postępowania w odniesieniu do nabytych samochodów przed zmianą definicji. Zgodnie z art. 3 tej ustawy, do samochodów nabytych przed dniem 1 stycznia 2007 r. stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. Jeżeli zatem w świetle przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r. nabyty samochód był zakwalifikowany jako samochód inny niż samochód osobowy, to nie ma obowiązku dokonywania weryfikacji jego klasyfikacji, czyli po zmianie przepisów w dalszym ciągu może być uznany za taki pojazd.

Należy podkreślić, iż powyższy przepis jednoznacznie odnosi się do "nabycia" samochodu.

Z literalnego natomiast brzmienia powołanego przepisu wynika, iż dotyczy on samochodów nabytych przed dniem 1 stycznia 2007 r., a samochodów używanych w ramach najmu nie nabywa się.

Wobec braku w ustawach podatkowych definicji pojęcia "nabytych" należy stosować znaczenie cywilnoprawne. Na podstawie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), ustawodawca reguluje problematykę nabycia i utraty własności w dziale III księgi drugiej Kodeksu cywilnego. Ściśle biorąc, we właściwych przepisach reguluje się problematykę nabycia prawa własności, zaś w bezpośrednim tle pozostaje skutek w postaci utraty własności.

Natomiast na podstawie art. 659 § 1 przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W przypadku zatem umowy najmu nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy czyli nabycia.

Jeżeli ustawodawca chciałby stosować zasadę kwalifikacji w oparciu wyłącznie o definicję obowiązującą przed zmianami w odniesieniu do używanych samochodów na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych w tamtym okresie, uregulowałby tę kwestię, odwołując się bezpośrednio do powołanego na wstępie przepisu i wprowadziłby procedurę rejestracji tych umów w urzędzie skarbowym.

W opisanym przez Spółkę stanie faktycznym będzie zatem miał zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnoszący się do samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zgodnie z tym przepisem na podatniku ciąży również obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 5 przebieg pojazdu powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Reasumując w przedmiotowej sprawie do samochodów używanych na podstawie umowy najmu zawartej w 2005 r. nie znajduje zastosowania art. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym ma zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy ograniczający zaliczenie wydatków związanych z używaniem samochodów osobowych do kosztów uzyskania przychodu oraz podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.