IP-PB3-423-743/08-2/DG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wypłaconych odszkodowań w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-743/08-2/DG Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wypłaconych odszkodowań w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.04.2008 r. (data wpływu 16 maja 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania kosztów zawartej ugody sądowej z byłym pracownikiem Spółki za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownik wniósł do sądu pozew o zapłatę za godziny nadliczbowe, zadośćuczynienie i odszkodowanie w związku z rozwiązaniem umowy o pracę w łącznej kwocie 147.600,00 zł. Spółka nie zgodziła się z zarzutami przedstawionymi przez byłego pracownika i odmówiła wypłaty jakiejkolwiek kwoty na rzecz powoda oraz wniosła powództwo wzajemne w stosunku do byłego pracownika. W toku sprawy w sierpniu 2006 r. były pracownik podniósł kwotę pozwu do 204.845,85 zł wraz z odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty oraz zażądał pokrycia kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. Ze względu na skomplikowany charakter sprawy, przesłuchanie wielu świadków, rozbieżne opinie biegłych sądowych sprawa ciągnęła się przez ponad dwa lata, następnie została zakończona ugodą w której Spółka zgodziła się wypłacić byłemu pracownikowi kwotę 40.000,00 zł tytułem odszkodowania. Strony zniosły wzajemne koszty zastępstwa procesowego. Spółka w dniu 17 kwietnia 2008 r. przelała byłemu pracownikowi kwotę 40.000,00 zł na jego konto osobiste.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firma może zaliczyć wypłacone odszkodowanie do kosztów uzyskania przychodów?

Zgodnie z art. 15 Ustawy o PDOP wypłacone byłemu pracownikowi odszkodowanie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż po pierwsze nie znajduje się w katalogu kosztów nie stanowiących kasztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, a po drugie jest kosztem w myśl art. 15 - racjonalnym i gospodarczo uzasadnionym wydatkiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, którego celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Wydatek poniesiony na wypłacenie odszkodowania wiąże się ściśle z prowadzoną przez firmę działalnością gospodarczą gdyż jest konsekwencją wcześniejszego zatrudnienia pracownika, a ponadto, ugoda sądowa i odszkodowanie w znacznie niższej kwocie, niż ta której domagał się w pozwie były pracownik jest formą zabezpieczenia firmy przed wyższym wydatkiem (gdyby pracownik wygrał proces ź należałaby mu się wyższa kwota wraz z odsetkami i pokryciem kosztów sądowych). Spółka uważa, iż wypłacone byłemu pracownikowi odszkodowanie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Reasumując, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

*

został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

*

poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

*

został właściwie udokumentowany,

*

nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż celem poniesionych przez Spółkę kosztów odszkodowania w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, nie jest uzyskanie przychodu, ani zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż istotą sporu była zasadność roszczenia i wysokość odszkodowania przyznanego niepracującego już w Spółce pracownika za rozwiązanie z nim umowy o pracę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zapłaciła w ramach zawartej ugody sądowej odszkodowanie wynikające z niezapłaconych godzin nadliczbowych oraz zadośćuczynienie dla pracownika. Należy zatem uznać iż wypłacone z tego tytułu odszkodowanie, nie ma na celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Reasumując, poniesionego wydatku nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl