IP-PB3-423-69/07-5/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2007 r. (data wpływu 13 sierpnia 2007 r.) - uzupełnionego na wezwanie nr IP-PB3-423-36/07-2/AG pismem z dnia 6 września 2007 r. (data wpływu 10 września 2007 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalania dochodu z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu, w przypadku, gdy pierwotnie określony okres trwania umowy leasingu operacyjnego ulegnie wydłużeniu-jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalania dochodu z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu korzystającemu w sytuacji, gdy pierwotnie określony okres trwania umowy leasingu operacyjnego ulegnie wydłużeniu.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej jako: Spółka) zamierza dokonać zmian w zawartych umowach leasingu podatkowego, tzn. wypełniających dotąd kryteria uznania ich za podatkową umowę leasingu operacyjnego. W konsekwencji przeanalizowania wymaga sytuacja, gdy pierwotnie określony okres trwania umowy leasingu operacyjnego ulegnie wydłużeniu. Spółka zamierza ostatecznie przenieść własność przedmiotu leasingu (środków trwałych) na korzystającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone nr 3):

Jak ustalić dochód z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu korzystającemu w sytuacji, gdy pierwotnie określony okres trwania umowy leasingu operacyjnego ulegnie wydłużeniu.

W ocenie Wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 17a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez okres umowy leasingu rozumie się "czas określony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona". Zdaniem Spółki, jak wskazuje literalnie brzmienie przepisu, podstawowy okres umowy leasingu ustala się w oparciu o postanowienia aktualnej umowy z wyłączeniem tych postanowień umownych, które dotyczą hipotetycznego/ możliwego przedłużenia czasu jej trwania (w przepisach użyto sformułowania "może być" a nie "została" przedłużona lub skrócona. Oznacza to, że podstawowy okres umowy leasingu należy ustalać na podstawie definitywnie (a nie hipotetycznie) określonego w umowie czasu jej trwania, przy czym ustalenia tego należy dokonać każdorazowo w oparciu o aktualne brzmienie umowy, tj. z uwzględnieniem zmieniających ją załączników/aneksów.

W myśl przepisu art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o którym mowa w przepisie art. 17b ust. 1 (tzw. umowy leasingu operacyjnego), finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych, będących przedmiotem tej umowy to przychodem ze sprzedaży środków trwałych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży nie niższa jednak od hipotetycznej wartości netto środków trwałych. W przypadku, gdy strony ustalą cenę sprzedaży niższą niż hipotetyczna wartość netto środków trwałych, to wówczas przychód określa się w wysokości rynkowej, zgodnie z zasadami określonymi w przepisie art. 14 powołanej ustawy. Kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodów ze sprzedaży środka trwałego jest każdorazowo rzeczywista wartość netto.

Zgodnie z zasadą swobody umów strony mogą dokonać za obopólną zgodą zmian w swoich dotychczasowych oświadczeniach woli. Czas trwania umów leasingowych jest bardzo często uzależniony od zdolności płatniczych korzystającego. Ponieważ w trakcie umowy leasingu zdolność płatnicza może ulegać zmianom/fluktuacjom, zmianie ulegają także bieżące potrzeby korzystającego w odniesieniu do czasu trwania umowy leasingu. Dlatego też w działalności leasingowej bardzo często stosowana jest - zgodnie z potrzebami rynku - praktyka zmieniania czasookresu trwania umów leasingu poprzez ich wydłużenie bądź skracanie odpowiednich aneksów załączonych do pierwotnych umów leasingu. Aneksy takie służą nowemu definitywnemu określeniu trwania umowy leasingu, przy zachowaniu ciągłości pozostałych jej postanowień.

Spółka stoi na stanowisku, iż samo wydłużenie okresu trwania umowy leasingu nie ma żadnego wpływu na przesłanki uznania umowy za podatkową umowę leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy w trakcie umowy leasingu operacyjnego wydłużeniu ulegnie pierwotnie określony czas jej trwania, to istnieje pewność, że czas jej trwania przekroczy 40% normatywnego okresu amortyzacji. Tym samym dochód ze sprzedaży przedmiotu leasingu należy określić na podstawie przepisu art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjmując hipotetyczną wartość obliczoną na podstawie nowego podstawowego okresu umowy leasingu.

W świetle stanu prawnego obowiązującego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go maja 10,09-402 Płock.