IP-PB3-423-66/08-2/MB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-66/08-2/MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu otrzymanej noty obciążeniowej wystawionej przez kontrahenta, u którego opóźnienie w dostawie elementów do składania rowerów spowodowało przestój w produkcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X Spółka z o.o. z siedzibą w W prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów sportowych oraz w zakresie produkcji, produkcji zleconej lub pośrednictwa produkcyjnego artykułów sportowych od wykonawców lokalnych świadczonego na rzecz Spółki należącej do grupy X S.A.

Jeden z kontrahentów Podatnika wystawił na rzecz X notę obciążeniową z tytułu kosztów przestoju produkcyjnego w wysokości 500 EUR za każdy dzień przestoju (w sumie było 16 dni przestoju). Kontrahent wykonywał dla X Sp. z o.o. na podstawie umowy i złożonego zamówienia (przekazano plan produkcji) usługi polegające na składaniu rowerów z elementów nadesłanych przez X, a następnie ich zapakowaniu i przygotowaniu do wysyłki. X złożył zamówienie, ale nie dostarczył w terminie komponentów do rowerów. Nastąpił przestój w produkcji kontrahenta. X wymaga od kontrahenta w okresie przestoju produkcyjnego zapewnienia dostępności maszyn i ludzi niezbędnych do realizacji zamówień przewidzianych w planie produkcji, jednak nie zapewnił komponentów niezbędnych do realizacji produkcji, nie wywiązując się tym samym z obowiązku umownego. Kontrahent przyjmując do realizacji plany produkcyjne X zobowiązał się do zablokowania określonych mocy produkcyjnych na rzecz X. Tym samym, nie mógł wykorzystać tych mocy na rzecz innych zleceń, co skutkuje zapewne poniesieniem określonych kosztów stałych. Nota obciążeniowa z tytułu kosztów przestoju została zatem wystawiona w związku z niedopełnieniem przez X Sp. z o.o. obowiązku dostarczenia komponentów do złożenia rowerów: mimo, że X Sp. z o.o. złożył wcześniej zamówienie.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Spółka zadała następujące pytania:

1.

Czy w świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.- dalej zwana p.d.o.p.) w razie poniesienia przez X Sp. z o.o. kosztów objętych wskazaną w stanie faktycznym notą obciążeniową wystawioną przez kontrahenta X Sp. z o.o. z tytułu kosztów za przestój będą one stanowić koszty uzyskania przychodów.

2.

Czy w świetle postanowień art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w razie poniesienia przez X sp. z o.o. kosztów objętych wskazaną w stanie faktycznym notą obciążeniową wystawioną przez kontrahenta X Sp. z o.o. z tytułu kosztów za przestój będą one stanowić koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Podatnika, koszty objęte wskazaną w stanie faktycznym notą obciążeniową wystawioną przez kontrahenta X z tytułu kosztów za przestój będą stanowić koszty uzyskania przychodów X Sp. z o.o.

Kosztami uzyskania przychodów są bowiem koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (p.d.o.p.). Tymczasem rowery są jednym z towarów X, których sprzedaż przyczynia się do osiągania przychodów. Rowery są produktem i towarem handlowym zarazem dla X. Faktycznie, bezpośrednim odbiorcą rowerów nie jest X Sp. z o.o., a Spółka Dystrybucyjna.

Przedmiotowe rowery są składane przez kontrahenta X Sp. z o.o. Niezapłacenie przedmiotowej noty obciążeniowej spowodować może rozwiązanie umowy przez kontrahenta. Wówczas X pozbawiony zostanie jednego ze swoich kluczowych towarów jakimi są rowery. X będzie zmuszony do poszukiwania nowego kontrahenta (co wymaga określonego czasu), który zapewniłby przerwaną ciągłość dostaw rowerów i związanych z tym kosztów (zmiany miejsc dostawy komponentów do nowego kontrahenta, koszty prawników itp.). W związku z tym niezapłacenie przedmiotowej noty obciążeniowej spowodować może ostatecznie brak w ofercie X przez określony czas rowerów, a tym samym zmniejszenie uzyskiwanych przychodów jakie ze sprzedaży tego rodzaju towarów X do tej pory uzyskiwał. Reasumując, w ocenie Podatnika zapłata noty obciążeniowej będzie poniesiona w celu uzyskania przychodu, a przynajmniej w celu zachowania źródła przychodów jakim jest nieprzerwana sprzedaż rowerów. Zgodnie z punktem 22 art. 16 ust. 1 p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W niniejszym stanie faktycznym nota obciążeniowa obejmuje koszty przestoju produkcji i wynika to z braku dostarczenia przez X komponentów niezbędnych do złożenia rowerów. W ocenie Podatnika, art. 16 ust. 1 pkt 22 nie znajdzie zastosowania w niniejszym stanie faktycznym, bo przepis ten nie wymienia kar umownych/odszkodowań z tytułu niewykonania zobowiązania polegającego na niedostarczeniu towaru przez jedną ze stron umowy, który jest niezbędny do wykonania zobowiązania przez drugą ze stron umowy.

Stanowisko Podatnika znajduje potwierdzenie w wydanych już interpretacjach prawa podatkowego w "analogicznych sprawach (postanowienie z 09.07.2007 - sygnatura 1433/IPI/423/5 14/07/AG - Urząd Skarbowy Warszawa-Mokotów; postanowienie z 10.10.2006 - sygnatura 1472/ROPI/423-278-306/06/RM - Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie; postanowienie z 19.12.2006 - sygnatura DP/423-0161/06/AKL - Pomorski Urząd Skarbowy, w którym podkreślono, że istotą przepisu art. 16 ust. I pkt 22 jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kar umownych związanych generalnie z wadami towarów lub usług, a nie z opóźnieniem w ich dostarczeniu).

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z definicji kosztu uzyskania przychodu określonej w powołanym art. 15 ust. 1 wynika, że aby wydatek mógł być kosztem uzyskania przychodu, winien spełniać łącznie dwa warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

a.

wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,

b.

zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,

c.

zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Przepis ten dotyczy zatem zdarzeń gospodarczych spowodowanych wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej. Wada jest w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych kosztów z kosztów podatkowych. Oznacza to, iż kary umowne z tytułu opóźnienia w realizacji zobowiązań, jako nie wymienione w ww. przepisie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile wykazują związek z prowadzoną przez podatnika działalnością i uzyskiwanymi z tego tytułu przychodami, a obowiązek ich zapłaty wynika z zawartej umowy między kontrahentami. Kwoty zapłacone przez X wynikające z otrzymanej noty obciążeniowej z tytułu kosztów przestoju produkcyjnego u swojego kontrahenta nie podlegają na mocy art. 16 ust. 1 pkt 22 wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, gdyż w przepisie tym nie wykazano kar umownych/odszkodowań zastrzeżonych na wypadek zwłoki w dostawie. Jeżeli więc konieczność zapłaty przez Spółkę kary umownej jest bezpośrednio związana z uzyskanym przychodem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać, że wydatek poniesiony na uregulowanie przez Spółkę powyższej kary będzie stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu.

Reasumując wobec powyższego, kosztem uzyskania przychodów będzie zapłacona kara umowna z tytułu nieterminowego dostarczenia komponentów do rowerów, pod warunkiem, że spełniona zostanie przesłanka z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Należy podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Podobnie jak wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

A zatem Podatnik decydując się na poniesienie określonych wydatków musi sam dokonać oceny czy wydatki te mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, skoro wywodzi z niego określone skutki prawne w postaci zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Organ podatkowy także podkreśla, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych obowiązani są, na podstawie dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zgodnie z cytowanym przepisem określenie podstaw opodatkowania następuje na podstawie ksiąg rachunkowych, prowadzonych według przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591). Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wyżej wymienione dokumenty ujmuje się w księgach rachunkowych zgodnie z przyjętymi przez Spółkę zasadami rachunkowości. Jeżeli zatem wydatki poniesione przez podatnika w celu uzyskania przychodu zostały prawidłowo udokumentowane i zaewidencjonowane w prowadzonej ewidencji podatkowej, podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl