IP-PB3-423-65/08-3/ER

W odpowiedzi na wezwanie X z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 27 marca 2008 r. Nr IP-PB3-423-65/08-2/ER doręczonej w dniu 31 marca 2008 r., złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wyjaśnia, co następuje.

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, stwierdzono że istnieją podstawy do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie objętym niniejszym wezwaniem.

W dniu 27 marca 2008 r., została wydana indywidualna interpretacja, w której stwierdza się, że stanowisko Agencji w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych w bieżącym roku jako nieściągalne, zarachowanych uprzednio do przychodów należnych - jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej przychodów w ujęciu kasowym - jest nieprawidłowe.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.

Tutejszy organ nie zgodził się z poglądem Agencji, że opłaty za używanie lokali mieszkalnych, hoteli i internatów stanowią przychody należne. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne, jakie wpływają na rachunek X z tytułu opłat za używanie lokali mieszkalnych, hoteli i internatów stanowią jej przychód w dacie ich otrzymania (przychód w ujęciu kasowym). Przychody te nie stanowią przychodów należnych określonych w art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy, dlatego odpisane, jako nieściągalne wierzytelności z tego tytułu nie stanowią kosztów podatkowych.

Na powyższą interpretację, strona dnia 10 kwietnia 2008 r. złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, zarzucając iż wydana interpretacja jest nieprawidłowa w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wierzytelności odpisanych w bieżącym roku jako nieściągalne, w części dotyczącej przychodów z tytułu opłat za używanie lokali mieszkalnych, hoteli i internatów.

X wyjaśnia, iż prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, a jej przychodami są m.in.:

X w zakresie ustalania momentu powstawania przychodów uzyskiwanych z poszczególnych rodzajów działalności stosuje zasadę zawartą w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zalicza do przychodów związanych z działalnością gospodarczą osiągniętych w roku podatkowym także należne przychody, choćby nie zostały faktycznie otrzymane.

X twierdzi, iż zgodnie z klasyfikacją PKWiU wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) obowiązującą dla celów podatkowych, usługi, za które pobierane są opłaty za używanie lokalu oraz opłaty pośrednie dotyczące świadczeń polegających na oddaniu do używania (korzystania) lokali mieszkalnych, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 70.20.11-00.00 "Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia na własny rachunek nieruchomości o charakterze mieszkalnym, budynków mieszkalnych, mieszkań oraz miejsc lokalizacji ruchomych domów mieszkalnych", a usługi tymczasowego zakwaterowania w internatach i kwaterach internatowych oraz kwaterach zastępczych osób uprawnionych do zakwaterowania na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55.23.15-00.00 "Usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane".

W związku z powyższym X wzywa tutejszy organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części, w jakiej jej stanowisko uznane zostało za nieprawidłowe.

Odnosząc się do zarzutów przedstawionych w wezwaniu, stanowisko strony, należy uznać za prawidłowe.

X gospodaruje nieruchomościami na podstawie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 z późn. zm.).

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy Agencja gospodaruje mieniem w szczególności poprzez sprzedaż nieruchomości, oddawanie ich w trwały zarząd, dzierżawę, najem, użyczenie albo ich zamianę oraz ustanawianie i nabywanie ustanowionych w nich ograniczeń praw, z wyjątkiem lokali mieszkalnych. Natomiast przychodami Agencji zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 1, są przychody z tytułu opłat za używanie lokali mieszkalnych, hoteli i internatów oraz za najem i dzierżawę lokali użytkowych i nieruchomości gruntowych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.

Zgodnie z art. 16 ust. 2 za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

Z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy podatkowej wynika, że wierzytelności odpisane jako nieściągalne zarachowane uprzednio do przychodów należnych, odpisane jako nieściągalne zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony przepisami art. 16 ust. 2 ww ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Do takiego rodzaju przychodów należy zaliczyć uzyskiwane przez Agencję opłaty za używanie lokali mieszkalnych, hoteli i internatów.

Wierzytelności odpisane w 2007 r., z tego rodzaju przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów z zastrzeżeniem art. 16 ust. 2.

Do uznania odpisów za koszty uzyskania przychodów muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki: wierzytelności muszą być odpisane w księgach rachunkowych jako nieściągalne, a nieściągalność ich musi być udokumentowana w sposób ściśle określony w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie termin do zaliczenia nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów ograniczony jest przepisem art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisane jako przedawnione.

W związku z powyższym wierzytelności odpisane jako nieściągalne, dotyczące przychodów należnych, które zostały zarachowane w okresie korzystania przez Agencję ze zwolnienia przedmiotowego, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r..

W związku z powyższym stwierdzono, że istnieją podstawy do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego i uznania stanowiska Podatnika za prawidłowe w zakresie objętym niniejszym wezwaniem.

Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie z dnia 27 marca 2008 r. Nr IP-PB3-423-65/08-2/ER z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenie niniejszej odpowiedzi (art. 53 § 2 ww. ustawy) za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.