IP-PB3-423-587/08-2/ER

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 r. (data wpływu 2 kwietnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania kursu po jakim powinien być wyceniony wpływ środków lub wartości pieniężnych w walucie - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania kursu po jakim powinien być wyceniony wpływ środków lub wartości pieniężnych w walucie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

XX Sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka", "Podatnik") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, m.in. dokonuje inwestycji kapitałowych na światowych rynkach giełdowych. Spółka posiada w banku polskim rachunki bankowe w złotych polskich, EUR, USD oraz w banku zagranicznym rachunki bankowe w szczególności w EUR, USD, CHF, GBP, AUD. Dokonując inwestycji Spółka nabywa w banku polskim za złote polskie walutę obcą (Np. USD). Następnie przelewem bankowym przekazuje środki pieniężne w walucie obcej na rachunek w banku zagranicznym. Spółka za posiadane w banku zagranicznym środki pieniężne w walucie obcej np. USD nabywa bezpośrednio inną walutę obcą np. EUR, za którą następnie nabywa akcje notowane na różnych rynkach giełdowych.

Spółka wyznacza kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w art. 15a ust. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: "u.p.d.o.p.") według metody FIFO.

Bank zagraniczny nie kwotuje kursu PLN do innych walut obcych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Według jakiego kursu powinien zostać wyceniony w przedstawionym stanie faktycznym wypływ środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej.

Zdaniem wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p. wypływ środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej skutkuje ewentualnym powstaniem różnic kursowych dodatnich albo ujemnych, które są odpowiednio zaliczane do przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowym przypadku z wypływem środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej mamy do czynienia w momencie, gdy Spółka nabywa walutę obcą wydatkując inną walutę obcą (np. kupno EUR za USD) oraz w momencie nabycia papierów wartościowych notowanych na rynkach zagranicznych, gdy płatność następuje w walucie obcej. Transfer środków pieniężnych w walucie obcej z rachunku bankowego Spółki prowadzonego przez bank polski na rachunek bankowy Spółki prowadzony przez bank zagraniczny, zdaniem Spółki, nie powoduje powstania różnic kursowych.

W sytuacji, gdy nabycie waluty obcej następuje bezpośrednio z rachunku bankowego prowadzonego przez bank zagraniczny za inną walutę obcą, a jednocześnie bank zagraniczny nie dokonuje kwotowania kursu waluty polskiej, zdaniem Spółki, w takiej sytuacji powinna znaleźć zastosowanie dyspozycja art. 15a ust. 4 u.p.d.o.p., zgodnie z którą, jeżeli przy obliczaniu różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznego kursu waluty w danym dniu przyjmuje się kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski. Analogicznie zdaniem Spółki należy wyliczyć różnice kursowe w przypadku wydatkowania waluty obcej na nabycie papierów wartościowych z rachunku bankowego prowadzonego przez bank zagraniczny.

Zdaniem Spółki, przy wyliczeniu różnic kursowych w momencie wypływu waluty należy uwzględnić kurs średni Narodowego Banku Polskiego z dnia wypływu (dzień obciążenia rachunku bankowego przez bank zagraniczny).

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 ustawy.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Na mocy art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

W myśl art. 15a ust. 4 ustawy, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Artykuł 15a ust. 6 ustawy stanowi, że przez średni kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Analiza powyższych artykułów prowadzi do wniosku, iż różnice kursowe powstają od własnych środków w walutach obcych, jeżeli wystąpi różnica wartości w dacie wpływu waluty obcej (tj. w przypadku jej nabycia lub otrzymania) i jej wypływu (tj. w sytuacji zapłaty lub innej formy wypływu posiadanej waluty obcej).

Podatkowe rozliczanie różnic kursowych jest dokonywane według faktycznie zastosowanego kursu waluty, jednak w sytuacji gdy przy obliczeniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, np. przy korzystaniu z rachunków walutowych w bankach zagranicznych, które nie dokonują kwotowania kursu polskiej waluty, możliwe jest zastosowanie kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 15a ust. 4 ustawy).

W związku z powyższym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe, z zastrzeżeniem że zastosowany kurs średni NBP powinien być przyjęty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu waluty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.