IP-PB3/423-554/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością XX, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się sprzedażą aparatów słuchowych, przyrządów ortopedycznych i akcesoriów z nim związanych. Prowadzi sprzedaż w sieci własnych sklepów znajdujących się na obszarze kraju (ponad 100 sklepów). Spółka ponosi wydatki na wystrój sklepów zarówno całoroczne, jak i okolicznościowe związane ze Świętami Bożego Narodzenia czy Wielkiej Nocy. Wystrój całoroczny sklepów stanowią: wazony z logo firmy, sztuczne kwiaty i suszki, standy szklane z logo (wewnątrz umieszczony jest, np. rysunek budowy ucha), kwiaty żywe w doniczkach, zegary z logo, lustra z logo, gipsowe lub gumowe formy nawiązujące do charakteru działalności (np. formy ucha). Wnioskodawca zalicza poniesione wydatki do ogólnych kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na wystrój sklepów stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów, jako koszty ogólne funkcjonowania firmy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na wystrój sklepów mogą być zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (oraz jako wydatki nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Wydatki te stanowią ogólne koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa. W dobie dużej konkurencyjności na rynku, przygotowanie dekoracji punktu handlowego jest naturalnym wymogiem rynku odpowiadającym oczekiwaniom klientów. Nie stanowią działań o charakterze wyjątkowym, specjalnym, mającym na celu okazałe czy wytworne reprezentowanie firmy. Wnioskodawca wskazał, że takie działanie ma na celu względy estetyczne oraz stworzenie odpowiedniej atmosfery, podkreślającej tradycje i okoliczności (w przypadku wystroju świątecznego).

Wnioskodawca uważa, że estetyczny wystrój sklepu wpływa pozytywnie na postawę klientów i ma związek z osiąganymi przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z powyższym uregulowaniem, Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zatem, każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów. Ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku.

Reasumując, wydatki ponoszone na wystrój sklepów zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, mają związek z prowadzoną działalnością, nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 ww. ustawy i jako takie, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów firmy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.