IP-PB3-423-55/08-4/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu - 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dotacji z Europejskiego Funduszu Społecznego - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest organizatorem szkoleń realizowanych w ramach ZPORR oraz SPORZL. Usługi szkoleniowe w ramach ww. programów są finansowane w 75% ze środków EFS oraz w 25% z budżetu państwa. Bezpłatne szkolenia stanowią 95% działalności Spółki. Projekty realizowane są od 2005 r. czas trwania jednego projektu obejmuje trzy lata podatkowe. Jednocześnie jest realizowanych kilkanaście projektów z różnymi terminami. Po podpisaniu umowy z instytucją wdrażającą Spółka otrzymuje zaliczkę, z której musi się rozliczyć przedstawiając dokumenty dotyczące kosztów kwalifikowanych, zgodnie z założonym budżetem. Po zatwierdzeniu kosztów przez Wojewódzki Urząd Pracy, Spółka otrzymuje kolejna transzę pieniędzy. Otrzymane środki stanowią dla Spółki przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 w chwili otrzymania, koszty są kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ostateczne rozliczenie z instytucją wdrażającą następuje po około 10 miesiącach od zakończenia realizacji projektu. W Spółce w 2005 r. powstała strata w wysokości ok. 710 tys. zł W 2006 r. wystąpił dochód w wys. ok. 80 tys. zł. po odjęciu straty z 2005 r. podatek nie wystąpił. W bieżącym roku podpisano aneks do umów o wydłużenie terminów realizacji projektu do kwietnia 2008 r. Spółka otrzymała zaliczkę w grudniu 2007 r. w wysokości ok. 600 tys. zł, ale koszty poniesie dopiero w 2008 r. Za rok 2007 wystąpi duży dochód, który Spółka nie będzie mogła rozliczyć stratą z 2005 r., gdyż nie pozwala na to art. 7 pkt 5 ograniczający rozliczenie straty do wysokości 50%. Przychody i koszty z całego okresu realizacji projektów równoważą się, a nawet koszty przewyższają przychody. Niestety rozliczenie projektów w latach podatkowych powoduje albo powstanie dużej straty albo dużego dochodu, co skutkuje obowiązkiem odprowadzenia podatku dochodowego z własnych pieniędzy Spółki, gdyż dotacji nie można przeznaczyć na ten cel. Działalność komercyjna Spółki nie generuje tak dużych dochodów, aby pokryć ten w zasadzie niesłuszny podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób rozliczyć w roku podatkowym otrzymane dotacje, by odzwierciedlały faktyczny stan po całkowitym rozliczeniu projektu.

Czy można odliczyć stratę za 2005 r. w rozliczeniu za 2007 r. w pełnej wysokości.

Czy dotacje z grudnia 2007 r. a dotyczące realizacji projektu w 2008 r. można potraktować jako zaliczkę na poczet realizacji przyszłych projektów.

Zdaniem wnioskodawcy, do przychodów powinien mieć zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 1a koszty powinny być wykazywane tylko do wysokości osiągniętego przychodu, by je zrównoważyć. Zastosowanie rozliczeń dotacji na szkolenia zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 jest dla Spółki krzywdzące pod względem podatkowym. Zniechęca do korzystania ze środków unijnych. Zapłata niesłusznego podatku może spowodować utratę płynności finansowej firmy, a co za tym idzie do jej likwidacji. Problem poruszony był w interpelacji 7559 z 20 marca 2007 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Do czasu zakończenia programów i projektów realizowanych w ramach Narodowego Planu Rozwoju, na lata 2004-2006 w zakresie ich finansowania stosuje się zasady określone w przepisach art. 209-214 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) dotyczące udzielanych z budżetu państwa pożyczek na prefinansowanie. Skutkuje to tym, że środki otrzymane przez przedsiębiorców w formie dotacji stanowią przychody stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), natomiast wydatki sfinansowane z tych przychodów będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy. Przy zastosowaniu tych przepisów, skutki podatkowe dla przedsiębiorców będą neutralne, bowiem przychody z otrzymywanych od Instytucji Wdrażającej środków zostaną zrównoważone wydatkami na sfinansowanie realizowanych projektów.

Dochód czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, poza dochodem zwolnionym od podatku dochodowego podlega opodatkowaniu. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy). Stosownie do art. 7 ust. 5 ustawy o wysokość straty, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca wprowadził limit zarówno w zakresie okresu odliczania straty jak i jej wysokości nie wprowadzając w tym względzie wyjątków. Zatem obniżenie dochodu w roku podatkowym nie może przekroczyć 50% kwoty straty.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. A zatem otrzymanie zaliczki przed wykonaniem usługi nie skutkuje powstaniem przychodu. Przepis ten nie ma zastosowania w przypadku dotacji udzielonej przez Instytucję Wdrażającą firmie szkoleniowej realizującej program współfinansowany z Unii Europejskiej. Instytucja Wdrażająca nie kupuje usług w firmie, nie można więc uznać, że transza wypłacona firmie szkoleniowej jest zaliczką nie powodującą powstania przychodu.

Zatem stanowisko wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.