IP-PB3-423-514/07-2/ER

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-514/07-2/ER

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia dochodów uzyskanych przez Wspólnotę z wynajmu części wspólnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2007 r., został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych przez Wspólnotę z wynajmu części wspólnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie faktyczne.

Wspólnotę mieszkaniową tworzy na mocy art. 6 ustawy o własności lokali (teks jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli lokali wchodzących w skład nieruchomości, przy czym w skład nieruchomości wnioskodawcy wchodzą wyłącznie lokale mieszkalne. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać/być pozwana, określana jest jako ułomna osoba prawna.

Wspólnota mieszkaniowa zarządza nieruchomością wspólną, tj. tą częścią budynku i urządzeniami, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali). Jej zadania w tym zakresie określa art. 185 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (teks jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603 z późn. zm.) i polegają one na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości oraz utrzymanie nieruchomości w stanie nie pogorszonym, zgodnie z jej przeznaczeniem oraz uzasadnionego inwestowania w tę nieruchomość. Gospodarka ekonomiczno-finansowa wspólnoty mieszkaniowej polega na tym, że w imieniu wszystkich właścicieli zawiera umowy na wykonanie usług i dostawę materiałów do nieruchomości wspólnej oraz pośredniczy w dostawie ciepła / wody do lokali.

W celu zapłacenia za usługi i materiały wspólnota pobiera zaliczki od właścicieli lokali na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i lokali indywidualnych. Co najmniej raz do roku wspólnota dokonuje rozliczenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i lokali indywidualnych.

Rozliczenie polega na porównaniu należnych zaliczek za rok kalendarzowy z kosztami odniesionymi do tego okresu. Obowiązek wpłaty zaliczki wynika wprost z art. 15 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali i jest on bezpośrednią konsekwencją posiadania lokalu. Termin wpłaty zaliczki został ustawowo ustalony na 10-go każdego miesiąca z góry. Oznacz to, że wpłata zaliczki powinna nastąpić przed potencjalnym terminem zapłaty za zamówione materiały i usługi.

Wspólnota mieszkaniowa nie posiada żadnego kapitału własnego, dlatego wpłata zaliczek z góry jest podstawowym narzędziem zachowania płynności finansowej, a wszelkie działania dyscyplinujące terminowość wpłat, jak monitorowanie dłużników czy naliczanie i pobieranie odsetek za nieterminowe wpłaty, należą do głównych zadań Zarządu wspólnoty. Specyficzną cechą gospodarki finansowej wspólnoty mieszkaniowej jest określony w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o własności lokali, obowiązek prowadzenia rozliczeń za pośrednictwem rachunku bankowego, co równoznaczne jest z obowiązkiem jego posiadania. Wspólnota mieszkaniowa jako ułomna osoba prawna, uznawana jest za jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. Z tej racji na mocy art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest podatnikiem tego podatku. Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 44 zwalnia z podatku "dochody (...) wspólnot mieszkaniowych (...) prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi".

Pojęcia "gospodarka zasobem mieszkaniowym" nie jest zdefiniowane w ustawie podatkowej ani żadnej innej ustawie.

Działalność wspólnoty mieszkaniowej ma inny zakres i charakter niż spółdzielni mieszkaniowych tj. nie gospodaruje lokalami i nie pobiera czynszów najmu lokali mieszkalnych lecz dokonuje zakupów materiałów i usług w imieniu wszystkich właścicieli lokali łącznie, pobiera od nich zaliczki w celu opłacenia tych zakupów, dba o nieruchomość wspólną i dokonuje podziału kosztów tych zakupów na poszczególnych właścicieli. W części wspólnej nieruchomości wnioskodawcy znajduje się lokal (pomieszczenie z mediami) zaadoptowany na cele gospodarcze - wynajem lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód osiągany przez wspólnotę mieszkaniową z wynajmu omawianego lokalu (zarówno z czynszu najmu jak i z mediów) znajdującego się w nieruchomości wspólnej jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, zwłaszcza gdy dochód z wynajmu przeznaczany jest na cele związane z utrzymaniem części wspólnej nieruchomości.

Zdaniem wnioskodawcy.

Przedmiotem zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest dochód uzyskany z gospodarki zasobem mieszkaniowym, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Wynajem lokalu przez wspólnotę mieszkaniową jest działalność polegająca na zaspokajaniu potrzeb wspólnoty, tj. z przeznaczeniem na utrzymanie części wspólnej nieruchomości. Zdaniem wnioskodawcy dochód ten jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, że stanowisko jest nieprawidłowe.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali mieszkalnych w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym - dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencja działania wspólnoty mieszkaniowej zostały ściśle określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 6 cytowanej ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) wprowadzony został do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), art. 17 ust. 1 pkt 44 stanowiący, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Odnosząc się do gospodarki zasobami mieszkaniowymi, przez "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

* budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj. budynki (pomieszczenia) administracji, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno - remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki jak: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali będących członkami wspólnoty mieszkaniowej i mają istotne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania Wspólnoty. Zatem związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Jeżeli jednak dochody uzyskane z gospodarowania ww zasobami nie zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, wówczas zwolnienie, o którym mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44, nie będzie mieć zastosowania. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych będą podlegały również dochody z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, np. dochody z najmu lokali użytkowych.

Zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wymieniony przez wnioskodawcę we wniosku lokal znajdujący się w nieruchomości wspólnej, mieści się w pojęciu "zasoby mieszkaniowe", o ile służy mieszkańcom lokali mieszkalnych w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkalnych i wykorzystywany jest zgodnie z przeznaczeniem, dla którego został wybudowany. Korzysta wtedy ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z wniosku Wspólnoty lokal ten zaadaptowany został na cele gospodarcze (wynajem lokalu). Wnioskować należy, że będzie on wynajmowany osobom trzecim na cele użytkowe (np. prowadzenie działalności gospodarczej), w związku z powyższym nie będzie on traktowany jak zasób mieszkaniowy i nie będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uzyskany w ten sposób dochód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, na zasadach określonych w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl