IP-PB3-423-507/08-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalania wartości początkowej poszczególnych składników aportu wniesionego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalania wartości początkowej poszczególnych składników aportu wniesionego przez wspólników spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka) jest właścicielem kilku nieruchomości i innych składników majątkowych, które dla celów podatkowych stanowią środki trwałe Spółki. Ze względu na podjęte decyzje biznesowe Spółka postanowiła przystąpić jako komandytariusz do spółki komandytowej (dalej jako:"Spółka komandytowa"). Jednocześnie Spółka zdecydowała, iż na pokrycie wkładu komandytariusza wniesione zostaną aportem poszczególne nieruchomości. Wspólnikami Spółki komandytowej będą wyłącznie osoby prawne.

Spółka komandytowa otrzymane w ramach aportu składniki majątkowe będzie wykorzystywała na potrzeby związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. W konsekwencji zostaną one rozpoznane jako środki trwałe w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: ustawa o p.d.o.p.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po dokonanym aporcie, wartość początkowa poszczególnych składników majątkowych wnoszonych w postaci wkładu niepieniężnego, które będą spełniały definicję środków trwałych z art. 16a ustawy o p.d.o.p., należy ustalić zgodnie z wartością ustaloną przez wspólników Spółki komandytowej nie wyższą niż wartość rynkowa tychże składników majątkowych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o p.d.o.p., ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Jednocześnie, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 oraz art. 102 Kodeksu Spółek Handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową. Podmioty, które posiadają osobowość prawną określa art. 33 Kodeksu Cywilnego wskazując odwołanie do przepisów szczególnych, które mogą przyznawać określonym podmiotom osobowość prawną. Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, gdyż żaden przepis szczególny nie nadaje jej takiego charakteru. W konsekwencji, zgodnie z art. 1 ustawy o p.d.o.p. spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Mając na uwadze, iż przychody i koszty z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami/kosztami każdego ze wspólników (art. 5 ustawy o p.d.o.p.), to kwestię ustalenia wartości początkowej środków trwałych i w konsekwencji wysokości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów Spółki w analizowanym stanie faktycznym należy zdaniem Spółki rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o p.d.o.p.

Sposób ustalenia wartości początkowej środka trwałego, nabytego w postaci wkładu niepieniężnego (aportu), został określony art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym, za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przywołany przepis, poprzez swoją redakcję, odnosi się wyłącznie do spółek kapitałowych. Niemniej jednak, Spółka wskazuje, iż na gruncie ustawy o p.d.o.p. nie odnajdujemy regulacji określających, w jakiej wysokości - dla potrzeb ewidencji podatkowej - należy ustalić wartość wniesionego aportem, przez osoby prawne do spółek osobowych, wkładu niepieniężnego (tu: środka trwałego). Zasadnym wydaje się stosowanie w tym przedmiocie dyspozycji art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., wskazującej, iż w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki środka trwałego, za jego wartość początkową uznać należy ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość środka trwałego, nie wyższą jednak od jego wartości rynkowej.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami, jeżeli określone w umowie Spółki komandytowej wartości pieniężne składników majątkowych (środków trwałych), będących przedmiotem aportu, nie będą przekraczać wartości rynkowej, to wówczas mogą one zostać uznane za ich wartość początkową dla celów podatkowych i w takiej wysokości zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Stanowisko takie, znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w odniesieniu do wkładów do spółek osobowych wnoszonych przez osoby prawne. Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo w piśmie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, który w piśmie z dnia 25 czerwca 2007 r. (sygn.: 1471/DPR2/423-40/07/AB) stwierdził, iż z uwagi na brak unormowań dotyczących sposobu określenia wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych przez osoby prawne będące wspólnikami spółki komandytowej, zastosowanie powinna znaleźć odpowiednio metoda określona w art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., dotycząca wnoszenia wkładów niepieniężnych do spółki kapitałowej.

Jednocześnie Spółka podkreśla, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z dnia 23 stycznia 2007 r., sygn.: 1472/ROP1/423-380/06/AJ uznał, iż "wartością początkową środków trwałych nabytych przez spółkę w opisanej sytuacji faktycznej jest zatem ustalona na podstawie aktualnej wartości rynkowej kwota pokrytego w tej formie wkładu niepieniężnego określona w umowie spółki", a "dokonując ustalenia takiej wartości należy kierować się art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p., z którego wynika, że wartość rynkową rzeczy określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia."

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej argumentację, za wartości początkowe środków trwałych będących przedmiotem aportu uznać należy Ich wartość ustaloną w umowie spółki lub wynikającą z niezależnej wyceny, lecz nie wyższą niż wartość rynkowa. Wartość początkowa wyznaczona w przedmiotowy sposób zostanie ujęta w ewidencji środków trwałych.

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.