IP-PB3-423-506/07-2/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-506/07-2/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia przychodu firmy o wartość udzielonych rabatów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia przychodu firmy o udzielone rabaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest podmiotem zajmującym się dystrybucją produktów leczniczych na terytorium Polski, wydawanych pacjentom wyłącznie na podstawie recepty lekarskiej. Sprzedaż leków znajdujących zastosowanie poza lecznictwem zamkniętym jest kierowana do hurtowni, które dystrybuują ten produkt do aptek. Apteki sprzedają pacjentom produkt wydając go tylko na podstawie recepty lekarskiej.

Produkt, którego dotyczy niniejsze zapytanie (dalej Produkt) jest lekiem, który jest produkowany przez jednego, zagranicznego producenta i następnie dystrybuowany w całej Europie. Prawo do dystrybucji tego leku w Polsce uzyskał wyłącznie Podatnik. W Polsce Produkt nie został objęty systemem refundacji, co powoduje, że jego cena znacznie przekracza możliwości finansowe polskich pacjentów. Z tych ekonomicznych względów, niezależnych od rzeczywistych potrzeb terapeutycznych, Produkt jest rzadko kupowany i używany przez polskich pacjentów (wypisywane pacjentom recepty nie są przez nich realizowane ze względu na cenę produktu). W związku z tym Podatnik, chcąc prowadzić sprzedaż produktu w Polsce na szerszą skalę powinien obniżyć jego cenę. Obniżenie ceny sprzedaży jest możliwe przez obniżenie marży, a także obniżenie kosztu zakupu leku od producenta. Warunkiem obniżenia ceny leku przez producenta jest znaczne zwiększenie zakupów tego leku, pod warunkiem zapewnienia przez Podatnika, że lek ten nie będzie redystrybuowany, po uzyskanej, obniżonej cenie, poza Polskę.

W tych warunkach obniżenie ceny sprzedaży przez Podatnika sprzedającego do hurtowni okazuje się niemożliwe, ze względu na:

* Ryzyko iż produkt zostanie przez hurtownie sprzedany za granicę, w ramach tzw. importu równoległego. Cena sprzedaży do hurtowni po rabacie, gdyby ten został udzielony hurtowni, byłaby znacznie niższa od ceny zakupu tego Produktu przez zagraniczne hurtownie od producenta. W takim wypadku Podatnik nie mógłby zapobiec sprzedawaniu kupowanych od niego po obniżonej cenie Produktów przez polskie hurtownie, które następnie sprzedawałyby ten produkt za granicę. Oznaczałoby to utratę przez Podatnika otrzymywanej od producenta obniżki ceny zakupu i w konsekwencji prowadziło do strat;

* Fakt, iż rabat udzielony hurtowni nie zostanie przeniesiony na apteki i w konsekwencji na pacjentów, ze względu na trudności techniczne i koszty administracyjne hurtowni spowodowane znaczną ilość aptek (jedna hurtownia zaopatruje kilka tysięcy aptek), dużą ilością faktur wystawianych przez hurtownie (kilkaset tysięcy rocznie) i dodatkowym nakładem pracy hurtowni związanym z identyfikacją dostaw oraz wystawianiem faktur korygujących.

W konsekwencji jedyną formą obniżenia ceny leku przez Podatnika jest bezpośrednie przekazanie rabatu aptece. W związku z tym Podatnik stworzył program rabatowy polegający na udzieleniu aptece rabatu kwotowego, dotyczącego każdej nabytej od hurtowni przez aptekę jednostki Produktu w danym okresie (miesiącu). W ramach programu (kopia programu stanowi załącznik do niniejszego wniosku):

* Apteka przesyła podatnikowi zestawienie pozwalające na identyfikację zakupu Produktu przez aptekę w danym miesiącu oraz istotnych warunków tej dostawy (specyfikacja zawiera co najmniej informacje o dacie zakupu, ilości kupionych Produktów, ich cenie zakupu, numerze faktury zakupowej),

* Podatnik sporządza kalkulację wartości należnego rabatu w oparciu o stałą kwotę rabatu przypadającą na jednostkę Produktu oraz ilości Produktów zakupionych przez aptekę;

* W oparciu o zestawienie i kalkulację Podatnik sporządza i wysyła do apteki notę rabatową, dokument zawierający wszystkie elementy dokumentu księgowego w myśl ustawy o rachunkowości, w szczególności zawierające dane:

a.

Identyfikujące Podatnika i aptekę,

b.

Określenie Produktu (jego nazwę oraz grupowanie PKWIU),

c.

Datę zakupu poszczególnych ilości produktu przez aptekę w określonych datach i wartości rabatu netto (bez podatku VAT), VAT oraz wartość brutto rabatu zarówno dla poszczególnych jednostek, dostaw dokonanych dla apteki, jak i wartość ogółem w ciągu miesiąca.,<

d.

Podpis osoby wystawiającej notę oraz podpis osoby przyjmującej notę (ze strony apteki).

* Apteka, w oparciu o otrzymany rabat, może sprzedać lek po cenie (netto) obniżonej o kwotę (netto) otrzymanego rabatu, nie ponosząc straty.

* W oparciu o wystawioną notę Podatnik przelewa kwotę brutto udzielonego rabatu oraz traktuje, wartość netto (bez należnego podatku VAT) dokonanych płatności, na podstawie wystawionych not rabatowych, jako koszt uzyskania przychodów.

Produkt, przed rozpoczęciem opisanej we wniosku akcji promocyjnej napotkał na barierę popytu spowodowaną wysoką ceną Produktu oraz znikomymi zasobami finansowymi pacjentów. Powodowało to, że Podatnik sprzedawał znikome ilości produktu do hurtowni, które następnie ten produkt dystrybuowały do aptek. W konsekwencji, podatnik nie uzyskiwał należytych zysków tytułu tej sprzedaży (niska sprzedaż produktu, nawet pomimo stosunkowo wysokiej marży jednostkowej, nie pokrywała dostatecznie kosztów stałych związanych ze sprzedażą Produktu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość netto wystawionych not rabatowych, potwierdzających wartość kwot przekazanych dystrybutorom (aptekom) stanowi koszt uzyskania przychodów, czy też wartość korygującą przychody ze sprzedaży... W ocenie Spółki wprowadzenie akcji rabatowej, zmierzającej do obniżenia ceny, powoduje znaczne zwiększenie popytu. Dzięki temu zwiększeniu popytu apteki zaczną zamawiać więcej produktu w hurtowniach, a te zwiększą swoje zakupy Produktu u Podatnika. Dzięki temu Podatnik będzie mógł obniżyć swój koszt zakupu produktu oraz zgodnie z oczekiwaniami Podatnika zwiększy się wartość przychodu ogółem ze sprzedaży Produktu przez Podatnika. W konsekwencji, wprowadzony program rabatowy, pomimo jego kosztów, pozwoli na zwiększenie zysku Podatnika.

W sposób niewątpliwy wprowadzenie akcji rabatowej przyczynia się do zwiększenia zysku Podatnika, jak również do zwiększenia jego przychodów ogółem. Niewątpliwie, zwiększenie popytu (i w konsekwencji ilości oraz globalnej wartości przychodów ze sprzedaży produktu Podatnika) jest następstwem opisanej akcji rabatowej oraz ponoszonych kosztów z tego tytułu (przede wszystkim kosztów rabatu udzielanego aptekom na podstawie not rabatowych).

Zdaniem Spółki należałoby uznać, że udzielone rabaty stanowią koszt uzyskania przychodów, ponieważ wypłacone kwoty spełniają wszystkie, określone w UCIT (w szczególności art. 15.1.) oraz dostępnych interpretacjach kryteria, którym powinny odpowiadać takie koszty, a mianowicie:

* wydatki zostały poniesione przez podatnika,

* są kwotami definitywnymi (rzeczywistymi),

* pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* zostały poniesiony w celu uzyskania przychodu,

* zostały udokumentowane (zestawienia zakupów aptek stanowiące podstawę wystawienia not, wystawione noty, dokonane przelewy).

W ocenie Spółki dodatkowym czynnikiem mającym wpływ na klasyfikację wydatków po stronie podatnika z tytułu programu rabatowego ma fakt, iż wypłacone w związku z programem kwoty stanowią, dla otrzymujących je aptek zmniejszenie kosztu nabywanych towarów (leków). W rezultacie, z punktu widzenia budżetu Państwa dokonana obniżka nie ma wpływu na jego dochody, ponieważ kwoty umniejszające podstawę opodatkowania u jednego podatnika, powodują analogiczne zwiększenie podstawy opodatkowania u drugiego, otrzymującego świadczenie.

Z tego punktu widzenia program jest neutralny, lub wręcz prowadzi zwiększenia wpływów fiskalnych, w związku z uczestnictwem w programie aptek, które opodatkowują swój dochód progresywnym do 40% podatkiem dochodem od osób fizycznych (obniżenie podstawy dotyczy Podatnika płacącego podatek od dochodu w wysokości 19%, natomiast powoduje zwiększenie podstawy opodatkowania 40% podatkiem apteki).

Wnioskodawca zaznacza, że na mocy art. 12.3. UCIT przychody związane z działalnością gospodarczą pomniejsza się o "udzielone bonifikaty i skonta". Analogicznie, jak w sytuacji rabatów, przepisy prawa podatkowego nie definiują tych pojęć. Zgodnie z definicjami słownikowymi, skonto, jest obniżką ceny w wyniku skrócenia terminu płatności lub uregulowania ceny w gotówce i w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania. Bonifikata jest definiowana jako obniżka ceny przyznawana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta.

Spółka podnosi, iż zarówno przepis art. 12.3. UCIT, jak i dostępne definicje bonifikaty nie wskazują aby to pojęcie dotyczyło tylko jednego, bezpośredniego nabywcy towaru, w stosunku do którego jest udzielana bonifikata. Tym samym przepis dopuszcza udzielanie bonifikat również dalszym w kolejności łańcucha dystrybucji nabywcom danego produktu.

Zdaniem Wnioskodawcy należy zwrócić uwagę, że apteka, przedstawiając specyfikację zakupionych Produktów wykazuję zawsze Produkty zakupione od Podatnika, gdyż Podatnik jest jedynym przedsiębiorcą prowadzącym obrót Produktem Polsce. Nie ma zatem znaczenia, z której hurtowni pochodzą zakupione przez aptekę leki (Produkty), gdyż zawsze teki te zostały sprzedane hurtowni przez Podatnika. Daje to gwarancję, że wypłacone aptekom kwoty są zawsze związane ze sprzedażą Produktów przez Podatnika.

W ocenie Spółki, w przypadku, gdyby apteka dokonała sprzedaży leku po sugerowanej cenie (obniżonej, umożliwiającej sprzedaż leku) bez otrzymania rabatu od Podatnika, odniosłaby stratę. Otrzymane od podatnika pieniądze są zatem formą rekompensaty z powodu możliwej straty kontrahenta, (apteki), gdyby ta dokonała sprzedaży leku kupionego po standardowej cenie. W konsekwencji wypłacone przez podatnika kwoty, dokumentowane notami rabatowymi, stanowią w istocie bonifikaty. Na podstawie art. 29.4.ustawy o VAT, udzielone rabaty (bonifikaty), w tym również udzielone kolejnym nabywcom w łańcuchu dostaw, stanowią podstawę do obniżenia obrotu oraz należnego podatku VAT Podatnika, będącego pierwszym dostawcą.

Zdaniem Spółki, wartość netto wystawionych przez Podatnika not rabatowych, dokumentujących kwoty przekazane aptekom, powinna obniżać jego przychody stanowiące element kalkulacyjny podstawy opodatkowania CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego stwierdza, że dokonał już kwalifikacji wartości netto z not rabatowych wystawionych dla poszczególnych aptek, jako spełniających wymogi art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów. Równocześnie, uważa, że wartość netto wystawionych not rabatowych, dokumentujących kwoty przekazane aptekom, powinna obniżyć jego przychody stanowiące element kalkulacyjny podstawy opodatkowania CIT. W konsekwencji, wartość ww. not rabatowych w księgach Spółki pojawiłaby się dwukrotnie: po pierwsze w kosztach uzyskania przychodów (zwiększenie), po drugie korygowałaby wartość uzyskanych przychodów (zmniejszenie).

Organ wydający interpretację przyjmuje, że Wnioskodawcy nie chodziło o możliwość 2-krotnego pomniejszenia podstawy opodatkowania i w dalszej części odnosi się do oceny stanowiska podatnika, zgodnie z którym wartości "not rabatowych" powinny zmniejszyć przychody podatkowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia "bonifikata" i "skonto" nie są zdefiniowane. W odczytaniu znaczenia przepisu art. 12 ust. 3 ww. ustawy należy kierować się więc ich powszechnym znaczeniem. Przyjmując za "Uniwersalnym słownikiem języka polskiego" pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd.Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom1, str.303) "bonifikata" - to "zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat". Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi. Bonifikata jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży (np. udzielenie długoletnim kontrahentom bonifikaty wyrażonej procentowo lub kwotowo w stosunku do określonej wartości zakupów w przeciągu jakiegoś ustalonego okresu czasu). Natomiast w przypadku, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie.

Zgodnie z "Słownikiem języka polskiego PWN S.A." (Copyright © 1997-2008 Wydawnictwo Naukowe PWN SA, http://sjp.pwn.pl/haslo.php...id=2573205) "rabat" to "obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota". W świetle powyższego rabat finansowy polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Jeżeli rabat jest udzielony w momencie sprzedaży towarów wówczas na fakturze podatnik powinien zmniejszyć cenę sprzedaży i od razu w księgach podatkowych ująć przychód pomniejszony o kwotę udzielonego rabatu. Jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży, wówczas sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą zmniejszającą wartość sprzedanych towarów. W przypadku udzielenia rabatu przychód w podatku dochodowym powinien być zmniejszony w miesiącu udzielenia rabatu. Nie wystąpi w tym przypadku konieczność korekty przychodów wstecz.

Z powyższych definicji wynika, że wszelkiego rodzaju bonifikaty, skonta lub rabaty mogą być stosowane tylko w relacji do kontrahenta (powodują obniżenie ustalonej uprzednio ceny).

Spółka prowadzi sprzedaż przedmiotowego Produktu jedynie w relacji z placówkami lecznictwa zamkniętego lub hurtowniami. Dokonując sprzedaży Produktu, Wnioskodawca żąda od ww. podmiotów określonej kwoty do zapłaty, co oznacza że w momencie zawierania umowy sprzedaży cena sprzedaży danego leku jest stronom znana. Cena ta znajduje odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży. Z opisu stanu faktycznego nie wynika, że podatnik kiedykolwiek koryguje tę cenę w odniesieniu do nabywców leków (placówek lecznictwa zamkniętego i hurtowni).

W świetle przytoczonej powyżej definicji pojęcia "bonifikata" lub "rabat" brak jest podstaw do uznania, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem czy odstępstwem od ustalonej uprzednio przez sprzedającego ceny leków. W szczególności nie można wykorzystać tego pojęcia na potrzeby sytuacji, w której Wnioskodawca na podstawie "not rabatowych" udziela "bonifikaty" podmiotom (w tym przypadku aptekom), z którymi nie przeprowadzał uprzednio transakcji sprzedaży. Stosowanie "programu rabatowego" nie ma związku ze zdarzeniami gospodarczymi, których strony określone zostały w pierwotnych dokumentach potwierdzających sprzedaż przedmiotowego produktu.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Ustawa o podatku dochodowym o od osób prawnych nie zawiera ścisłego katalogu wydatków, które mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Aby móc zaliczyć poniesiony wydatek do kosztów uzyskania przychodów między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Oznacza to, że poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie poniesienie wydatku musi być prawidłowo udokumentowane. Udokumentowanie udzielonego rabatu (bonifikaty) powinno nastąpić na podstawie faktury wystawionej z tytułu sprzedaży towarów lub faktury korygującej wystawionej przez podatnika podatku od towarów. Jeżeli podatnik nie wystawia faktur obrót pomniejszony o kwoty udzielonych rabatów i bonifikat winien być uwidoczniony na paragonie fiskalnym.

Powołany przepis art. 15 ust. 1 należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębne przepisy, o których mowa w tym artykule zawarte są w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Przepisy art. 20 i art. 21 tejże ustawy ustalają zasady dokumentowania operacji gospodarczych, a w szczególności warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych. W świetle tych przepisów dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, wolne od błędów rachunkowych i zawierające co najmniej:

1.

określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,

2.

określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,

3.

opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,

4.

datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu,

5.

podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,

6.

stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

Dowód księgowy, który będzie właściwy do wprowadzenia kosztu do ksiąg rachunkowych, będzie również stosownym dokumentem do celów podatkowych, choć niejednokrotnie dokumentem niewystarczającym. Należy bowiem podkreślić, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentną korzyść podatkową, ponieważ ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na podatniku spoczywa więc ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Ma on obowiązek nie tylko udokumentować, że wydatek został poniesiony (prawidłowo zarachowany) ale wykazać także, że poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, jedynym dokumentem stanowiącym o wysokości przekazanej aptece kwoty pieniężnej (nazywanej przez podatnika "rabatem kwotowym") są odrębne "noty rabatowe", które spełniają warunki art. 20 i 21 ustawy o rachunkowości, ale w momencie sprzedaży towaru, ani później, nie uwidaczniają faktycznego obniżenia o udzielony rabat przychodu wynikającego z faktur wystawionych odbiorcom (hurtowniom lub placówkom lecznictwa zamkniętego).

Reasumując, aby mówić o rabacie w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien on dotyczyć przychodów należnych, uzyskanych z tytułu sprzedaży przedmiotowego Produktu do placówek lecznictwa zamkniętego lub hurtowni. Udzielenie bonifikat lub rabatów musi mieć związek z konkretną sprzedażą lub konkretnym kontrahentem. Sporządzone dla poszczególnych aptek, prowadzących sprzedaż przedmiotowego produktu "noty rabatowe" nie dają możliwości powiązania ich z konkretnymi zdarzeniami gospodarczymi generującymi przychody z działalności operacyjnej. W konsekwencji, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy, brak jest podstaw do korygowania przychodów należnych uzyskanych z tyt. prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie "not rabatowych" skierowanych bezpośrednio do aptek, ponieważ nie są one nabywcą przedmiotowego Produktu od Wnioskodawcy lecz stanowią jedynie kolejne ogniwo dystrybucji danego Produktu. Jednocześnie wydatki poniesione w związku z akcją rabatową skierowaną do aptek przy spełnieniu wymogów art. 15 ust. 1 cyt. ustawy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl