IP-PB3-423-504/08-2/ECH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wypłaty dystrybutorom premii pieniężnych w wysokości 3% od obrotu, udokumentowanych umową I fakturami VAT wystawionymi przez dystrybutorów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mleczarska "XX" jako producent wyrobów mleczarskich zawarła umowę handlową z dystrybutorami reprezentowanymi przez E... S.A. Umowa określa zasady i warunki współpracy handlowej oraz reguluje wzajemne zobowiązania spółdzielni i dystrybutorów towarów produkowanych przez spółdzielnię. W załączniku Nr 1 do ww. umowy określono warunki handlowe współpracy, w tym warunki finansowe.

Jak wynika z załącznika Nr 1 do ww. umowy, spółdzielnia jest zobowiązana wypłacać dystrybutorom premie pieniężne w wysokości 3% od obrotu. W zamian za to wynagrodzenie dystrybutor zobowiązany jest do dokonywania stałych i systematycznych zakupów produktów spółdzielni na określonym przez strony poziomie obrotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego koszty premii wypłaconych dystrybutorom, udokumentowane umową i fakturami VAT wystawionymi przez dystrybutorów stanowią w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów dla Spółdzielni.

W jaki sposób należy udokumentować związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami Spółdzielni.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż rozliczane premie (bonusy) mają bezpośredni związek z uzyskiwanym przez Spółdzielnię obrotami z tytułu dostaw towarów do sieci stworzonej przez dystrybutorów, kosztowych bonusów (premii) stanowi koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokumentami wystarczającymi w ocenie Wnioskodawcy jest zawarta umowa, potwierdzony pomiędzy stronami obrót wynikający z faktur wystawionych przez Spółdzielnię na dostawy towarów oraz noty księgowe na premie (bonusy) wystawione przez dystrybutorów.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie-wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wypłacona przez Spółkę premia pieniężna pozostaje w związku ze sprzedażą towarów, ponieważ zachęca dystrybutora do podjęcia takich działań, które w konsekwencji przyczynią się do wzrostu ilości sprzedanych przez niego produktów, nabytych uprzednio od Spółki.

Ponieważ premie pieniężne zachęcają kontrahentów do systematycznych zamówień towarów lub usług i wpływają na wysokość osiąganych przychodów, a wydatek powyższy nie został wymieniony jako niestanowiący kosztu uzyskania przychodów, przyznane premie stanowią na podstawie art. 15. ust. 1 koszt uzyskania przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedstawionym przez Spółdzielnię stanie faktycznym wypłacona premia pieniężna w wysokości 3% od obrotu może zostać zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie rozstrzyga o dokumentowaniu określonych zdarzeń lub czynności, które mają wpływ na ustalenie przez podatnika właściwej wysokości przychodów oraz kosztów. Natomiast nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z właściwymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (art. 9 u.p.d.o.p.). Sposób dokumentowania ponoszonych przez podatnika wydatków został określony w przepisach rachunkowych, tj. w szczególności w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, ost. zm. w Dz. U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540). W art. 20 i następnych tej ustawy wskazane są rodzaje dowodów księgowych, stanowiących podstawę dokonywania zapisów w księgach rachunkowych. W świetle tych przepisów dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, wolne od błędów rachunkowych.

Dowód księgowy, który będzie właściwy do wprowadzenia kosztu do ksiąg rachunkowych, będzie również stosownym dokumentem do celów podatkowych, choć niejednokrotnie dokumentem niewystarczającym. Należy bowiem podkreślić, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentną korzyść podatkową, ponieważ ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na podatniku spoczywa więc ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Ma on obowiązek nie tylko udokumentować, że wydatek został poniesiony (prawidłowo zarachowany) ale wykazać także, że poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu.

Jeżeli więc na podstawie posiadanych dokumentów tj. zawartej umowy, faktur VAT, not księgowych na premie (bonusy) wystawione przez dystrybutorów, można stwierdzić okoliczność poniesienia wydatków mających związek przyczynowo-skutkowy z uzyskanymi przychodami, należy zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodem w podstępowaniu podatkowym mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej (art. 181 ustawy - Ordynacja podatkowa).

W niniejszej interpretacji indywidualnej ustosunkowano się wyłącznie do argumentacji i stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Organ podatkowy nie dokonywał oceny treści dokumentacji dołączonej do wniosku. Regulacje art. 14 ustawy - Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.