IP-PB3-423-503/08-2/KR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 20 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mleczarska "XX" jako producent wyrobów mleczarskich zawarła umowę o współpracy z K. Sp. z o.o. SP.K w zakresie dostaw produktów do supermarketów K... regulującą m.in. warunki finansowe rozliczania dostaw towarów przez Spółdzielnię Mleczarską na rzecz K... oraz świadczenia usług przez K... na rzecz Spółdzielni Mleczarskiej. Jak wynika z ramowych warunków współpracy K... zobowiązany jest do świadczenia usług w zakresie reklamy polegającej na zamieszczeniu w gazetce dystrybuowanej przez K... reklamy produktów Spółdzielni lub jej logo. W zamian za tę usługę Spółdzielnia zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia na rzecz K... w wysokości 3% obrotu. Z treści umowy wynika, że usługa te rozliczana jest miesięcznie (3% obrotu towarów dostarczanych przez Spółdzielnię w poprzednim miesiącu). K... wystawia na rzecz Spółdzielni faktury VAT z zastosowaną stawką 22% w sposób ciągły, miesięcznie w miesiącu następującym po każdym miesiącu rozliczeniowym. W praktyce Spółdzielnia ma prawo do umieszczania reklamy swojego produktu raz w roku.

Podkreślić należy, iż sposób rozliczania wynagrodzenia za usługę w zakresie reklamy jest rozliczany jako 3% wielkości obrotu wynikającego z dostaw towarów i w żaden sposób nie jest uzależniony ani od ilości umieszczonych reklam w gazetce K..., ani od żadnych innych działań za strony K....

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w Świetle przedstawionego stanu faktycznego usługa reklamy udokumentowana załączoną umową, fakturami wystawianymi miesięcznie przez K... oraz jedną w roku gazetką z umieszczoną reklamą produktu Spółdzielni stanowi w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodu dla Spółdzielni.

Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie w wysokości 3% obrotu należne Spółce K... stanowi rozliczenie premii pieniężnej. Rozliczana premia (bonus) ma bezpośredni związek z uzyskiwanym przez Spółdzielnię obrotem z tytułu dostaw towarów do sieci marketów K..., koszt owej premii (bonusa) stanowi koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Wydatki na reklamę zaliczane są do kosztów pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. Kosztów tych z reguły nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów. Niemniej podatnik ponosi je, mając na uwadze potrzebę kreowania odpowiedniej pozycji rynkowej firmy i oferowanych produktów czy usług.

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Jest to rozpowszechnianie informacji o towarach, o ich zaletach i wartościach, miejscach nabycia. Zatem za reklamę należy uznać rozpowszechnianie informacji o marce, danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia zawarła z jednym ze swoich kontrahentów (K. Sp. z o.o. Sp. K) umowę o współpracy, w której określono m.in. zasady świadczenia usług reklamowych przez K.... W zamian za tę usługę Spółdzielnia zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia na rzecz K... w wysokości 3% obrotu osiągniętego między stronami. Zgodnie z obowiązującą w Polsce zasadą swobody umów dopuszczalne jest zawarcie takiej umowy żaden bowiem przepis prawa nie zabrania ustalenia przedstawionego przez Wnioskodawcę sposobu rozliczeń między stronami Należy jednakże zauważyć, iż powyższe wynagrodzenie wypłacane jest za świadczenie usług reklamy, a nie jak podnosi Wnioskodawca, stanowi rozliczenie udzielonej przez spółdzielnię premii pieniężnej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedstawionym przez Spółdzielnię stanie faktycznym wynagrodzenie za reklamę na rzecz K..., zakwalifikowane przez Spółdzielnię jako wydatki na reklamę mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak podkreślić, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentną korzyść podatkową, ponieważ ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na podatniku spoczywa więc ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Ma on obowiązek nie tylko udokumentować, że wydatek został poniesiony (prawidłowo zarachowany) ale wskazać także, że poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodem w podstępowaniu podatkowym mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej (art. 181 ustawy - Ordynacja podatkowa).

W niniejszej pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego ustosunkowano się wyłącznie do argumentacji i stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Organ podatkowy nie dokonywał oceny treści dokumentacji dołączonej do wniosku. Regulacje art. 14 ustawy - Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.