IP-PB3-423-485/07-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 21 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskiwania przychodów z tytułu uczestnictwa w konsorcjum - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskiwania przychodów z tytułu udziału w umowie konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje prowadzić w Polsce działalność gospodarczą w zakresie transportu kolejowego. Do chwili obecnej Spółka nie prowadzi na terenie Polski działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu przewozów kolejowych osób i rzeczy, wykraczającej poza przewozy w obrębie bocznicy kolejowej lub stacji kolejowej, podlegającej zgodnie z ustawą z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym licencjonowaniu.

W celu przystąpienia do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na świadczenie usług publicznych w zakresie regionalnych przewozów osób oraz wykonywania przedmiotowych usług, Spółka zawarła umowę konsorcjum z podmiotem (Przewoźnikiem), który uzyskał wymaganą licencję na wykonywanie przewozów kolejowych. W ramach konsorcjum strony uzgodniły przedstawienie wspólnej oferty przetargowej, podział obowiązków w zakresie podejmowania decyzji, działań marketingowych, procesu rekrutacji personelu i koordynacji realizacji kontraktu do czasu powołania przez strony wspólnej spółki celowej mającej realizować kontrakt, a także pozostałe obowiązki i sposób rozliczeń między stronami.

Spółka w ramach umowy konsorcjum zobowiązała się do wykonywania czynności polegających m.in. na wsparciu techniczno-administracyjnym przy podejmowaniu decyzji w związku z usługami przewozów kolejowych świadczonymi przez Przewoźnika, a także do podjęcia działań marketingowych, uczestnictwa w organizacji procesu rekrutacyjnego na niektóre stanowiska, czynnościach logistycznych itd.

Jak wynika z uzgodnień miedzy stronami, wobec zasady równego uczestnictwa w kosztach i przychodach wynikających z umowy, każda ze stron poniesie 50% kosztów i otrzyma 50% przychodów związanych z funkcjonowaniem konsorcjum. Przedmiotowe przychody będą pochodzić ze sprzedaży biletów kolejowych, dokonywanej bezpośrednio przez Przewoźnika i wpływać bezpośrednio na jego konto. Kwotę przypadającą Spółce, Przewoźnik będzie przekazywał w ramach wewnętrznych rozliczeń za pomocą not księgowych.

Ponadto, Spółka będzie uzyskiwać przychody z tytułu przyznanej stronom konsorcjum dotacji do krajowych przewozów pasażerskich. W zakresie dotacji Spółka złożyła odrębny wniosek o interpretację.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym Spółka zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska:

* w zakresie uznania jako przychodu Spółki przekazanych przez Przewoźnika 50% należności ze sprzedaży biletów kolejowych.

W opinii Spółki, zawarcie umowy konsorcjum z Przewoźnikiem powoduje, że przychód osiągany w ramach tej umowy w zakresie należności ze sprzedaży biletów kolejowych, powinien być rozdzielany pomiędzy stronami umowy i zgodnie z ustaleniami w niej zawartymi, w wysokości 50% na każdą z nich.

Możliwość takiego podziału przychodów wynika z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie. Artykuł ten stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału, a w przypadku braku innych zastrzeżeń umownych przyjmuje się, że udziały te są równe.

Mając na uwadze, iż strony w umowie ustaliły 50% udział w przychodach i kosztach, a także, iż przychody z tytułu wykonywania przez konsorcjum usług na rzecz podmiotów trzecich wpływać będą bezpośrednio na konto Przewoźnika, należy dokonać odpowiedniego podziału przychodów polegającego na przeniesieniu 50% ich wartości na rzecz Spółki. Techniczne przedmiotowe rozliczenia powinny się odbywać w opinii Spółki za pomocą not księgowych, na podstawie których dokonywany byłby przelew środków pieniężnych.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że otrzymywana przez nią w ramach wewnętrznych rozliczeń z Przewoźnikiem kwota stanowiąca 50% przychodów konsorcjum z tytułu sprzedaży biletów kolejowych, powinna być rozpoznana jako przychód zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych, która nie została uregulowana w przepisach prawnych. Może przybierać różne formy organizacyjne m.in. formę spółki cywilnej, ale nie jest to forma konieczna. Nie jest odrębnym podmiotem, nie ma własnej osobowości prawnej i nie podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej ani do rejestru przedsiębiorców. Konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia. W ramach wspólnego przedsięwzięcia jego uczestnicy, którzy dążą do uzyskania wspólnego celu, mogą wspólnie przystąpić do przetargu, złożyć wspólna ofertę, ponieważ zwykle osobno nie posiadają potrzebnych uprawnień, właściwego doświadczenia i wiedzy, potencjału technicznego i ekonomicznego. Przedsiębiorcy w konsorcjum wybierają lidera spośród siebie, który reprezentuje konsorcjum na zewnątrz oraz prowadzi sprawy konsorcjum.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą, określoną w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu.

Przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymieniony w art. 12 ust. 1 pkt 1-9 ustawy wskazuje, że co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego, o ile przysporzenie to nie jest wyłączone z przychodów na mocy art. 12 ust. 4 ustawy.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, chociaż na konto strony umowy konsorcjum, Przewoźnika będzie wpływała cała kwota należności z tytułu sprzedaży biletów kolejowych, Spółka otrzyma przypadającą na nią kwotę w ramach wewnętrznych rozliczeń. Oznacza to, że przychód osiągną obie strony umowy konsorcjum w takiej części, w jakiej zostało to ustalone w umowie konsorcjum.

A zatem w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.