IP-PB3-423-410/08-2/KB - Czy raty leasingowe aneksowanej umowy leasingu operacyjnego są kosztem uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie leasingu operacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe:

W lutym 2006 r. Spółka wzięła w leasing 27 samochodów ciężarowych, wartość początkowa każdego z nich wynosi 55.762,98 zł, rata leasingowa za jeden samochód wynosi 2.192,04 zł, wykup każdego z nich wynosi 10.594,96 zł. Leasing został zawarty na dwa lata z możliwością wykupu. W lutym 2008 r. Spółka zamierza aneksem do umowy leasingowej przedłużyć leasing na cztery miesiące do maja 2008 r. Raty leasingowe wynosiłyby 2.192,04 zł jednak wykup zmieniłby się i wyniósłby 1.826,80 zł za jeden samochód. Po zakończeniu umowy Spółka zamierza wykupić wszystkie samochody ciężarowe o wartości każdego z nich 1.826,80 zł. Podatnik przyjmie samochody ciężarowe do ewidencji środków trwałych jako środki transportu. Wydatek o wartości 1.826,80 zł za każdy samochód zdaniem Spółki będzie kosztem uzyskania przychodu w miesiącu oddania do użytkowania (art. 16d ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy raty leasingowe aneksowanej umowy leasingowej należy uznać jako koszty uzyskania przychodu, ponieważ wszystkie opłaty ustalone w umowie leasingu operacyjnego stanowią koszt uzyskania przychodu (art. 17b ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych). Uważamy także, że Spółka może jednorazowo zaksięgować w koszty uzyskania przychodu zakup samochodów ciężarowych o wartości 1.826,80 zł, ponieważ wartości początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł i wydatki na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania do użytkowania (art. 16d ust. 1 ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych). Spółka jest zdania, że nie musi wyceniać samochodów ciężarowych, ponieważ cena sprzedaży uzgodniona jest przez strony. Wartość początkowa samochodu ciężarowego to wartość ustalona na fakturze zakupu tj. 1.826,80 zł. Według Podatnika przychód określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w (art. 14 ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych), ale dotyczy to jedynie zbywcy. Co do skutków podatkowych, to według Spółki wydłużenie umowy leasingowej o cztery miesiące nie spowoduje żadnych skutków podatkowych. Umowa ta spełnia warunki umowy leasingu operacyjnego i zarówno w obecnej sytuacji jak i po planowanym wydłużeniu umówionego okresu korzystania z samochodów do 28 miesięcy, umowa kwalifikuje się do kategorii umów leasingu operacyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inna umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Regulację leasingu operacyjnego zawiera art. 17b ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, iż opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

W praktyce dochodzi często do zmian warunków umowy leasingu w trakcie jego trwania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje negatywnych konsekwencji w związku z przedłużeniem okresu umowy leasingu operacyjnego. Zgodnie bowiem z art. 17a pkt 2 tej ustawy podstawowym okresem trwania umowy leasingu jest czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Jednocześnie należy wskazać, iż przepisu art. 17a pkt 2 ww. ustawy nie można interpretować w oderwaniu od pozostałych przepisów regulujących zasady opodatkowania stron leasingu. W takim przypadku istotne jest określenie, czy zmodyfikowane warunki nadal spełniają dyspozycje zawarte w przepisie art. 17b ust. 1 (zachowana zostaje odpowiednia wysokość sumy opłat czy podstawowy okres trwania umowy).

W sytuacji opisanej we wniosku przedłużenie okresu trwania umowy leasingu operacyjnego nie wpłynie na możliwość zaliczenia w koszty opłat leasingowych ponoszonych przez leasingobiorcę, gdyż nadal są spełnione warunki z art. 17b ust. 1.

Zatem kosztem uzyskania przychodów będą dla Spółki raty leasingowe aneksowanej umowy.

Skutki podatkowe sprzedaży środka trwałego, będącego przedmiotem umowy leasingu, po upływie podstawowego okresu umowy leasingu reguluje art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na podstawie art. 17c ww. ustawy, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego, finansujący przenosi na korzystającego własności środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy:

Przepis art. 17c ww. ustawy stanowi formę preferencji podatkowych w związku z przeniesieniem własności przedmiotu leasingu po upływie podstawowego okresu trwania umowy, poprzez odejście od ogólnej zasady prawa podatkowego przenoszenia własności rzeczy lub praw po cenie rynkowej, zgodnie z art. 14 ww. ustawy. Przepis ten bowiem umożliwia finansującemu przeniesienia własności przedmiotu leasingu po zakończeniu podstawowego okresu leasingu na korzystającego za cenę znacznie niższą niż cena rynkowa. Co do zasady cena ta może kształtować się dowolnie. Jednakże, gdy cena sprzedaży przedmiotu leasingu jest znacznie niższa od hipotetycznej wartości netto przedmiotu leasingu, ustawodawca wskazuje, iż przychód finansującego z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu określany jest według zasad art. 14, tj. zgodnie z cenami rynkowymi. W sytuacji opisanej we wniosku wykup samochodu po cenie 1.826,80 zł nie spowoduje negatywnych konsekwencji podatkowych. Cenę sprzedaży przedmiotu leasingu będzie stanowiła cena uzgodniona przez strony umowy.

W związku z faktem, iż cena poszczególnych samochodów ciężarowych nie przekroczy kwoty 1.862,60 zł, Spółka będzie miała możliwość jednorazowego zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16d ust. 1 ww. ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Zatem gdy Spółka rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wydatki poniesione na nabycie tych składników majątku może zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, w miesiącu oddania tych składników do używania.

Mając powyższe na uwadze należy uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.