IP-PB3-423-405/08-2/ECH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu zaliczkowych opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnota nasza składa się z budynku wielorodzinnego pięciokondygnacyjnego. Na parterze budynku znajdują się lokale użytkowe na wyższych kondygnacjach od 2 do 5 lokale mieszkalne. Właściciele lokali wnoszą do wspólnoty zaliczkowe opłaty eksploatacyjne oraz wpłaty na fundusz remontowy na pokrycie kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w oparciu o zatwierdzoną przez ogół właścicieli uchwałę.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - wolne od podatku dochodowego od osób prawnych są dochody spółdzielni, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Ustawa ta nie zawiera wprost definicji pojęcia "zasoby mieszkaniowe". Można ją odczytać w art. 16c pkt 2 tejże ustawy gdzie wyszczególniony jest katalog rzeczy nie podlegających amortyzacji. Zostało tutaj przedstawione szerokie rozumienie pojęcia zasobów mieszkaniowych - budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, zwane środkami trwałymi. Podobnie szeroką definicję "zasobów mieszkaniowych" zawiera ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm). Art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy określa, że ilekroć w ustawie jest mowa o mieszkaniowym zasobie gminy - należy przez to rozumieć lokale stanowiące własność gminy albo gminnych osób prawnych lub spółek handlowych utworzonych z udziałem gminy, z wyjątkiem towarzystw budownictwa społecznego, a także lokale pozostające w posiadaniu samoistnym tych podmiotów. Przytoczona definicja dotyczy zasobów mieszkaniowych należących do gminy, ma jednak zastosowanie do zasobów mieszkaniowych, będących przedmiotem własności innych jednostek organizacyjnych. Różnica ma miejsce jedynie w odniesieniu do podmiotu własności, nie zaś do charakteru zasobów mieszkaniowych. Zarówno jedna jak i druga definicja odnosi się do lokalu. Pojęcie lokalu zastało zdefiniowane w kilku ustawach. Definicja lokalu jest umieszczona w tejże ustawie o ochronie praw lokatorów (...), oraz wydanych wcześnie ustawach - ustawie o własności lokalu oraz ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych. Dla przyjęcia pojęcia "lokalu" powinniśmy rozpatrzyć kiedy i dla jakich celów zostało zdefiniowane pojęcie lokalu. Umieszczenie odrębnej definicji "lokalu" w art. 2 ust. 1 pkt 4 w ustawie o ochronie praw lokatorów (..) innej niż w istniejących już ustawach świadczy o tym, że nie jest to definicja tożsama z definicjami spotykanymi w innych ustawach - np: w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 903). Jest to definicja sporządzona specjalnie dla potrzeb ustawy o ochronie praw lokatorów i mająca zastosowanie tylko na obszarze działania tej ustawy i dotycząca lokali w rozumieniu tej ustawy (komentarz: "Nieruchomości C.H.B" Nr 10 (50) październik 2002 r. - aut. E B-K). Naszym zdaniem należy zgodzić się z tą interpretacją. Definicja "lokalu" jest określona w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy: Lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). W art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali definicja lokalu jest tożsama: Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębną nieruchomość.

W związku z powyższymi definicjami zasadne jest naszym zdaniem twierdzenie, ze pod pojęciem "zasobów mieszkaniowych" nie kryją się tylko zasoby mieszkalne - lokale mieszkalne i urządzenia związane z nimi - ale również lokale o innym przeznaczeniu. Zawarta w piśmie Ministerstwa Finansów adresowanym do Ministerstwa Budownictwa - pismo z dnia 2006.12.22 Nr DDG.................. - wykładnia co należy rozumieć przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" nie stanowi również w opinii jej autora urzędowej wykładni prawa podatkowego w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Naszym zdaniem wiele interpretacji niesłusznie zawęża wykładnię pojęcia "zasobów mieszkaniowych" i "gospodarki zasobami mieszkaniowymi" tylko do powyższego pisma. Pismo powyższe zawiera stwierdzenie co zdaniem autora należy rozumieć pod określonym pojęciem nie definiując użytych w tym piśmie pojęć. Uważamy, że poprzez użyte w tym piśmie; przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podatkowej należy rozumieć: budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże - należy rozumieć wszystkie pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym.W związku z tym, że pismo to nie zawiera definicji użytych tam pojęć, należy interpretując powyższe pismo sięgnąć do obowiązujących przepisów prawa. Brak zdefiniowania użytych tam pojęć oraz nieodniesienie się do istniejących przepisów prawa powodować będzie dużą dowolność interpretacyjną. Definiując pojęcie budynku mieszkalnego, należy wskazać na rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) zgodnie z którym budynki mieszkalne są to obiekty, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W rozporządzeniu określone jest jak należy liczyć powierzchnię użytkową w budynku. Lokale użytkowe, o które pytamy zajmują powierzchnię użytkową mniejszą niż lokale mieszkalne w tym budynku. Budynek ten jest budynkiem mieszkalnym. Wszystkie lokale w tym budynku mieszczą się pod użytym w powyższym piśmie pojęciu "budynki mieszkalne". W związku z tym, że powyższe pismo nie stanowi urzędowej wykładni prawa podatkowego w rozumieniu Ordynacji podatkowej oraz fakt że pojęcia "zasoby mieszkaniowe" i "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" nie są pojęciami nowymi lecz powszechnie stosowanymi od wielu lat - także w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych - interpretując przepisy ustawy podatkowej obowiązani jesteśmy sięgnąć do innych wykładni. Pojęcia "zasoby mieszkaniowe" i "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" są dość szeroko interpretowane w orzecznictwie sądowym i wydanych wcześniej decyzjach organów podatkowych. Z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok NSA z dnia 16 października 1995 r. sygn. akt SA/Wr 152/95, wyrok NSA z 8 listopada 1995 r. sygn. akt SA/Kr 622/95) wynika, że pod pojęciem gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć działania mające na celu utrzymanie substancji lokalowej, tj. pomieszczeń mieszkalnych i użytkowych. Podobne stanowisko zajmują organa podatkowe - Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie w decyzji z dnia 27 czerwca 2006 r. Nr PDP/E/4218-1-4/06, Dyrektor Urzędu Skarbowego Warszawa-Praga w decyzji z dnia 20 kwietnia 2007 r. sygn. Akt 1438/PP/423-6/07/MZ.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskiwany przez Wspólnotę mieszkaniową z tytułu zaliczkowych opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych usytuowanych na parterze budynku mieszkalnego należy zaliczyć do dochodów uzyskiwanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i dochód ten korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy - dochód uzyskiwany przez Wspólnotę mieszkaniową z tytułu zaliczkowych opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych usytuowanych na parterze budynku mieszkalnego należy zaliczyć do dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i dochód ten korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 29 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty: w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) wprowadzony został do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), art. 17 ust. 1 pkt 44 stanowiący, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w przepisie należy rozumieć:

* budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strych, piwnice, komórki, garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.),budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą więc korzystały dochody wspólnot mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego we wniosku Podatnika należy stwierdzić, że lokale użytkowe nie należą do żadnej ze wskazanych wyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie).

W związku z powyższym dochody uzyskane z lokali użytkowych należy zaliczyć do dochodów, które bez względu na cel, na jaki zostaną przekazane, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.