IP-PB3-423-387/08-3/KR - Jak ustalić dzień poniesienia kosztu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2008 r. (data wpływu 28 lutego 2008 r.) uzupełniony 26 maja 2008 r. (data wpływu 29 maja 2008 r.) na wezwanie z dnia 14 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu potrącenia kosztów podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości stosowanych przez Spółkę zasad potrącania kosztów w czasie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2008 r. Spółka otrzymała faktury dokumentujące poniesienie kosztów pośrednich m.in. za energię elektryczną, telefony itp. za grudzień 2007 r. Faktury te posiadają różne daty wystawienia i tak otrzymano:

Nadmienić należy, że Spółka nie zamknęła do końca stycznia 2008 r. ksiąg rachunkowych i nie sporządziła sprawozdania finansowego. Zeznanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie złożone w marcu 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty powyższe stanowią koszty uzyskania przychodu 2007 roku czy 2008 roku?

Czy dzień poniesienia kosztu zgodnie z zapisem art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rozumieć należy jako:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 15 ust. 4e stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Zgodnie z art. 20 ustawy o rachunkowości do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Ustawa podatkowa za moment poniesienia kosztu uznaje dzień, na który koszt ujęto w księgach rachunkowych a jedną z podstawowych zasad rachunkowości jest zasada memoriału (wyrażona w art. 6 ustawy o rachunkowości) nakazująca ujmowanie kosztów i przychodów do okresu, którego dotyczą. Analizując powyższe przepisy spółka stoi na stanowisku: że koszt musi być przypisany do okresu, którego dotyczy. Oznacza to, że jeśli koszt dotyczy konkretnego miesiąca, to należy go zaliczyć do tego właśnie miesiąca. W ocenie Spółki przepis art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. odsyła w istocie do zapisów art. 6, 7 i 20 ustawy o rachunkowości. Zważywszy ponadto na fakt, że na podstawie art. 9 ust. 1 u.pd.o.p. istnieje nakaz prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, uznajemy, że dzień poniesienia kosztu pośredniego odnosić powinno się do zdarzenia gospodarczego, czyli w tym wypadku do wykonanej usługi. Naszym zdaniem w każdym z tych przypadków, wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu w miesiącu grudniu 2007 r.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Dla poprawności dokonania odliczenia ważne jest również ustalenie, w którym okresie rozliczeniowym podatnik może dokonać potrącenia kosztów podatkowych. W przypadku kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami a do takich należy zaliczyć wydatki z tytułu nabycia usług telekomunikacyjnych i energii elektrycznej zastosowanie ma art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Co do zasady koszty pośrednie, należy rozliczyć w dacie poniesienia kosztu. Przy czym ustawodawca przez pojęcie "data poniesienia kosztu" każe rozumieć dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko jego " ujęcie jako kosztu" tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości, w tym m.in. zachowania zasady współmierności przychodów i kosztów o której mowa w art. 6 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2002 r., Nr 76 poz. 694 ze zm.). Z powyższego wynika, iż dniem poniesienia kosztu zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest dzień odnoszący się do okresu, którego dotyczy.

Jak wynika z przedstawionego wniosku Spółka otrzymała w styczniu 2008 r. faktury VAT dotyczące usług wykonanych w grudniu 2007 r. Spółka nie zamknęła do końca stycznia 2008 r. ksiąg rachunkowych i nie sporządziła sprawozdania finansowego. Tym samym wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku 2007.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.