IP-PB3-423-382/08-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2008 r. (data wpływu 27 lutego 2008 r.) uzupełnionym doręczonym pełnomocnictwem na wezwanie Nr IP-PB3-423-382/08-KB z dnia 14 maja 2008 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe:

Stowarzyszenie jest organizacją branżową skupiającą przedstawicieli czołowych polskich producentów materiałów do wykonywania systemów ociepleń. Zgodnie z zapisem statutu Stowarzyszenie stawia sobie za cel przede wszystkim upowszechnienie i uprawomocnienie stosowania na polskim rynku budowlanym materiałów spełniających wymagania w zakresie bezpieczeństwa stosowania i posiadających udokumentowaną jakość. Jednym z kroków jest uświadamianie użytkownikom zagrożeń dla nich samych środowiska, a wynikających w głównej mierze ze stosowania materiałów o niskiej jakości lub ze złego wykonawstwa. W tym celu Stowarzyszenie opracowało szereg materiałów i wydawnictw, które rozpowszechnia na prowadzonych przez siebie szkoleniach, nie pobierając przy tym żadnych opłat. Stowarzyszenie nie promuje żadnych produktów materiałowych, ani też firm i nie prowadzi też działalności gospodarczej. Koszta organizacyjne związane z działalnością Stowarzyszenia, zgodnie ze statutem pokrywane są ze składek członkowskich. W związku z prowadzoną działalnością powstają określone wydatki, które w ustawie o podatku dochodowym (art. 16. ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie są jednoznaczne w stosunku do statusu i działalności Stowarzyszenia dostatecznie jasno sformułowane, gdyż członkowie Stowarzyszenia nie są pracownikami, a ich działalność jest społeczna. Dotyczy to następujących sytuacji:

Każda z opisanych wyżej sytuacji nie ma charakteru reklamowego. W roku 2007 Stowarzyszenie pokrywało takie koszty wnosząc do urzędu skarbowego opłatę w określonej stawce podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy członkowie Stowarzyszenia nie mający statusu pracownika, mogą być traktowani w aspekcie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, na równi z pracownikami spółek lub firm, posiadającymi umowę o pracę.

Zdaniem wnioskodawcy wymienione wydatki nie mające charakteru reprezentacji, w stosunku do członków Stowarzyszenia nie będącymi pracownikami, winny podlegać takim samym przepisom podatkowym jakie są obowiązujące w stosunku do pracowników spółek, czy też firm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem przez podatnika jego celowości i związku z przychodem jak i prawidłowym udokumentowaniem. To na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia obciążenia podatkowego.

Katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosowanie do pkt 28 tego artykułu (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Należy wskazać, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało zdefiniowane pojęcie reprezentacji, dlatego należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego" pod redakcją prof. X reprezentacja to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to "dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów" (wyrok NSA z dnia 26 września 2000 r.- sygn. akt III SA 1994/99). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej należy przyjąć, że reprezentacja to działalnie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji i kontrahentów, uczestniczeniem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Stowarzyszenie ponosi szereg wydatków związanych m.in. z organizacją spotkań zarządu, Walnego Zgromadzenia, ze spotkaniami integracyjnymi, czy też organizacją seminariów naukowych z udziałem przedstawicieli organizacji branżowych, czy członków spółdzielni mieszkaniowych. Podatnik podkreśla, iż wydatki na catering, poczęstunek obiadem lub kolacją, czy też poczęstunek kawą, napojami, nie ma charakteru reklamowego. Jednocześnie Stowarzyszenie zaznacza, iż jego członkowie nie są pracownikami posiadającymi umowę o prace, a ich działalność jest społeczna.

Mając powyższe na uwadze, należy przede wszystkim podkreślić, iż stowarzyszenia posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako podmioty, które zwolnione są od podatku. Zatem stowarzyszenia, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (a więc również regułom dotyczącym ustalania kosztów uzyskania przychodów).

A zatem należy stwierdzić, iż w sytuacji opisanej we wniosku przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie będzie miał zastosowania, gdyż wydatki jakie ponosi Stowarzyszenie w związku z organizacją powyższych spotkań, a więc seminariów naukowych, spotkań integracyjnych, zarządu itp., nie mają charakteru reprezentacyjnego określonego w analizowanym przepisie.

Wydatki te, o ile są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, stanowią zwyczajowo przyjętą formę poczęstunku na powyższych spotkaniach, a tym samym na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.