IP-PB3-423-349/07-2/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki S.A., przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007 r. (data wpływu 17 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 6 ust. 1 pkt 10 oraz art. 26 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 6 ust. 1 pkt 10 oraz art. 26 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank S.A. (dalej: Bank) w zakresie swojej działalności jest Bankiem - depozytariuszem dłużnych papierów wartościowych (obligacji i bonów skarbowych) emitowanych przez Skarb Państwa, będących własnością zagranicznych funduszy inwestycyjnych z siedzibą na Węgrzech. W tych okolicznościach, Bank podaje, że co do zasady byłby płatnikiem w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatku pobieranego u źródła z tytułu odsetek i dyskonta należnych osobie zagranicznej (nierezydentowi), wypłacanych przez Bank od tych papierów. W przedmiotowym jednak stanie faktycznym dochody z tytułu odsetek i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych wypłacane są przez Bank na rzecz zagranicznych funduszy inwestycyjnych z siedzibą na Węgrzech, które to fundusze dokonały, zgodnie z art. 253 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych notyfikacji do Komisji Nadzoru Finansowego, dotyczącej zamiaru zbywania jednostek uczestnictwa na terenie Polski. Komisja nie sprzeciwiła się temu zamiarowi, wobec czego Fundusze, po upływie terminu, o którym mowa w art. 253 ust. 5 ww. ustawy, rozpoczęły dystrybucję jednostek w Polsce. Tym samym Komisja potwierdziła, że fundusze zagraniczne z siedzibą na Węgrzech, o których mowa w niniejszym wniosku, są funduszami zagranicznymi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o funduszach inwestycyjnych, których działalność na terenie Polski regulują przepisy tej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank, który jest depozytariuszem skarbowych papierów wartościowych, będących własnością zagranicznych funduszy z siedzibą na Węgrzech, jest, jako płatnik, zobowiązany do poboru podatku u źródła od dochodów z tytułu należności w postaci odsetek i dyskonta od tych papierów, wypłacanych na rzecz takich funduszy, co jest związane z pytaniem, czy zagraniczne fundusze inwestycyjne, które notyfikowały właściwej Komisji chęć zbywania jednostek na terenie Polski i którym Komisja nie zakazała tej działalności, objęte są zwolnieniem podmiotowym z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, fundusze węgierskie, dla których Bank jest Bankiem depozytariuszem przechowującym skarbowe papiery wartościowe, zbywające jednostki na terenie Polski, po uprzedniej notyfikacji do Komisji, w sytuacji, gdy Komisja nie zakazała zgodnie z art. 253 ust. 6 ustawy o funduszach inwestycyjnych zbywania jednostek, są funduszami działającymi na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych, a konkretnie na podstawie art. 253 tej ustawy. Wnioskodawca podaje, że ww. ustawa w Dziale XII, Rozdział 1 reguluje szereg innych zagadnień związanych z działaniem funduszy zagranicznych na terenie Polski.

W konsekwencji, według Banku, fundusze takie są objęte zwolnieniem podmiotowym z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym również z podatku dochodowego pobieranego u źródła z tytułu dochodów uzyskiwanych na terytorium Polski przez nierezydentów podatkowych. Wobec takiego zwolnienia, w opinii Wnioskodawcy, Bank nie jest zobowiązany do poboru podatku u źródła z tytułu wypłacanych na rzecz przedmiotowych funduszy dochodów w postaci odsetek i dyskonta od dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa, przechowywanych przez Bank na rzecz funduszy. Zdaniem Wnioskodawcy, na Banku nie ciążą także inne obowiązki dotyczące informowania polskich organów podatkowych o kwotach wypłacanych i składania deklaracji. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że w poprzednim stanie prawnym (przed wejściem w życie ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r.) zwolnieniem podmiotowym objęte były "fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933 i z 1999 r. Nr 72, poz. 801)". Natomiast wraz z wejściem w życie ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r., zgodnie z art. 303 pkt 1 tej ustawy, w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono zmiany w art. 6 ust. 1 pkt 10, który w nowym szerszym brzmieniu stanowi, iż zwolnieniem podmiotowym objęte są "fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546)". Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana ta została wprowadzona intencjonalnie na szczeblu Senatu V Kadencji, który w Uchwale z dnia 20 maja 2004 r. w sprawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, podjętej na 62 posiedzeniu, w punkcie 17 tej Uchwały, zastąpił wyraz "utworzone" wyrazem "działające", uzasadniając to w ten sposób, że "zwolnione podmiotowo od podatku dochodowego będą wszystkie działające fundusze, a nie tylko fundusze utworzone na podstawie nowej ustawy".

Wnioskodawca wskazuje również, że zgodnie z art. 11 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzoną w Budapeszcie dnia 23 września 1992 odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie - odsetki uzyskane od pożyczek gwarantowanych przez dany rząd (w tym przypadku rząd polski) będą zwolnione od opodatkowania w pierwszym Państwie. Ponieważ w przedmiotowej sprawie następuje wypłata odsetek od papierów wartościowych Skarbu Państwa Polski, a więc papierów wartościowych których spłatę wraz z odsetkami Skarb Państwa gwarantuje całym swoim majątkiem, to zgodnie z powołanym art. 11 ust. 3 Konwencji odsetki takie i dyskonto od skarbowych papierów wartościowych wypłacane na rzecz funduszu węgierskiego powinny być, zdaniem Banku, zwolnione z podatku dochodowego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 powyższej ustawy podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez ww. podatników przychodów z odsetek ustala sięw wysokości 20% przychodów. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, o czym stanowi ust. 2 ww. artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia się od podatku fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546).

Podstawową więc kwestią do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest pytanie, czy fundusze inwestycyjne mające siedzibę na Węgrzech można uznać za fundusze działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, które podlegają podmiotowemu zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych.

Z art. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych wynika, że ustawa ta określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające, przy czym przez "fundusz zagraniczny", zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, należy rozumieć fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną z siedzibą w państwie członkowskim prowadzące działalność zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Ustawa ta określa więc zasady tworzenia i funkcjonowania towarzystw funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Polski (Dział II i III ustawy), zasady funkcjonowania depozytariuszy (Dział IV ustawy), warunki udzielania zezwoleń dla podmiotów pośredniczących w zbywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych oraz zakres obowiązków, jakie ciążą na tych podmiotach, jak również zasady wykonywania nadzoru nad tymi podmiotami przez Komisję Nadzoru Finansowego (wcześniej przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd).

Zgodnie z postanowieniami ww. ustawy (art. 14 ust. 1) fundusz inwestycyjny z siedzibą na terytorium Polski może być utworzony, po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: Komisja), wyłącznie przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych. Towarzystwa zaś mogą działać tylko w formie spółki akcyjnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zezwolenia Komisji na wykonywanie działalności, której przedmiotem jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych i zarządzanie nimi, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych, o czym stanowi art. 38 ust. 1 i 2 ustawy).

Zagraniczne zaś fundusze inwestycyjne, w przedmiotowej sprawie węgierskie fundusze inwestycyjne, zbywające na terytorium Polski jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, zostały utworzone na podstawie właściwych przepisów prawa państwa macierzystego, które regulują również funkcjonowanie tych funduszy. Natomiast, w sytuacji, gdy fundusz zagraniczny (w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych) zamierza zbywać emitowane przez siebie tytuły uczestnictwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, fundusz lub spółka nim zarządzająca są obowiązane do pisemnego zawiadomienia Komisji o tym zamiarze (art. 253 ust. 1 ww. ustawy). Zgodnie z art. 253 ust. 5 i ust. 6 ustawy zbywanie tytułów uczestnictwa emitowanych przez fundusz zagraniczny może rozpocząć się po upływie 2 miesięcy od złożenia wszystkich wymaganych dokumentów, o których mowa w ust. 2, pod warunkiem, że Komisja nie zakazała, w drodze decyzji wydanej przed upływem ww. terminu, zbywania na terytorium Rzeczypospolitej tytułów uczestnictwa w sytuacjach przewidzianych w ww. ust. 6 ustawy. Komisja wykonuje więc jedynie nadzór na zbywaniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułów uczestnictwa emitowanych przez fundusze zagraniczne zgodnie z przepisami prawa i zasadami uczciwego obrotu, o czym stanowi art. 259 ust. 4 ustawy, właściwy zaś nadzór nad funduszami zagranicznymi wykonują właściwe organy państwa macierzystego tych funduszy (art. 253 ust. 1 ustawy). To wyłącznie właściwe organy państwa macierzystego funduszu zagranicznego są uprawnione do podejmowania środków nadzorczych w przypadku naruszenia przez ten fundusz przepisów prawa, regulaminu funduszu zagranicznego lub zasad uczciwego obrotu, z wyjątkiem sytuacji gdy naruszenie przepisów prawa, regulaminu lub zasad uczciwego obrotu miało miejsce przy zbywaniu tytułów uczestnictwa emitowanych przez fundusz zagraniczny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 259 ust. 1 i 5 ustawy).

Z uwagi na powyższe należy więc stwierdzić, iż postanowienia ustawy o funduszach inwestycyjnych regulują jedynie zasady prowadzenia działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające w zakresie dystrybucji wyemitowanych przez te fundusze jednostek uczestnictwa na terytorium Polski. Nie można więc twierdzić, iż fundusze zagraniczne, które notyfikowały właściwej Komisji chęć zbywania jednostek na terenie Polski i którym Komisja nie zakazała tej działalności są funduszami działającymi na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r., o których mowa w art. 6 ust. 10 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Funduszami takimi (zwolnionymi z podatku dochodowego od osób prawnych) będą jedynie fundusze inwestycyjne mające siedzibę na terytorium Polski.

Ponadto, należy zauważyć, że ustawa o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. zastąpiła ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 49, poz. 448 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1151). W związku z powyższym wprowadzono zmiany w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przewidującym zwolnienie od podatku, co uregulowano w art. 303 ust. 1 pkt 10. Zmiana ta polegała na zastąpieniu sformułowania: "fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933 i z 1999 r. Nr 72, poz. 801) nowym brzmieniem tego przepisu, zgodnie z którym zwalnia się z podatku "fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546).

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej intencji Senatu V Kadencji, "który w Uchwale z dnia 20 maja 2004 r. w sprawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, podjętej na 62 posiedzeniu, w punkcie 17 tej Uchwały, zastąpił wyraz "utworzone" wyrazem "działające", uzasadniając w ten sposób, że "zwolnione podmiotowo od podatku dochodowego będą wszystkie działające fundusze, a nie tylko fundusze utworzone na podstawie nowej ustawy", należy zauważyć, że intencje Senatu w tej sprawie zostały szerzej omówione w dokumencie Kancelarii Senatu, Biura Legislacyjnego - "Opinia do ustawy o funduszach inwestycyjnych" z dnia 7 maja 2004 r. W Opinii tej, w pkt 1) uwag do ustawy - (uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 20 kwietnia 2004 r.) stwierdzono, że "w art. 303 w pkt 1 zwolniono od podatku dochodowego od osób prawnych fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie nowej ustawy. Na skutek takiego zapisania zwolnienia podmiotowego ograniczonego wyłącznie do funduszy utworzonych na podstawie nowej ustawy, fundusze dotychczasowe zostaną objęte podatkiem dochodowym, co wydaje się, że nie było intencją ustawodawcy. W związku z tym, że fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie poprzedniej ustawy, będą musiały działać na podstawie nowych przepisów i będą musiały się do nich dostosować, należy przyjąć przepis, który uwzględni funkcjonowanie funduszy utworzonych na podstawie obu ustaw". W związku z powyższym, stwierdzono, że art. 303 w pkt 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie: fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia... o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr.... poz.....).

Biorąc więc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy iż fundusze zagraniczne, w przedmiotowej sprawie fundusze z siedzibą na Węgrzech, są objęte zwolnieniem podmiotowym z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ są one funduszami inwestycyjnymi działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, nie jest zasadne.

Do opodatkowania odsetek od skarbowych papierów wartościowych, wypłacanych przez Bank na rzecz funduszy inwestycyjnych, mających siedzibę na Węgrzech, będą więc miały zastosowanie postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Budapeszcie dnia 23 września 1992 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 125, poz. 602, dalej: umowa polsko - węgierska).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. umowy, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jednakże, ust. 2 tegoż artykułu stanowi, że odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.

Niezależnie jednak od postanowień ustępu 2, odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz rządu drugiej Umawiającej się Strony, w tym na rzecz jej jednostek terytorialnych, jej Banku Centralnego lub jakiejkolwiek instytucji finansowej kontrolowanej przez ten rząd, lub odsetki uzyskane od pożyczek gwarantowanych przez dany rząd będą zwolnione od opodatkowania w pierwszym Państwie, o czym stanowi art. 3 ww. artykułu.

Zgodnie z ust. 4 cytowanego artykułu, określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami.

Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której są płacone odsetki, rzeczywiście należy do takiego zakładu lub takiej stałej placówki.

Ww. umowa nie zawiera definicji pożyczki gwarantowanej przez rząd, stwierdzając jedynie w ustępie definiującym pojęcie odsetek, że przez odsetki rozumie się każdy inny dochód, który zgodnie z polskim prawem, jest traktowany jako dochód z tytułu pożyczonych pieniędzy (z wyjątkiem, który nie ma w sprawie zastosowania). Jednakże Umowa ta nakazuje przy stosowaniu jej postanowień przez Polskę, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, nadawać każdemu określeniu w niej niezdefiniowanemu takie znaczenie, jakie wynika z polskiego ustawodawstwa podatkowego (art. 3 ust. 2 Umowy).

W związku z tym, wobec braku w ustawach podatkowych ogólnej definicji pożyczki, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie cywilnym, tj. do art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W przedstawionym stanie faktycznym, węgierskie fundusze inwestycyjne nabyły obligacje Skarbu Państwa oraz bony skarbowe.

Z uwagi na występujące na gruncie prawa polskiego inne uregulowania dotyczące pożyczek i kredytów oraz obligacji, należy stwierdzić, iż istnieją istotne cechy odróżniające instytucję pożyczki i kredytu od instytucji obligacji. Oznacza to, że przepisy dotyczące pożyczek i kredytów nie mają zastosowania do opodatkowania obligacji zaliczanych na gruncie prawa polskiego do papierów wartościowych. Kwestie związane z podatkiem dochodowym z tytułu tych papierów wartościowych regulują przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Również przepisy dotyczące finansów publicznych w zakresie długu publicznego (art. 11 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104) rozróżniają pojęcia pożyczki i kredytu zaciąganych przez sektor finansów publicznych od pojęcia wyemitowanych papierów wartościowych opiewających na wierzytelności pieniężne. obowiązujące przepisy prawa nie utożsamiają pożyczki z obligacjami.

W świetle powyższego, należy stwierdzić iż, nabycie skarbowych papierów wartościowych nie może zostać uznane za pożyczkę w rozumieniu umowy polsko - węgierskiej, tj pożyczkę gwarantowaną przez rząd.

Zatem, do odsetek od skarbowych papierów wartościowych nie mają zastosowania postanowienia art. 11 ust. 3 umowy polsko - węgierskiej, zwalniające z opodatkowania u źródła odsetki od pożyczek gwarantowanych przez rząd. Oznacza to, że odsetki od obligacji Skarbu Państwa oraz bonów skarbowych, o których mowa we wniosku, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym u źródła, tj. w Polsce.

W związku z powyższym, stosownie do treści art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz umowy polsko - węgierskiej, Wnioskodawca, dokonując wypłat odsetek i dyskonta od papierów wartościowych o których mowa we wniosku, nabytych przez węgierskie fundusze inwestycyjne, jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 10% tych odsetek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.