IP-PB3-423-321/08-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2008 r. (data wpływu 19 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie określenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną działalnością - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie określenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną działalnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: Strona) zawarła umowę o świadczeniu usług z firmą zagraniczną powiązaną kapitałowo mającą siedzibę w Szwajcarii. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług polegające na organizacji, koordynowaniu, nadzorowaniu, zebraniu wyników, oraz wymaganej dokumentacji i dostarczeniu ich Usługodawcy w następującym zakresie:

* Rekrutacji badań klinicznych,

* Organizacji spotkań badaczy,

* Uzyskania upoważnień ze strony władz zdrowotnych i komitetów etyki,

* Zakładania i monitoringu miejsc badań,

* Przetwarzania próbek laboratoryjnych,

* Dostaw wyposażenia diagnostycznego i terapeutycznego,

* Zakupu leków podlegających badaniom,

* Audytu z zapewniania jakości,

* Odzyskiwania danych, analiza i raportowanie,

* Dostawy wyposażenia technicznego do miejsc badań,

* Zapewnienie takich innych usług dla Usługobiorcy, których może on zażądać oraz w które dostawca może zaangażować w sposób efektywny. Usługi związane z realizacją projektów w zakresie badań klinicznych mogą obejmować niektóre lub wszystkie punkty. Wykonywanie wymienionych usług jest klasyfikowane do grupowania PKWiU 73.10 "Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych".

Zgodnie z brzmieniem umowy, wynagrodzenie za świadczone usługi jest płacone w cyklach miesięcznych. Nabywca uiszcza opłatę równą Wewnętrznym Kosztom Dostawcy plus procent marży określonej w umowie. Wewnętrzny Koszt Dostawcy określono w umowie jako; płatność z tytułu czynszu, wynagrodzeń, samochodów służbowych, elektryczności, wody, gazu, zaopatrzenia biura, kserokopie, ubezpieczenia, zwykłego zaopatrzenia, amortyzacja..".Ponadto Nabywca usługi dodatkowo zwróci Dostawcy inne koszty, niż poniesione Wewnętrzne Koszty Dostawcy. Do kosztów tych zalicza się między innymi: koszt delegacji bezpośrednio związane z projektem, zakup i magazynowanie leków, opłaty za wykonywane badania przez szpitale, opłaty za wydawanie opinii przez komisje bioetyczne za zgody na przeprowadzanie badań itp. Są to koszty poniesione na rzecz Sponsora, z którym jest związany umową Usługodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wszystkie koszty związane z wykonaniem usługi w ramach obsługi klienta można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i czy przychody w tym zwrot kosztów od dostawcy stanowią przychód podatkowy.

Zdaniem Strony, opłaty z tytułu usług i zwroty kosztów stanowią przychody Dostawcy związane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast koszty powinny być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę zwrotu "koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, że dla celów podatkowych podatnik ma możliwość odliczenia wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ lub może mieć wpływ na powstanie czy też zwiększenie tego przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę celowość wydatku oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu. Okoliczności te należy oceniać indywidualnie u każdego podatnika biorąc pod uwagę racjonalność tych wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczności ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Tak więc, aby podatnik mógł dany wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych, to winien on wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy. W odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia. Wydatki z tytułu czynszu, wynagrodzeń, samochodów służbowych, elektryczności, wody, gazu, zaopatrzenia biura, kserokopie, ubezpieczenia, zwykłego zaopatrzenia, amortyzacja nie mogą być powiązane z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika. Niewątpliwie wiążą się jednak z prowadzoną przez niego działalnością. Z tych też względów wydatki z tego tytułu mogą zostać przez Stronę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z treści wniosku wynika ponadto, iż Strona otrzymuje należności z tytułu świadczenia usług polegających na organizacji, koordynowaniu, nadzorowaniu, zebraniu wyników, oraz wymaganej dokumentacji i dostarczeniu ich podmiotowi szwajcarskiemu. Dodatkowo Strona obciąża podmiot szwajcarski kosztami zakupionych usług delegacji bezpośrednio związanych z projektem, kosztami zakupu i magazynowanie leków, opłat za wykonywane badania przez szpitale, opłat za wydawanie opinii przez komisje bioetyczne za zgody na przeprowadzanie badań itp. W świetle zawartej umowy podmiot szwajcarski zobowiązał się do dokonania zwrotu ww. wydatków poniesionych przez Stronę.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Pojęcie refakturowania nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Jednak przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuację, w której koszty usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. "refaktur". Refakturowanie polega na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży. Celem refakturowania jest przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał mimo, że podmiot refakturujący faktycznie danej usługi nie świadczy. Przyjmuje się, że refakturowanie jest możliwe wtedy, gdy strony zawarły między sobą umowę przewidującą taką możliwość.

Należności wynikające z wystawionych refaktur są przychodem dla podmiotu refakturującego. Przychód z refakturowania jest w istocie zwrotem poniesionych wydatków. W przypadku refakturowania mamy do czynienia z wykonaniem przez refakturującego usługi innej, niż usługa, której refakturowanie dotyczy. Podmiot refakturujący (w przedmiotowym przypadku Strona) jest jedynie pośrednikiem w przekazywaniu opłat pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługi, a rzeczywistym ich odbiorcą (podmiot szwajcarski).

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż należności z tytułu świadczenia przedmiotowych usług oraz należności wynikające z wystawionych refektur dokumentujących delegacje bezpośrednio związane z projektem, zakup i magazynowanie leków, opłaty za wykonywane badania przez szpitale, opłaty za wydawanie opinii przez komisje bioetyczne za zgody na przeprowadzanie badań itp. stanowi przychód Strony w rozumieniu art. 12 ust. 3 ww. ustawy.

W przypadku refakturowania kosztów ww. usług ponoszone przez Stronę wydatki wynikające z otrzymanych faktur powinny być zaliczone do kosztów podatkowych. W tym zakresie znajdzie zatem zastosowanie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Są to bowiem koszty związane z uzyskiwanymi przez Stronę przychodami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.