IP-PB3-423-295/07-2/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-295/07-2/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Kapitał zakładowy spółki "X" Sp. z o.o. został podwyższony poprzez wniesienie do niej aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W zamian za wniesiony wkład udziałowiec Wnioskodawcy objął nowoutworzone udziały.

W związku z przeprowadzeniem tej operacji Wnioskodawca poniósł koszty związane ze sporządzeniem aktu notarialnego dokumentującego podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy oraz zapłaceniem należnego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego właściwe jest uznanie, że koszty opłaty notarialnej oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, poniesione w celu rozpoczęcia faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z uwagi na fakt, iż wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1, w ocenie Wnioskodawcy warunkiem uznania ich za koszty uzyskania przychodów jest wykazanie, że poniesione zostały w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Spółka uważa, iż opłata notarialna poniesiona w celu wyposażenia jej w środki niezbędne, by mogła ona rozpocząć faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej.

Również z powyższych względów podatek od czynności cywilnoprawnych zapłacony przez Wnioskodawcę w związku ze zmianą umowy spółki (polegającą na podwyższeniu kapitału zakładowego) stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki błędne są interpretacje organów podatkowych, iż wydatki poniesione w celu podwyższenia kapitału zakładowego należy wiązać z przychodami uzyskanymi na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego, które nie stanowią przychodu na podstawie przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Wnioskodawcy, uznanie opłat związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, takich jak podatek od czynności cywilnoprawnych od zmiany umowy spółki oraz opłata notarialna, za wydatki ponoszone wyłącznie dla podwyższenia kapitału zakładowego jest uproszczeniem opartym na błędnym założeniu. Podwyższenie kapitału zakładowego nie jest bowiem celem ponoszenia tych wydatków, a jedynie środkiem do osiągnięcia celu gospodarczego, tj. zwiększenia przychodów przez umożliwienie rozwinięcia prowadzonej działalności gospodarczej, jak również zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

W odniesieniu do możliwości zaliczenia zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych w koszty uzyskania przychodu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty poniesione z tytułu zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego powinny podlegać zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów, jako wydatek mający związek z uzyskiwanymi przychodami oraz poniesiony w konsekwencji dokonania czynności niezbędnej dla prowadzenia działalności przez Spółkę. Obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych wynika z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, dlatego Wnioskodawca chcąc działać zgodnie z tymi przepisami musi taki wydatek ponieść.

Spółka ponadto podkreśla, iż obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych pojawia się już po dokonaniu czynności omówionych powyżej - w tym przypadku niezbędnych dla rozwoju prowadzonej działalności i uzyskiwania przychodu; obowiązek poniesienia tego kosztu stanowi zatem konieczne następstwo prawne czynności podjętych w celu i niezbędnych dla uzyskiwania przychodu przez podatnika. Koszt ten będzie związany z ogółem przychodów oraz zgodną z prawem działalnością Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki podstawy do odmowy uznania za koszt podatkowy omawianych wydatków nie może też stanowić przepis art. 7 ust. 3 ustawy, ponieważ dochody niepodlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych są wymienione w art. 2 ustawy, zaś dochody wolne od podatku wymienione są w art. 17. Są to zatem kategorie dochodów wyraźnie wskazane w innych przepisach ww. ustawy, niż art. 12.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego dokonała ona podwyższenia kapitału zakładowego ponosząc w związku z tym wydatek z tytułu opłaty notarialnej oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo - skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Co istotne również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 257 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. W myśl art. 257 § 2 tej ustawy, podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. Natomiast art. 158 § 2 ww. ustawy, przewiduje, iż udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być pokryte wkładami niepieniężnymi.

Oznacza to, iż przychód uzyskany przez Spółkę w związku z otrzymaniem aportu w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest bezpośrednio przeznaczony na powiększenie kapitału zakładowego. Należy zatem uznać, że wszelkie wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z otrzymaniem wkładu niepieniężnego, pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie opłata podatku od czynności cywilnoprawnych oraz koszty opłaty notarialnej w związku z otrzymaniem aportu skutkującym podwyższeniem kapitału zakładowego, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Z uwagi na powyższe w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konsekwencją takiego uregulowania jest przyjęcie, iż wydatki takie jak: podatek od czynności cywilnoprawnych oraz koszty opłaty notarialnej poniesione w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż są związane z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do powoływanych przez Spółkę we wniosku interpretacji organów podatkowych oraz orzeczeń sądowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację, podobnie jak orzeczenia przeciwne do stanowiska wnioskodawcy np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3917/06; wyrok NSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2000 r. sygn. akt I SA/Wr 2285/98; wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 października 2007 r. sygn. akt I SA/Bd 546/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl