IP-PB3-423-279/07-4/ER

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-423-279/07-4/ER

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów na fundusz remontowy lokali użytkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.), został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów na fundusz remontowy lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy odpisu na fundusz remontowy od lokali użytkowych posiadających własnościowe prawo do lokalu, odrębną własność oraz w najmie, usytuowanych w budynkach mieszkalnych jak również w budynkach niemieszkalnych. Lokale takie znajdują się w zasobach spółdzielni, jako środki trwałe.

Na podstawie art. 61 ustawy prawo budowlane, spółdzielnia ma obowiązek utrzymania obiektów budowlanych w należytym stanie technicznym. Zgodnie z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spółdzielnia nie ma prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych od budynków, lokali, budowli i urządzeń zaliczanych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno wychowawczej, zwanych środkami trwałymi.

Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia ma obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych, a odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia może tworzyć fundusz na remonty lokali użytkowych w najmie, lokali użytkowych z własnościowym prawem do lokalu, lokali użytkowych z odrębną własnością, usytuowanych w budynku mieszkalnym i niemieszkalnym.

Czy możliwe jest dokonanie odpisu na fundusz remontowy dotyczącego ww lokali. Jeśli tak, to czy odpis ten jest kosztem uzyskania przychodu..., a jeśli jest kosztem uzyskania przychodu, to czy jest to koszt uzyskania przychodu gospodarki zasobami mieszkaniowymi, czy też koszt działalności podatkowej spółdzielni.

Zdaniem wnioskodawcy.

W ocenie Spółdzielni, na podstawie ww przepisów, Spółdzielnia zobowiązana jest do tworzenia funduszu na remonty lokali użytkowych. Zdaniem Spółdzielni należy to robić w formie odpisu, a odpis ten stanowi koszty uzyskania przychodu gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, że stanowisko Spółdzielni jest nieprawidłowe:

Na wstępie organ wydający interpretację zwraca uwagę, iż zgodnie z art. 14b § ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa określa, że przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot i przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę podatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Powyższa interpretacja obejmuje swym zakresem ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ nie ma zaś uprawnień do interpretowania przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i ustawy prawo budowlane.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ww ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W przedmiotowej sytuacji tą odrębną ustawą jest ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. D. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), która w art. 6 ust. 3 nakłada na spółdzielnie obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym, amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno - wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, zwane środkami trwałymi. Zatem odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni i jednocześnie stanowią koszty uzyskania przychodów przez co pomniejszają przychód a w konsekwencji dochód do opodatkowania.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) wprowadzony został do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), art. 17 ust. 1 pkt 44 stanowiący, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w przepisie należy rozumieć:

* budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strych, piwnice, komórki, garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.),budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Jeżeli jednak dochody uzyskane z gospodarowania ww zasobami nie zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, wówczas zwolnienie, o którym mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44, nie będzie mieć zastosowania. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych będą podlegały również dochody z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, np. dochody z najmu lokali użytkowych, powierzchni reklamowych na budynkach, miejsc na dachach pod anteny satelitarne oraz anteny telefonii komórkowej - bez względu na cel, na jaki zostaną przeznaczone.

Należy zaznaczyć, że zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie, jednak lokal użytkowy nie stanowi "zasobu mieszkaniowego".

Wymienione przez wnioskodawcę w piśmie lokale użytkowe w najmie, lokale użytkowe własnościowe oraz lokale użytkowe z odrębną własnością usytuowane zarówno w budynku mieszkalnym i niemieszkalnym, nie należą do żadnej z ww trzech grup budynków, pomieszczeń i urządzeń, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Z przedstawionego wniosku wynika, iż Spółdzielnia funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r., o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), i zgodnie z art. 6 ust. 3 tworzy fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, ponieważ na podstawie art. 61 ustawy prawo budowlane, spółdzielnia ma obowiązek utrzymania obiektów budowlanych w należytym stanie technicznym. Postępowanie to zgodne jest również z art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż od wszystkich lokali i budynków zaliczanych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych (czyli mieszkalnych i niemieszkalnych), nie należy naliczać amortyzacji lecz tworzyć w ciężar kosztów odpis na fundusz remontowy.

W związku z tym, że Spółdzielnia prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązana jest pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1, w związku z art. 16 ust. 1, podzielić koszty uzyskania przychodów na te związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, jak i te z pozostałej działalności.

W przypadku, gdy przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe wówczas należy zastosować art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pierwszy z tych przepisów stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zgodnie z drugim przepisem, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio. Pamiętać jednak należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z ww zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te rozliczone winny zostać wg stosunku, w jakim pozostają przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi w ogólnej kwocie przychodów.

Reasumując, stwierdzić należy, że wymienione przez wnioskodawcę lokale użytkowe, mimo iż tworzony jest od nich odpis na fundusz remontowy, nie są zasobami mieszkaniowymi i w tej części odpis na fundusz remontowy nie stanowi kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi zasobami, lecz powinien być to koszt związany na przykład z najmem (dzierżawą) zgodnie z art. 1, ust. 2 pkt 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, z którego wynika, że celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb (między innymi budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl