IP-PB3-423-249/08-2/ER - Czy w zakresie w jakim Spółka przejmująca określać będzie wysokość należnego zobowiązania podatkowego za 2007 r., w związku z przejęciem (wchłonięciem) Spółki zależnej, znajduje zastosowanie art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przez Spółkę przejmującą należnego zobowiązania podatkowego za 2007 r. - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przez Spółkę przejmującą należnego zobowiązania podatkowego za 2007 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 grudnia 2007 r. (dzień wykreślenia Spółki przejmowanej z KRS), w trybie art. 492 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, nastąpiło połączenie:

Jednocześnie nastąpiła zmiana nazwy Spółki przejmującej na P O Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Osiągnięte przez Spółkę przejmowaną przychody w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r., do dnia połączenia były niższe niż koszty ich uzyskania (rok podatkowy obu łączących się spółek jest równy kalendarzowemu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, w zakresie w jakim Spółka przejmująca określać będzie wysokość należnego zobowiązania podatkowego za 2007 r., w związku z przejęciem (wchłonięciem) Spółki zależnej, znajduje zastosowanie art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem wnioskodawcy.

Na podstawie art. 44c ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy o rachunkowości Spółka przejmująca połączenie rozliczyła w księgach rachunkowych metodę łączenia udziałów, polegającą na sumowaniu poszczególnych pozycji odpowiednich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów połączonych spółek według stanu na dzień połączenia, po uprzednim doprowadzeniu ich wartości do jednolitych metod wyceny. Zgodnie z regulacjami ustawy o rachunkowości dane te rozlicza się i ujmuje w księgach rachunkowych spółki, na którą przechodzi majątek (tj. Spółki przejmującej).

W takim przypadku, zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 3 ustawy o rachunkowości, łączące się spółki mogą (ale nie mają takiego obowiązku) zamykać i otwierać księgi. W przypadku połączenia spółek kapitałowych poprzez przejęcie, zgodnie z art. 93 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej Spółka przejmująca wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki przejmowanej. Jednym jednak z istotnych ograniczeń tych praw jest norma zawarta w art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (jeżeli jednak koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą).

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli z przepisów o rachunkowości wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

A zatem - a contrario - jeśli w wyniku zastosowania metody łączenia udziałów nie zostały zamknięte księgi Spółki przejmowanej, również i jej rok podatkowy nie uległ zakończeniu. Nie ziścił się zatem warunek konieczny do uznania okresu od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia połączenia za rok podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a co się z tym wiąże nadwyżki kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów Spółki przejmowanej za ten okres nie można uznać za "stratę", o której mowa w art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., która nie mogłaby być rozliczona przez Spółkę przejmującą. Na poparcie własnego stanowiska Spółka wskazała interpretacje wydane przez organy podatkowe.

W świetle przedstawionego powyżej stanu prawnego, Spółka przejmująca stoi na stanowisku, że może przychody i koszty (także jeśli przewyższają one przychody), osiągnięte od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia połączenia przez spółkę przejmowaną, zsumować z osiągniętymi przez siebie (tj. Spółkę przejmującą) do dnia połączenia przychodami i poniesionymi kosztami podatkowymi i wykazać je w jednym rocznym rozliczeniu podatkowym za rok 2007 (CIT-8).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.