IP-PB3-423-242/07-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie wydatków poniesionych na prace inwestycyjne - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie wydatków poniesionych na prace inwestycyjne zwiększające wartość początkową zakupionego obiektu.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem produkcyjnym, zajmującym się wytwarzaniem mat podłogowych. W dniu 11 maja 2007 r. Spółka nabyła murowany budynek hali produkcyjnej wraz z przyległym do niego budynkiem socjalno-administracujno-magazynowym, usytuowanym na działkach o numerach 6567/117, 6567/119, 6567/122, 6567/123 w X przy ulicach Y. Zakupiony obiekt wybudowany został na tym terenie w roku 1972. W budynku tym od czasu jego powstania nie była wymieniona stolarka okienna, dach, ani też żadne instalacje. Wynikający ze zużycia i eksploatacji stan techniczny obiektu wymagał przeprowadzania szeregu prac mających na celu zaadaptowanie i dostosowanie stanu technicznego do warunków umożliwiających prowadzenie w nim działalności gospodarczej oraz do wymagań produkcyjnych wg. obowiązujących aktualnie standardów.

W związku z powyższym Spółka realizuje inwestycje w celu przystosowania budynku do stanu zdatności do użytkowania. Prace przeprowadzane w ramach tej inwestycji mają zróżnicowany charakter i wiążą się przede wszystkim z:

Ponadto Spółka poniosła znaczne nakłady związane z wymianą pokrycia dachowego na części budynku, zastępując papę lepikową papą termozgrzewalną, wykonaniem dodatkowego ocieplenia dachu styropianem (celem zmniejszenia strat cieplnych) połączoną z zainstalowaniem nowych świetlików o zmniejszonym współczynniku przenikania ciepła oraz nakłady na dostosowanie pomieszczeń socjalnych połączony z ułożeniem nowych okładzin ściennych i podłogowych. W ramach prac remontowych dokonano całkowitej wymiany rur w zakresie instalacji odprowadzania wód opadowych instalując w miejsce rur żeliwnych rury z PCV o zwiększonej średnicy, wskazanej w linii biegłego rzeczoznawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na prace inwestycyjne w nabytym budynku stanowią wydatki zwiększające cenę nabycia budynku, a tym samym jego wartość początkową.

Zdaniem wnioskodawcy wymienione prace remontowe kwalifikują się do zwiększenia wartości początkowej zakupionego obiektu, która to wartość stanowić będzie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Spółka uważa, iż w momencie nabycia przedmiotowego budynku nie spełniał on przesłanek wymaganych przepisami ustawy podatkowej do uznania go za środek trwały, czyli obiekt majątkowy kompletny i zdatny do użytku, tzn. do rozpoczęcia w nim produkcji mat podłogowych. Stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych cenę nabycia stanowi kwota należna zbywcy, którą to kwotę podwyższa się o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wprowadzając opisany budynek do ewidencji środków trwałych winna być uwzględniona w wartości początkowej zarówno kwota należna zbywcy za zakupione składniki, jak również kwota poniesionych wydatków związanych z doprowadzaniem tego składnika majątkowego do stanu umożliwiającego wykorzystania go na potrzeby prowadzonej przez przedsiębiorstwo działalności gospodarczej, naliczona do dnia przekazania obiektu do używania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Z przepisu tego wynika, iż jednym z istotnych warunków, którego spełnienie jest niezbędne, w celu uznania składnika majątkowego za środek trwały podlegający odpisom amortyzacyjnym jest kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia do używania. Kompletne i zdatne do użytku są taki składniki majątku trwałego, które zawierają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zgodnie z ich przeznaczeniem, bez narażania życia osób z nich korzystających, które ponadto posiadają stosowne atesty i homologacje oraz dopuszczone są do używania przez właściwe organy administracji państwowej.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawych uważa się w razie odpłatnego zbycia cenę ich nabycia. Z kolei ust. 3 tego artykułu stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa wyczerpującej listy kosztów zwiększających kwotę należną sprzedającemu, co oznacza, że na wartość początkową środka trwałego mogą składać się także inne koszty niż wymienione w art. 16g ust. 3 ww. ustawy, o ile zostały naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Koszty te obejmują zarówno koszty zakupu, jak i koszty poniesione w związku z przystosowaniem środka trwałego do stanu zdatnego do używania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym zakupiony budynek nie jest jeszcze zdatny do używania oraz wykorzystywania go do celów działalności gospodarczej. Budynek zakupiony przez Spółkę nie spełnia bowiem warunków określonych w art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli uznania go za środek trwały służący produkcji mat podłogowych. Niezbędne jest więc przeprowadzenie szeregu prac adaptacyjnych i modernizacyjnych służących przystosowaniu obiektu do prowadzenia w nim działalności gospodarczej. Zatem koszty poniesione na zaadaptowanie i dostosowanie stanu technicznego budynku do warunków umożliwiających prowadzenie w nim działalności gospodarczej oraz do wymagań produkcyjnych będą stanowiły wydatki zwiększające cenę nabycia budynku, a tym samym jego wartość początkową, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.