IP-PB3-423-23/07-2/AJ - Certyfikat rezydencji jako warunek zwolnienia podatkowego z tytułu wypłaconej polskiej spółce dywidendy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2007 r. (data wpływu 19 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie warunków korzystania ze zwolnienia z tytułu wypłacanej polskiej spółce dywidendy - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie warunków korzystania ze zwolnienia z tytułu wypłacanej polskiej spółce dywidendy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

H (dalej: "Akcjonariusz") z siedzibą w W posiada akcje Podatnika będącego spółka akcyjną (dalej "Spółka") w wysokości 98,49 %. Z tytułu posiadanych akcji Akcjonariusz otrzyma za rok 2006 od Spółki dywidendę. Akcjonariusz posiada akcje Spółki od 10 czerwca 2005 r., czyli nieprzerwanie przez okres 2 lat. Spółka jest w posiadaniu zaświadczenia wydanego przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego o następującej treści:

"Na podstawie art. 306l ustawy z dnia 29 sierpnia 2007 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w zw. z art. 26 ust. 1c pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie potwierdza, że od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia wystawienia zaświadczenia, tj. 3 lipca 2007 r. Podatnik: H NIP X - posiada siedzibę przy ul. D.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy istnieje obowiązek wydawania podmiotom polskim certyfikatu rezydencji na formularzu CFR-1 zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. Nr 72, poz. 482) w sytuacji, gdy posiadanie certyfikatu rezydencji jest jednym z warunków bezwzględnych do zwolnienia dywidendy z podatku dochodowego od osób prawnych?

Jeżeli obowiązek wydania certyfikatu rezydencji dla Spółki Akcyjnej polskiej nie istnieje, to czy posiadane przez zaświadczenie spełnia wymogi "certyfikatu rezydencji" uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem wnioskodawcy posiadane przez niego zaświadczenie wydane przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego spełnia wymogi "certyfikatu rezydencji" uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) dywidendy oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium RP podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym. Dochody te, stosownie do art. 22 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą jednak zwolnione z podatku jeśli spełnione będą łącznie warunki:

Zgodnie z art. 22 ust. 4a ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Płatnicy dokonujący wypłat dywidendy i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mają obowiązek pobrać zryczałtowany podatek i odprowadzić do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym go pobrano, co wynika z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast zgodnie z art. 26 ust. 1c wyżej cytowanej ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, bądź spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2:

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy oraz pobierania podatku z tego tytułu przez podmiot dokonujący wypłaty zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym nie można w tym przypadku zastosować wykładni celowościowej gdyż przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej.

Należy więc podkreślić, iż ustawodawca odniósł zapis cytowanego art. 26 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost do spółek określonych w art. 22 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy, w konsekwencji nie wprowadził wyjątku od warunku dokumentowania w określony sposób miejsca siedziby dla celów podatkowych spółki otrzymującej dywidendę. Tym samym brak jest podstaw do innego traktowania, w tym względzie spółek mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 306l Ordynacji podatkowej organ podatkowy na wniosek podatnika wydaje zaświadczenie o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (certyfikat rezydencji). Na mocy art. 306n Ordynacji podatkowej minister finansów uzyskał upoważnienie do określenia w drodze rozporządzenia, wzoru zaświadczenia, o którym mowa w art. 306l, uwzględniając zakres danych wykazywanych w zaświadczeniach oraz dane identyfikujące wnioskodawcę i organ wydający zaświadczenie.

W rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2007 r. w sprawie wzorów zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. Nr 72, poz. 482) określono wzór zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych (certyfikat rezydencji) CFR 1 - stanowiący załącznik Nr 1 do rozporządzenia.

Otrzymane przez Spółkę zaświadczenie potwierdzające jej siedzibę nie jest certyfikatem rezydencji w rozumieniu przepisów podatkowych i nie zawiera wszystkich wymaganych danych, w szczególności nie zawiera potwierdzenia, że podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski. Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że posiadane przez nią zaświadczenie wydane przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego spełnia wymogi "certyfikatu rezydencji" uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Podatnika zawarte we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.