IP-PB3-423-194/08-2/PS - Czy czynności wykonywane przez Stronę w ramach Kontraktu z polską spółką prowadzą do powstania zakładu w rozumieniu art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską i Austrią i obowiązku podatkowego związanego z art. 7 tej umowy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2008 r. (data wpływu 6 lutego 2008 r.), uzupełnionego pismem z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu 21 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 Konwencji z dnia 13 stycznia 2004 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921; zwanej dalej umową polsko-austriacką) - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 Konwencji z dnia 13 stycznia 2004 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921; zwanej dalej umową polsko-austriacką).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Strona jest jednostką posiadającą osobowość prawną, zarejestrowaną na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w Austrii (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przedmiotem działalności Strony jest produkcja papierosów. W związku z prowadzoną działalnością Strona zamierza nawiązać współpracę z polską spółką. W ramach planowanej współpracy Strona zawrze z polską spółką tzw. contract manufacturing agreement tj. umowę produkcji na zlecenie (dalej: "Kontrakt"). Wnioskodawca nie zawarł dotychczas podobnych umów produkcji na zlecenie z innymi podmiotami.

Wnioskodawca nie będzie brał udziału bezpośrednio lub pośrednio zarządzaniu, kontroli lub kapitale spółki polskiej. Jednak z uwagi na fakt, że ta sama spółka z siedziba w Wielkiej Brytanii posiada pośredni udział w kapitale Wnioskodawcy oraz bezpośredni udział w kapitale P, przedsiębiorstwa te są powiązane w świetle art. 9 umowy polsko-austriackiej.

Na podstawie Kontraktu Strona zleci polskiej spółce wykonywanie produkcji papierosów. Zlecone czynności w ramach Kontraktu będą obejmować wytwarzanie, pakowanie i dostarczanie wyprodukowanych papierosów zgodnie ze specyfikacjami dotyczącymi jakości i ilości formułowanymi przez Stronę. Wnioskodawca nabędzie wszystkie papierosy wyprodukowane przez polską spółkę zgodnie ze specyfikacjami, o których mowa powyżej. Przejście na Stronę prawa własności, jak również ryzyk związanych z wyprodukowanymi towarami nastąpi w momencie dokonywania dostawy, zgodnie z postanowieniami zawartymi w Kontrakcie.

Wytworzone przez polską spółkę na zlecenie Strony papierosy będą sprzedawane bezpośrednio przez Stronę odbiorcom zagranicznym (wyprodukowane towary nie będą sprzedawane na rynku polskim).

Zgodnie z postanowieniami Kontraktu, produkcja papierosów będzie odbywać się w zakładzie zlokalizowanym w Polsce i należącym do polskiej spółki. Pracownicy Strony nie będą brali udziału w procesie produkcji. Zgodnie z Kontraktem do produkcji zatrudnieni będą wyłącznie pracownicy polskiej spółki. Polska strona zapewni również materiały do produkcji.

Planowana produkcja papierosów odbywać się będzie zgodnie z wymogami zawartymi w kontrakcie dotyczącymi jakości, sposobu produkcji oraz rodzaju produkowanych papierosów (rodzaj tytoniu, skład itp.). Z uwagi na powyższe, Strona będzie przeprowadzać kontrole jakości wytworzonych produktów. Powyższe kontrole będą wykonywane przez pracowników Strony lub też przez inną firmę w imieniu Wnioskodawcy (chodzi tutaj o spółkę niemiecką należącą razem z Wnioskodawcą do wspólnej grupy kapitałowej).

Zaznaczyć jednakże należy, iż na terenie Polski nie są planowane regularne kontrole jakości przeprowadzane przez pracowników Wnioskodawcy. Co do zasady, kontrole jakości produktów wytworzonych przez spółkę polską będą przeprowadzane w Austrii przez Wnioskodawcę lub w Niemczech przez wspomnianą spółkę niemiecką. Kontrola jakości przeprowadzana w Austrii i w Niemczech będzie się składała m.in. z analiz chemicznych składników wyrobów gotowych oraz testów próbek produktów. Kontrole jakości produktów będą odbywać się na sprzęcie znajdującym się w Austrii lub odpowiednio w Niemczech.

Jedynie w nadzwyczajnych przypadkach np. skarg klientów co do jakości produktów wytworzonych przez spółkę polską lub też gdy kontrole jakości przeprowadzone w Austrii lub w Niemczech wykażą, że znaczna część produkcji wytworzonej w Polsce nie spełnia norm jakościowych, pracownicy Wnioskodawcy lub wspomnianej wyżej spółki niemieckiej przeprowadzą kontrole jakości procesu produkcyjnego w fabryce należącej do spółki polskiej. Zakres uprawnień oraz czynności kontrolnych w tych nadzwyczajnych okolicznościach będzie zależał od wykrytych nieprawidłowości. Czas trwania takiej kontroli nie powinien przekroczyć jednego dnia. Do przeprowadzenia kontroli wyznaczany będzie prawdopodobnie jeden pracownik Strony.

Spółka polska nie będzie przechowywała maszyn i urządzeń do przeprowadzenia nadzwyczajnych kontroli jakości przez Wnioskodawcę. Kwestia korzystania z maszyn i urządzeń przez pracowników Wnioskodawcy do przeprowadzenia nadzwyczajnych kontroli jakości uzależniona będzie od zakresu wykrytych nieprawidłowości w produktach wytworzonych przez polską spółkę. Pracownik Wnioskodawcy wyznaczony do przeprowadzenia nadzwyczajnej kontroli w polskiej spółce prawdopodobnie będzie zaopatrzony w sprzęt odpowiedni do przeprowadzenia kontroli lub jego zadaniem będzie pobranie próbek na terenie fabryki.

Podczas przeprowadzania procedur kontrolnych Strona nie będzie angażować swoich pracowników w zarządzanie lub nadzór nad produkcją papierosów w Polsce (jak również w jakąkolwiek inną działalność), a rola pracowników będzie sprowadzać się jedynie do czynności kontrolnych. Obecność pracowników Strony zaangażowanych w proces kontrolny w Polsce będzie mieć tymczasowy charakter (ich działalność będzie mieć charakter pomocniczy). Z tytułu przeprowadzonych kontroli Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnego wynagrodzenia.

W ramach planowanej współpracy Strona zamierza przekazać polskiej spółce maszyny służące do produkcji papierosów. Przekazanie maszyn odbędzie się na podstawie ustaleń zawartych w kontrakcie, zgodnie z którymi maszyny będą wykorzystywane głównie do produkcji wykonywanej w ramach kontraktu. Jednakże maszyny mogą też być wykorzystywane do produkcji niezwiązanej z kontraktem i w takim przypadku spółka polska będzie zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia na rzecz Strony za korzystanie z maszyn. Przekazane maszyny będą stanowiły własność Strony przez cały okres użytkowania ich przez polską spółkę (zgodnie ze standardowymi uzgodnieniami tzw. "umów produkcji na zlecenie").

Z tytułu czynności wykonywanych przez Stronę na podstawie kontraktu spółka polska otrzymywała będzie wynagrodzenie, którego wysokość zostanie skalkulowana w zależności od intensywności wykonywanych czynności (w zamierzeniu wynagrodzenie będzie kalkulowane za pomocą metody "koszt plus"). Wyroby gotowe wyprodukowane przez polską spółkę będą przechowywane w magazynach będących własnością tej spółki. Produkty, wytworzone zgodnie z postanowieniami Kontraktu, będą sprzedawane przez Stronę wyłącznie odbiorcom zagranicznym (nie będą sprzedawane polskim odbiorcom). Cały proces sprzedaży będzie prowadzony przez Wnioskodawcę bezpośrednio z Austrii bez pośrednictwa polskiej spółki. Działalność sprzedażowa Strony obejmować będzie wyszukiwanie odbiorców, negocjowanie i podpisywanie umów, załatwianie reklamacji, bieżącą obsługę klienta, reklamę i marketing itd. Podkreślić należy, iż polska spółka nie będzie wykonywała żadnych czynności związanych ze sprzedażą produktów wytworzonych na postawie kontraktu jak również usług marketingowych. Sprzedane produkty będą wydane Spółce z magazynu polskiej spółki. Nie wyklucza się, że polska spółka będzie dokonywała transportu produktów za granicę. Strona zauważa, iż w związku planowaną współpracą z polską spółka, nie zamierza utworzyć na terenie Polski żadnej formy organizacyjnej mającej stały lub nawet czasowy charakter (oddział, przedstawicielstwo, biuro, agencja itp.). W szczególności Spółka nie będzie zatrudniać żadnych pracowników, ani wynajmować powierzchni biurowych i przemysłowych w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego czynności wykonywane przez Stronę w ramach Kontraktu z polską spółką prowadzą do powstania zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską i Austrią i obowiązku podatkowego związanego z art. 7 tej umowy?

Zdaniem Strony, zawarcie i wykonywanie Kontraktu z polską spółką nie będzie prowadzić do powstania zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską i Austrią i do powstania obowiązku podatkowego w Polsce. Problematyka opodatkowania w Polsce działalności gospodarczej prowadzonej przez podmioty zagraniczne jest uregulowana przez art. 3 ust. 2 ustawy o ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 64 poz. 654 z późn. zm.) zgodnie z którym podatnicy niemający na terytorium Polski siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski, z tym że stosowanie powyższego przepisu powinno uwzględniać postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko - austriackiej "zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład".

Jak wynika z powyższego. warunkiem powstania obowiązku podatkowego w Polsce związanego z art. 7 ust. 1 umowy polsko - austriackiej jest wykonywanie na terytorium Polski działalności gospodarczej. Zdaniem Strony, ponieważ czynności wykonywane przez nią na terytorium Polski nie mogą być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej na terytorium Polski, w opisywanej sytuacji nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego. Umowa polsko - austriacka nie zawiera definicji pojęcia działalności gospodarczej, jednakże zgodnie z art. 3 ust. 2 tej umowy określenia niezdefiniowane w tej umowie powinny mieć takie znaczenie, jakie ma ono w danym czasie w przepisach wewnętrznych danego państwa. Obecnie w polskich regulacjach definicja działalności gospodarczej jest zawarta w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ww. ustawy działalnością gospodarczą jest "zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły". Zdaniem Strony, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na terytorium Polski w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, a w szczególności czynności polegające na okresowych wizytach przedstawicieli Strony w celu skontrolowania jakości produktów, które są następnie sprzedawane przez Stronę na rynki zagraniczne i znajdujące się poza Polską) nie mogą być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej na terytorium Polski ponieważ nie stanowią one żadnego z rodzajów działalności zawartych w powyżej przytoczonej definicji działalności gospodarczej. W szczególności czynności kontroli wykonywanej przez przedstawicieli Strony nie można uznać za działalność handlową (brak sprzedaży towarów/usług), czy wytwórczą (Strona nie produkuje towarów, produkcja jest prowadzona przez polską spółkę).

Należy również zwrócić uwagę, iż czynnościom kontroli prowadzonym przez Stronę nie można przypisać cechy ciągłości, bowiem z założenia te kontrole mają, być przeprowadzane nieregularnie w pewnych odstępach czasu.

Dodatkowo w przekonaniu Strony, w opisywanej sytuacji nie można również uznać, że czynności wykonywane przez Stronę mają charakter zarobkowy. W opisywanym przypadku Strona nie osiąga żadnych przychodów związanych z wykonywaniem czynności kontroli bowiem czynności te nie są wykonywane przez Stronę odpłatnie. Co więcej Strona nie dokonuje sprzedaży w Polsce wyprodukowanych przez polską spółkę wyrobów i tym samym nie osiąga na terytorium Polski żadnych przychodów.

Z uwagi na fakt, iż czynności prowadzone przez Stronę w Polsce nie mogą być uznane za wykonywanie działalności gospodarczej, brak podstaw by stwierdzić, że w związku z wykonywaniem tych czynności dochodzi do powstania w Polsce obowiązku podatkowego związanego z art. 5 i art. 7 umowy polsko - austriackiej.

Powyższe stanowisko jest zbieżne ze poglądem wyrażonym przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 24 lipca 2001 r. Nr PB4/AK-8214-1045-277/O1 w sprawie zasady ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Zgodnie z tym pismem wśród dochodów osiąganych przez nierezydentów na terytorium Polski i podlegających opodatkowaniu znalazły się "dochody osiągane z tytułu prowadzonej z terytorium Polski działalności gospodarczej". W opisywanym przypadku nie można jednakże stwierdzić by Strona prowadziła na terytorium Polski działalność gospodarczą (osiągała przychody z tytułu prowadzenia z terytorium Polski działalności gospodarczej). W konsekwencji, brak jest obowiązku podatkowego w Polsce związanego z art. 5 i 7 umowy polsko - austriackiej. Należy również zwrócić uwagę, iż osobnym warunkiem istnienia obowiązku podatkowego zawartym w art. 7 umowy polsko - austriackiej jest istnienie tzw. zakładu. W ocenie Strony, w analizowanym przypadku nie dochodzi do powstania zakładu i z tego względu również nie można twierdzić, by istniał obowiązek podatkowy. Zgodnie z art. 5 umowy polsko - austriackiej określenie zakład oznacza "stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa", przy czym powyższy artykuł zawiera różne rodzaje działalności, które nawet jeśli wiążą się ze spełnieniem powyższej definicji, to nie prowadzą do powstania zakładu.

Jak wspomniano powyżej powstanie zakładu powinno wiązać się z istnieniem miejsca prowadzenia działalności, które to miejsce powinno charakteryzować się pewnym stopniem trwałości (stała placówka). Na takie przesłanki warunkujące istnienie zakładu wskazuje Komentarz OECD do umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Model Tax Convention on Income and on Capital - Condensed Version, OECD Committee on Fiscal Affairs, 15 July 2005, dalej Komentarz OECD), przy czym zgodnie z tym komentarzem aby pomieszczenie zostało uznane za tzw. stałą placówkę powinno być ono przeznaczone do własnej dyspozycji przedsiębiorstwa (patrz. pkt 4 Komentarza OECD art. 5). W opisywanej sytuacji Strona nie posiada do własnej dyspozycji żadnych pomieszczeń w Polsce. W szczególności za pomieszczenia takie nie mogą być uznane pomieszczenia, w których będzie odbywać się kontrola ponieważ te pomieszczenia nie będą przeznaczone do dyspozycji Strony, ale do produkcji towarów przez polską spółkę. Za pomieszczenia przeznaczone do własnej dyspozycji Strony nie mogą również zostać uznane pomieszczenia zwyczajowo udostępniane gościom przez polską spółkę, gdyż możliwość korzystania z tych pomieszczeń (dla celów spotkań biznesowych z kontrahentami) będzie z góry ograniczona czasowo i pomieszczenia te będą prawdopodobnie zmieniane. W przypadku incydentalnych kontroli jakości przeprowadzanych przez Wnioskodawcę w polskiej spółce, gdyby wynikała konieczność udostępnienia pomieszczenia pracownikom Strony, nie będzie mu ono przysługiwać do wyłącznej dyspozycji.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, iż w analizowanym przypadku pomieszczenia udostępniane pracownikom Strony nie spełniają wymogu trwałości, który to warunek jest niezbędny do powstania stałej placówki (patrz pkt 2 Komentarz OECD do art. 5). W analizowanym przypadku pomieszczenia będą udostępniane sporadycznie na krótkie okresy i tym samym nie można im przypisać atrybutu trwałości. Należy również zaznaczyć, iż w świetle przytoczonej powyżej definicji zakładu niezbędnym elementem jego powstania (oprócz istnienia stałej placówki) jest prowadzenie działalności przedsiębiorstwa.

Jak zauważono powyżej przedsiębiorstwo Strony jest prowadzone w A i polega na wytwarzaniu i sprzedaży wyrobów tytoniowych. Tymczasem czynności wykonywane w Polsce przez pracowników Strony (czynności kontrolne) nie mogą być uznane za wytwarzanie i sprzedaż wyrobów tytoniowych, gdyż wytwarzanie produktów jest dokonywane przez polska spółkę, a ich sprzedaż jest prowadzona bezpośrednio z Austrii do krajów nie obejmujących Polski. Tym samym, zdaniem Strony, nie można twierdzić, iż czynności wykonywane na terytorium Polski są tożsame z prowadzeniem działalności przedsiębiorstwa Strony (wytwarzanie i sprzedaż papierosów) na terytorium Polski. W konsekwencji w ocenie Strony nie można również twierdzić, iż czynności wykonywane w Polsce prowadzą do powstania zakładu.

Jak wskazano powyżej z uwagi na fakt, iż w opisywanym przypadku brak jest stałej placówki, jak również przesłanek aby twierdzić, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są tożsame z prowadzeniem działalności przedsiębiorstwa, Strona uważa iż w opisywanym przypadku nie można mówić o powstaniu zakładu.

Strona zwraca uwagę, iż nawet gdyby uznać, iż w opisanej sytuacji istnieje stała placówka, za której pośrednictwem prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa (co zdaniem Strony nie jest zasadnym założeniem), to i tak w opisanej sytuacji mogłyby znaleźć zastosowanie przepisy szczególne umowy polsko austriackiej zawarte w art. 5 ust 4 lit. e, zgodnie z którymi nie uważa się za zakład stałej placówki utrzymywanej wyłącznie w celu prowadzenia działalności o charakterze przygotowawczym i pomocniczym.

Zgodnie z Komentarzem OECD kryterium decydujące o uznaniu danej działalności za posiadającą cechę pomocniczości "polega na stwierdzeniu, czy działalność stałej placówki stanowi istotną i znaczną część działalności przedsiębiorstwa jako całości (patrz Komentarz OECD do art. 5, ust. 24)". W ocenie Strony, okresowo prowadzone czynności kontroli, które nie są w żaden sposób związane ze sprzedażą nie mogą być uznane za "znaczną i istotną część działalności przedsiębiorstwa jako całości" i z tego względu w opisywanym przypadku nie można mówić o istnieniu zakładu.

Dodatkowo Strona podkreśla, że Komentarz OECD wskazuje, iż działalność polegająca na nadzorowaniu wykonania kontraktu ma charakter pomocniczy. Strona wskazuje w szczególności na poniższe fragmenty Komentarza:

Oprócz Komentarza OECD należy również wskazać na interpretacje wydawane w indywidualnych sprawach podatników, które traktują działalność polegająca jedynie na czynnościach kontroli/nadzoru jako działalność o charakterze pomocniczym. Przykładowo, zgodnie z opinią wyrażoną przez Izbę Skarbową w Gdańsku z dnia 13 września 2004 r. Nr BI/005-0806/03 działalność Oddziału przedsiębiorcy norweskiego polegająca na nadzorze prac związanych z budową statków prowadzoną w polskiej stoczni nie prowadzi do powstania zakładu z uwagi na jej pomocniczy charakter. "Przedmiot działalności oddziału ogranicza się jedynie do nadzorowania prac wykonywanych w polskich stoczniach i wydawania sprowadzonych z Norwegii materiałów do budowy części kadłubów statków. (...) Jeżeli zatem rzeczywisty zakres prowadzonej działalności odpowiada opisanemu w treści wniosku (a nie w KRS), to uznać należy, że działalność oddziału w Polsce jest ograniczona tylko do działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym w stosunku do działalności podstawowej, co oznacza, że oddział ten nie stanowi zakładu w rozumieniu polsko-norweskiej umowy".

Biorąc pod uwagę powyżej zaprezentowane stanowisko organów podatkowych oraz stanowisko prezentowane w Komentarzu OECD Strona stoi na stanowisku, iż nawet gdyby uznać jej działalność za prowadzącą do powstania stałej placówki to i tak czynności prowadzone przez Wnioskodawcę tj. kontrola powinna być uznana za działalność pomocniczą, nieprowadzącą do powstania zakładu i obowiązku podatkowego w Polsce.

W odniesieniu do opisywanej sytuacji należy również zaznaczyć, iż o powstaniu zakładu nie mogą według Strony przesądzać maszyny udostępnione przez Wnioskodawcę polskiej spółce w celu używania ich do wykonywania określonych w kontrakcie czynności na rzecz Strony. Wskazówki w tym zakresie daje Komentarz OECD, zgodnie z którym w przypadku przekazywania w odpłatne korzystanie urządzeń przemysłowych, handlowych itp. bez utrzymywania w tym celu stałej placówki nie istnieje zakład podmiotu udostępniającego w państwie, do którego urządzenia trafiają. W opisanym zdarzeniu przyszłym, w ocenie Strony, dochodzi do przekazania maszyn bez równoczesnego tworzenia w tym celu stałej placówki (czynności kontroli nie są traktowane jako tworzące stałą placówkę). Z tego względu należy za Komentarzem OECD przyjąć, iż w analizowanej sytuacji przekazanie maszyn nie prowadzi do powstania zakładu.

Strona uważa również, iż do powstania zakładu nie może prowadzić fakt, iż towary wyprodukowane przez polską spółkę mogą w sensie prawnym (po dokonaniu dostawy) należeć do Strony. Zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. a umowy polsko - austriackiej określenie zakład nie obejmuje użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa lub do przerobu, obróbki przez inne przedsiębiorstwo. Ponieważ w opisywanej sytuacji nie będzie dochodzić do sprzedaży towarów odbiorcom polskim, można uznać, iż towary są jedynie składowane (nie sprzedawane), co nie prowadzi do powstania zakładu. Podobne stanowisko prezentowane jest w szeregu wiążących interpretacji prawa podatkowego. Przykładowo Minister Finansów w interpretacji z dnia 5 maja 2006 r. Nr PB4-6/PD-033-0272-124- -1674/06 uznał, że:

"W przypadku prowadzenia na terytorium Polski magazynu wyłącznie w celu utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo, zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. c) nie dojdzie do powstania zakładu".

Strona zaznacza również, iż w przedstawionej sytuacji nie można również mówić o powstaniu zakładu z uwagi na istnienie tzw. zależnego agenta. Umowa polsko - austriackiej w art. 5 ust. 5 przewiduje, że zakład powstaje również w przypadku, gdy w jednym państwie istnieje osoba (tzw. agent, przedstawiciel zależny), która działa w imieniu przedsiębiorstwa mającego siedzibę w drugim państwie oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu tego przedsiębiorstwa, przy czym zależnym agentem może być osoba fizyczna lub prawna.

Jak wskazano powyżej istnienie zależnego agenta musi być związane z wykonywaniem pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Ponieważ w przedstawionej sytuacji nie dojdzie w ogóle do udzielenia pełnomocnictwa, ani do zawierania jakichkolwiek umów w imieniu Strony przez polską spółkę, to twierdzenie, że dojdzie do powstania zakładu z uwagi na istnienie zależnego agenta jest nieuzasadnione.

W podsumowaniu powyższej argumentacji Strona zauważa, iż w opisywanym przypadku jedynie spełnienie poniższych warunków mogłoby prowadzić do powstania obowiązku podatkowego związanego z art. 7 umowy polsko - austriackiej:

Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, iż nie będzie brał udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub kapitale spółki polskiej Jednak z uwagi na fakt, że ta sama spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii posiada pośredni udział w kapitale Wnioskodawcy oraz bezpośredni udział w kapitale spółki polskiej, przedsiębiorstwa te są powiązane w świetle art. 9 umowy polsko- austriackiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.