IP-PB3-423-181/08-2/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu 22 stycznia 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania opłat poniesionych na podwyższenie kapitału zakładowego za koszty uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania poniesionych wydatków tj. opłata notarialna, opłata sądowa, podatek od czynności cywilnoprawnych, związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X została założona w dniu 6 września 2007 r. na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Wysokość kapitału założycielskiego Spółki wynosi 500.000 zł W najbliższym okresie planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż samochodów osobowych. Utworzenie Spółki X zostało przewidziane w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia zawartej w dniu 25 sierpnia 2007 r. pomiędzy X S.A., U A C oraz Y T C. Powstanie X ma na celu pełne wykorzystanie zasobów posiadanych przez strony, czyli w przypadku X - zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz z wykwalifikowanym personelem a w przypadku G - technologii wiedzy i praw własności intelektualnej oraz środków do produkcji.

Planowane podwyższenie kapitału zakładowego realizowane będzie w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa wniesionego przez X natomiast G obejmie akcje w spółce X w zamian za wkład gotówkowy. Planowane podwyższenie kapitału zakładowego realizowane w powyżej opisanej formie pozwoli na osiągnięcie strategicznych założeń działalności X a w szczególności umożliwi produkcję nowoczesnych modeli samochodów przy pełnym wykorzystaniu zdolności linii produkcyjnych i technologicznych oraz umożliwi osiągnięcie wysokiego poziomu technicznego, jakości i konkurencyjności na rynku samochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia opłaty poniesione w związku z planowaną zmianą umowy Spółki dotyczącą podwyższenia kapitału zakładowego Spółki np: podatek p.c.c., opłaty sądowe, opłaty notarialne.

Zdaniem Spółki wymienione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, do których zalicza się wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ponieważ zmiana umowy Spółki dotycząca podwyższenia kapitału zakładowego jest niewątpliwie związana z działalnością gospodarczą (np: ma wpływ na zwiększenie rozmiarów tej działalności), zatem opłaty związane ze zmianą umowy Spółki dotyczącej podwyższenia kapitału zakładowego powinny być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu. Związek poniesionych kosztów takich jak: opłata sądowa, taksa notarialna, podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczących podwyższenia kapitału zakładowego z jej przychodami w świetle art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jest niewątpliwy. Zwiększenie kapitału zakładowego wpływa na osiąganie przychodów w związku z rozszerzeniem zakresu działalności. Podniesienie kapitału zakładowego jest jednym ze sposobów pozyskania środków na działalność gospodarczą, z której generowane są przychody. Od 1 stycznia 2007 r. obowiązuje nowa regulacja kosztów uzyskania przychodów. Na jej podstawie pełnoprawny, ustawowy status kosztów uzyskania przychodów uzyskały wydatki poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jeżeli sens ekonomiczny podwyższenia kapitału zakładowego sprowadza się do zapewnienia Spółce dodatkowego finansowania jej działalności, zwiększenia rozmiarów działalności oraz podniesienia wiarygodności na rynku - to udowodniony jest cel zachowania i zabezpieczenia źródeł przychodów realizowany przez koszt podwyższenia tego kapitału. Wydatki związane z podwyższeniem kapitału, które w przyszłości Spółka poniesie są niezbędne do zabezpieczenia bytu prawnego i ekonomicznego. Zdaniem Spółki pozyskiwanie różnego rodzaju środków finansowych w tym podniesienie kapitału zakładowego nie wynika z chęci ich posiadania a jedynie wykorzystania na rozwój działalności i tym samym na osiąganie przychodów. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że podatek p.c.c. opłaty sądowe i notarialne związane ze zmianą umowy Spółki w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki są kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Przy ocenie tej, decydującym jest moment dokonania tegoż wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek miedzy poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem.

Jak stanowi art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), podwyższenie kapitału zakładowego spółki akcyjnej wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

Oznacza to, iż przychód uzyskany przez Spółkę w związku z otrzymaniem aportu w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy wkładu gotówkowego jest bezpośrednio przeznaczony na powiększenie kapitału zakładowego. Należy zatem uznać, że ponoszone przez Spółkę wydatki (opłata notarialna, opłata sądowa, podatek od czynności cywilnoprawnych), pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie takie jak opłata notarialna, opłata sądowa, podatek od czynności cywilnoprawnych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Ponadto z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku. Przepisy te odnoszą się do generalnej zasady wynikającej z art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód stanowiący nadwyżkę sumy przychodów podatkowych nad kosztami uzyskania tych przychodów.

W świetle powyższego przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, zatem koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie opłata podatku od czynności cywilnoprawnych, koszty opłaty notarialnej czy sądowej, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.