IP-PB3-423-163/08-2/ECH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy w odniesieniu do lokali użytkowych i garaży lub miejsc postojowych stanowiących własność członków, a także do garaży w najmie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia administruje zasobami o różnym przeznaczeniu: lokale mieszkalne, garaże wolnostojące, miejsca postojowe w budynkach mieszkalnych, miejsca postojowe naziemne, lokale użytkowe, osiągając z tego tytułu przychody na pokrycie kosztów z opłat wnoszonych przez użytkowników tych lokali. Użytkownicy lokali pokrywają również koszty związane z utrzymaniem infrastruktury technicznej tj. np. piaskownice, hydrofornie, węzły cieplne, koszty utrzymania terenów zielonych, koszty biura rozumiane jako np. koszty wynagrodzeń i materiałów biurowych, a także koszty utrzymania budynku w którym znajduje się administracja Spółdzielni, np. koszty konserwacji instalacji w tym budynku.

Użytkownikom lokali przysługują różne tytuły prawne do zajmowanych lokali np. możliwa jest sytuacja, w której właściciel lokalu mieszkalnego jest jednocześnie najemcą garażu czy miejsca postojowego; lokale użytkowe są zajmowane zarówno na podstawie umowy najmu jak i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu czy też wyodrębnionej własności.

Zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych mieniem spółdzielni pozostają nieruchomości służące prowadzeniu przez spółdzielnię działalności wytwórczej, handlowej, i innej zabudowane budynkami i innymi urządzeniami w takim zakresie w jakim nie narusza to przysługującej członkom i właścicielom lokali niebędących członkami spółdzielni odrębnej własności lokali lub praw z nią związanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca ma wątpliwość dotyczącą zastosowania art. 17 w związku z art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do lokali użytkowych i garaży lub miejsc postojowych stanowiących własność członków, a także do garaży w najmie, czy działalność tę należy zaliczyć do gospodarki zasobami mieszkaniowymi, czy też do działalności gospodarczej spółdzielni.

Zdaniem wnioskodawcy zarówno przychody z najmu garaży i miejsc postojowych, jak i przychody z lokali użytkowych stanowiących własność członków spółdzielni winny być zaliczone kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Warunkiem koniecznym dla realizacji inwestycji budynku mieszkalnego, który bez żadnych wątpliwości jest zasobem mieszkaniowym, jest zapewnienie odpowiedniej ilości miejsc postojowych. Miejsca te mogą być zlokalizowane bądź w garażu podziemnym, bądź w formie garażu wolnostojącego, bądź w formie miejsc postojowych naziemnych. Jak wynika z powyższego w ocenie Wnioskodawcy również miejsca postojowe są elementem zasobu mieszkaniowego. Faktu tego nie zmienia sytuacja w której część mieszkańców nie dokonuje zakupu miejsc postojowych w związku z czym pozostają one majątkiem spółdzielni (wszystkich członków), a następnie są wynajmowane. Najem ten w ocenie Wnioskodawcy nie jest działalnością gospodarczą (celowo nastawioną na zysk), ponieważ spółdzielnia jest zobowiązana z mocy ustawy do zapewnienia miejsc postojowych, a członkowie nie są zobowiązani do ich zakupu. W tej sytuacji nie są spełnione warunki działalności gospodarczej, a gospodarka garażami i miejscami postojowymi winna być rozpatrywana w kategoriach gospodarki zasobami mieszkaniowymi zgodnie ze stanowiskiem zawartym w piśmie X podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów znak DD6-8213-438/WK/06/339/391 z dnia 22 grudnia 2006 r.

Lokale użytkowe stanowiące własność członków Spółdzielni są obciążane opłatami zaliczkowymi na pokrycie kosztów. Zaliczki te są rozliczane w okresach rocznych bądź krótszych. W wyniku dokonanego rozliczenia po stronie spółdzielni nie powstaje dochód, ponieważ opłaty są równe kosztom. Budowa lokali użytkowych służy realizacji celu statutowego spółdzielni jakim jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Cel ten określony jest w art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy nie jest celem zdefiniowanym przez ustawodawcę w art. 1 ust. 6, który stanowi, że Spółdzielnia może prowadzić działalność gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze, również przychody z lokali użytkowych stanowiących własność członków spółdzielni winny być wyłączone spod opodatkowania i traktowane jako koszty i przychody gospodarki zasobami mieszkaniowymi zwłaszcza, że w odniesieniu do tych lokali nie występuje w okresie rozliczeniowym (rok kalendarzowy) pojęcie dochodu.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Przedmiotem działalności spółdzielni może być:

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Jak wynika z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. na mocy art. 1 pkt 18 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) wprowadzony został do ustawy art. 17 ust. 1 pkt 44, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji). Wynika to z ustaw w oparciu, o które funkcjonują podmioty zajmujące się gospodarką zasobami mieszkaniowymi (np. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe" użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Biorąc powyższe pod uwagę, odnosząc się do gospodarki zasobami mieszkaniowymi, przez "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańców oraz mają istotne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowej. Zatem związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będą natomiast dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, a także dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W powyższego wynika, iż przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a tym samym przychody podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy, z których tytułu dochód, o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, będzie wolny od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, stanowią:

* opłaty pobierane od garaży własnościowych wolnostojących,

* dochody z wynajmowania lokali mieszkalnych, wykorzystywanych w celach mieszkaniowych,

* dochody z opłat za miejsca parkingowe, wnoszonych przez właścicieli mieszkań i lokatorów,

* dochody z wynajmowania piwnic, pod warunkiem, że najem nie jest związany z działalnością gospodarczą, a służy celom mieszkaniowym właścicieli mieszkań i lokatorów

Za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie można jednak uznać:

* opłat pobieranych od lokali użytkowych własnościowych wolnostojących i tych, które znajdują się w budynkach mieszkalnych, jako stanowiących przychody z innej działalności gospodarczej spółdzielni,

* dochodów z wynajmu lokali mieszkalnych, na cele inne niż mieszkaniowe

* dochodów z opłat za miejsca parkingowe, udostępniane innym osobom niż mieszkańcy i niezwiązane z realizacją potrzeb mieszkaniowych

* dochodów z wynajmu piwnic, służących prowadzeniu działalności gospodarczej

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock