IP-PB3-423-160/07-2/MŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007 r. (data wpływu 29 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowego ewidencjonowania i rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowego ewidencjonowania i rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów w sytuacji gdy ani przychód ani koszt nie jest należy Spółce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma X prowadzi sprzedaż biletów w imieniu linii lotniczych W (Węgry), G (Niemcy) i R (Irlandia). Na kasę fiskalną wprowadzana jest gotówka w pełnej wysokości ceny biletu (określonej przez przewoźnika) otrzymana od pasażera, który rezerwuje bilet na przelot jedną z ww. linii lotniczych. Spółka przekazuje otrzymaną gotówkę od klienta za zarezerwowany bilet w pełnej wysokości od danego przewoźnika. Pasażer otrzymuje potwierdzenie lotu i ewentualną fakturę (na życzenie) bezpośrednio z danej linii lotniczej z pominięciem Spółki. Po zakończeniu sprzedaży (okresem rozliczeniowym jest kalendarzowy miesiąc) Spółka otrzymuje od przewoźnika specyfikację dokonanej przez nią sprzedaży biletów, na podstawie której wystawia fakturę na prowizję za pośrednictwo w sprzedaży biletów lotniczych ww. przewoźników. Firma X w swoich obrotach (na kasie fiskalnej) wykazuje pełną kwotę za sprzedaż biletów, która jest przychodem przewoźnika ponieważ pasażer zakupuje bilety bezpośrednio w danej linii lotniczej. Od Spółki pasażer otrzymuje potwierdzenie zapłaty w postaci paragonu fiskalnego. Przewoźnik nie wystawi spółce faktury za zakup biletów, gdyż nie stanowią one przedmiotu transakcji handlowej, a rozliczenie między firmami dokonywane jest na podstawie specyfikacji zarezerwowanych biletów. W związku z tym nie wystawiana jest przez przewoźnika faktura zakupu dla Spółki, która stanowiłaby koszty na pokrycie przychodów zaewidencjonowanych na kasie fiskalnej ze sprzedaży biletów lotniczych. W celu rozliczenia sztucznego przychodu jako koszty uzyskania przychodów Spółka ewidencjonuje wartości sprzedanych biletów wynikające z otrzymanych specyfikacji od przewoźników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowy jest sposób ewidencjonowania i rozliczania przychodów i kosztów w sytuacji gdzie ani przychód ani koszt nie dotyczy Spółki.

Zdaniem wnioskodawcy pieniądze otrzymane od klientów i przekazane do linii lotniczych, a niestanowiące zarówno przychodów jak i kosztów Spółki, nie powinny być ewidencjonowane na kasie fiskalnej pośrednika. Niestety ustawa o podatku od towarów i usług VAT - kasy fiskalne stanowi inaczej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Spółka zwraca się o interpretację opisanego stanu faktycznego na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - jak wskazuje we wniosku odnośnie art. 15 ust. 3. W związku z tym organ wydający interpretację uznaje, że intencją wnioskodawcy nie było uzyskanie potwierdzenia poprawności zaprezentowanego stanowiska na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) czy rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804), które to przepisy Spółka powołała ogólnie w uzasadnieniu swojego stanowiska. Przyjęto więc, że zadane pytanie sprowadza się do potwierdzenia, czy do przychodów i kosztów podatkowych Spółka może zaliczyć wartość pełnej kwoty należności za sprzedaż biletów lotniczych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę z przewoźnikami lotniczymi na mocy której, sprzedaje bilety lotnicze poszczególnych linii lotniczych na ich rachunek i w ich imieniu. Przyjęte do sprzedaży przez Spółkę bilety pozostają nadal własnością linii lotniczych, aż do czasu sprzedaży finalnemu nabywcy. Po dokonaniu sprzedaży Spółka przekazuje uzyskaną zapłatę przewoźnikom lotniczym i wtedy przysługuje jej prowizja za wykonaną usługę - wystawiana jest faktura na prowizję za pośrednictwo w sprzedaży biletów ww. przewoźników.

W opisanym przypadku należy zastosować zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz zasady dokumentowania przez podatników tego podatku rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych związanych z działalnością gospodarczą (art. 9 ust. 1). Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno przychody, jak i koszty uzyskania przychodów są odrębną kategorią. Podkreślenia wymaga również, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje szczególnych uregulowań, jeśli chodzi o opodatkowanie tego rodzaju i podobnych umów - co oznacza, że do obliczenia przychodów z tego tytułu oraz kosztów uzyskania tych przychodów, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają obowiązek stosować zasady ogólne. Zatem kluczową kwestią w tej sprawie jest określenie co należy rozumieć przez przychód i koszty uzyskania przychodu w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. (...) Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Jednakże, co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Z zacytowanych przepisów oraz przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że przychodem Spółki będzie kwota należnego jej wynagrodzenia - prowizji, której wysokość określona została w zawartej przez Spółkę umowy z przewoźnikiem lotniczym. Określone powyżej przysporzenie majątkowe uznaje się za przychód podatkowy w dacie jego uzyskania albo w dacie, kiedy to przysporzenie stało się należne. Ustawodawca określił wprost w przepisach kiedy powstaje przychód w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą (lub działami specjalnymi produkcji rolnej) uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Na mocy powołanego powyżej przepisu przychód z działalności gospodarczej powstanie co do zasady w tym dniu, w którym wystawiono fakturę dokumentującą określone zdarzenie gospodarcze. Przykładem takich rozwiązań jest zawarta przez Spółkę umowa.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. O możliwości zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie następujących warunków:

* pomiędzy tym wydatkiem a przychodami istnieje związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie już istniejącego źródła przychodów;

* wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Zatem nie można się zgodzić z tezą Spółki, że na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w swoich rozliczeniach ujmuje przychód i koszty uzyskania przychodu, które jej nie dotyczą. Jednocześnie należy podkreślić odrębność unormowań odnośnie określania wysokości przychodów i kosztów podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od obowiązków ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży biletów lotniczych z zastosowaniem kasy rejestrującej.

Należy także zauważyć, że obowiązujące regulacje w zakresie podatku od towarów i usług nie mogą mieć wpływu na obowiązki podatnika w zakresie ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego. Konieczność stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących nie zamyka Spółce drogi do stosowania innego (dodatkowego) dokumentowania zdarzeń gospodarczych, pozwalającego na poprawne, tj. zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozliczenie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.