IP-PB3-423-1123/08-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na partycypację w kosztach przebudowy ronda - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na partycypację w kosztach przebudowy ronda.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

P SA (zwana dalej Spółką) zamierza rozbudować własną stację paliw położoną na działce gruntowej nr 215 w Goleniowie. W tym celu po długoletnich negocjacjach, zakupiła od Gminy G (zwana dalej Gminą) przyległą do działki 215, działkę nr 214. Obie działki położone są bezpośrednio przy jednym z głównych skrzyżowań miasta G, w punkcie krzyżowania się trzech dróg krajowej, wojewódzkiej i powiatowej. Z uwagi na fakt, iż stacja paliw jest położona w pasie drogowym, Spółka nie miała żadnej możliwości podjęcia rozbudowy stacji ponieważ blokował ją istniejący plan zagospodarowania przestrzennego w Gminie. Plan zagospodarowania przestrzennego zakładał budowę ronda na terenie przyległym do stacji i utratę przez Spółkę możliwości prowadzenia w tym miejscu działalności gospodarczej, z uwagi na brak możliwości skomunikowania stacji paliw z rondem. W związku z powyższym Spółka podjęła rozmowy z Gminą w celu zmiany usytuowania ronda względem stacji paliw i stworzenie podatnikowi możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w tym miejscu. Efektem wzajemnych rozmów jest przesunięcie ronda przestrzennie względem stacji paliw oraz wyrażenie zgody na sprzedaż na rzecz Spółki wspomnianej powyżej działki nr 214 wraz z możliwością otrzymania zgody na rozbudowę stacji. Mając na uwadze, iż miejsce to ma strategiczne znaczenie dla Spółki ze względu na atrakcyjne położenie biznesowe, Spółka wyraziła zgodę na partycypację w kosztach budowy ronda, aby spełnić bezwzględny warunek pozwalający na funkcjonowanie stacji w tym miejscu. Pozwolenie na rozbudowę stacji paliw było uwarunkowane zawarciem pomiędzy Spółką a Gminą porozumienia w zakresie przebudowy istniejącego skrzyżowania. W efekcie podpisanego porozumienia w obrębie stacji paliw podatnika, powstanie świetnie skomunikowany system trzech dróg, o znaczącym natężeniu ruchu, z bardzo dogodnym systemem wjazdów i wyjazdów z/na stację paliw podatnika. Spółka partycypuje w blisko 50% ogólnych kosztów związanych z budową ronda. Koszty te obciążały bezpośrednio Spółkę. Faktura dokumentująca wydatek zostanie wystawiona na Spółkę. Zmodernizowana infrastruktura komunikacyjna wokół stacji paliw stanowi własność Gminy. Poniesione przez Spółkę wydatki ściśle wiążą się z podstawową działalnością gospodarczą podatnika. Partycypacja w kosztach przebudowy układu komunikacyjnego wokół stacji paliw była warunkiem sine qua non otrzymania pozwolenia na rozbudowę stacji paliw. Bez poniesienia nakładów na infrastrukturę towarzyszącą Spółka nie mogłaby zrealizować inwestycji budowlanej na działce nr 214, co więcej nie mogłaby dokonywać czynności opodatkowanych w tym miejscu, z uwagi na niedogodne położenie komunikacyjne stacji paliw podatnika względem ronda.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu danego roku podatkowego, wydatków poniesionych na partycypację w kosztach przebudowy ronda.

Zdaniem Spółki, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - Spółce przysługuje prawo zaliczenia poniesionych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), zwana dalej u.p.d.o.p. Należy uznać, iż modernizacji istniejącego układu komunikacyjnego wokół stacji paliw podatnika Spółka, musiała dokonać aby móc zrealizować inwestycję w zakresie rozbudowy istniejącej stacji paliw. W związku z powyższym czynność ta miała charakter wydatku związanego z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz ze sprzedażą opodatkowaną. Analizując powiązanie kosztu z przychodem należy zauważyć, iż istotne jest aby ten związek istniał, bez względu na fakt czy będzie miał charakter bezpośredni czy pośrednia.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje pismo Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2006 r. (DD6-8213-43/WK/06/249), w którym zostało zajęte następujące stanowisko: "zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Aby wydatek można było uznać za koszt podatkowy, to między nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem. Są bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku gospodarczym z przychodem".

Spółka powołuje również wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Wr 825/98, w którym Sąd stwierdza, że wydatki tego rodzaju również mogą być uznawane za koszty podatkowe. Takiego rodzaju wydatkami są m.in. wydatki ponoszone przez podatnika mające na celu utrzymanie w należytym stanie drogi publicznej w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo usytuowane jest obok tej drogi i korzystanie z niej jest istotne dla prawidłowego jego funkcjonowania. Zapewnia ona bowiem sprawny transport materiałów do produkcji oraz wytworzonych produktów, a także sprzyja bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy pracowników.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż poprawa układu komunikacyjnego wokół stacji paliw w sposób istotny wpłynie na płynność ruchu w obrębie stacji oraz dogodniejszy dojazd dla klientów, jednocześnie zwiększając atrakcyjność swojej oferty Spółka liczy na zwiększenie wolumenu sprzedaży opodatkowanej realizowanej w ramach prowadzonej w tym miejscu działalności gospodarczej.

Z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 marca 2008 r. (ILPB3/423-298/07-2/MC) Spółka przytacza fragment tego pisma: "o związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem. Są bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku gospodarczym z przychodem. Takiego rodzaju wydatkiem jest finansowanie przebudowy drogi publicznej w sytuacji, gdy umożliwi ona dojazd kontrahentów do wnioskodawcy, w związku z czym wzrosną jego obroty.

Spółka zauważa, że wydatki poniesione na budowę ronda podlegają zaliczeniu jednorazowo w koszty uzyskania przychodu, ponieważ nie mogą zostać zakwalifikowane, jako inwestycja w obcym środku trwałym z uwagi na brak tytułu prawnego do gruntu, na którym planowana jest inwestycja. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 3 marca 2008 r. (IP-PB3-423-531/07-3/DG): "droga publiczna, w której przebudowie partycypuje spółka, nie stanowi środka trwałego podatnika, gdyż nie stanowi jego własności. Wydatek na jej modernizację nie może być również traktowany jako inwestycja w obcym środku trwałym. Droga jest własnością gminy, z której korzystają zarówno mieszkańcy, jak i spółka. (...) Wnioskodawca ponosi nakłady na budowę/ulepszenie elementów infrastruktury zewnętrznej, niestanowiącej jego własności, w celu zwiększenia przychodów własnych. Nakłady na tę infrastrukturę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Mając powyższe na uwadze Spółka uważa, iż poniesiony wydatek Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.