IP-PB3-423-1088/08-3/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 2 lipca 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją papieru i opakowań papierowych. Prowadzi działalność w różnych lokalizacjach tj. w O, Ł, T, M. W celu ustalenia możliwości zwiększenia przychodu Spółka zwróciła się do firmy doradczej o analizę i opinię na temat możliwości przeniesienia części a nawet całości produkcji na teren specjalnej strefy ekonomicznej.

Wobec rosnących kosztów materiałów podstawowych Spółka jest zmuszona do poszukiwania różnych możliwości zwiększania swoich wyników finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłata za usługi profesjonalnej firmy za jej doradztwo jak też przygotowanie materiałów do złożenia wniosku na uzyskanie przez Spółkę pozwolenia na działanie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, będą na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodu.

Zdaniem wnioskodawcy wydatki na doradztwo oraz przygotowanie wniosku w zakresie uzyskania przez Spółkę pozwolenia na działanie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stanowi na postawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodu. Jest to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu, nie wymieniony przez ustawodawcę w negatywnym katalogu art. 16 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego ww. art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Podatnik poszukuje różne możliwości zwiększenia swoich wyników finansowych. W związku z tym Spółka zastanawia się nad przeniesieniem części na nawet całości produkcji na teren specjalnej strefy ekonomicznej. W celu dokonania analizy dotyczącej opłacalności tego przedsięwzięcia, Spółka poniosła wydatki związane m.in. z analiza i opinią firmy doradczej. Zdaniem Spółki wydatki związane z zapłatą za usługi profesjonalnej firmy doradczej, jak również przygotowanie materiałów do złożenia wniosku na uzyskanie zezwolenia na działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż celem poniesienia przez Spółkę wydatków za usługi profesjonalnej firmy doradczej, jak również przygotowanie materiałów do złożenia wniosku o uzyskanie zezwolenia na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jest poszukiwanie możliwości zmniejszenia kosztów produkcji (koszty te na terenie specjalnej strefy ekonomicznej będą bowiem podlegały zwolnieniu), co w konsekwencji przyczyni się do zwiększenia przychodów Spółki. Przedmiotowe wydatki pomimo, iż nie mają bezpośredniego odzwierciedlania w uzyskiwanych przychodach, są związane z prowadzoną przez podmiot działalnością gospodarczą i planowanymi przedsięwzięciami, zatem są gospodarczo i racjonalnie uzasadnione. W związku z tym należy stwierdzić, iż wydatki te, mogą stanowić na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatki dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.