IP-PB3-406-3/07-3/MS - Kaucja gwarancyjna a różnice kursowe w podatku dochodowym od osób prawnych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 września 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IP-PB3-406-3/07-3/MS Kaucja gwarancyjna a różnice kursowe w podatku dochodowym od osób prawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2007 r. (data wpływu 12 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od prawnych w zakresie rozpoznania przychodów, uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2007 r. (data stempla pocztowego 3 sierpnia 2007 r.)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w 1996 r. zawarła umowę najmu nieruchomości. Strony uzgodniły, że zarówno czynsz jak i kaucja gwarancyjna stanowić będą równowartość uzgodnionych kwot w USD. Jednocześnie zastrzeżono w umowie, że przeliczenie kwot kaucji na złote odbywać się będzie wg średniego kursu NBP z dnia, w którym wystawiony będzie stosowny dokument lub dokonywane będzie stosowne rozliczenie. W dniu 29 czerwca 2007 r. strony umowy podpisały aneks, w którym potwierdziły saldo nierozliczonej kaucji stanowiącej równowartość określonej kwoty w USD i dokonały przeliczenia tego zadłużenia na walutę polską wg średniego kursu NBP z dnia aneksu. W wyniku przeliczenia kaucji wyrażonej w USD na PLN wg kursu z dnia ostatniego aneksu, po stronie wynajmującego powstał przychód wynikający z przeliczenia kaucji po obowiązującym w dniu aneksu kursie średnim NBP. W piśmie z dn. 3 sierpnia 2007 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku dokonane na wezwanie nr IP-PB3-406-3/07-2 z dn. 30 lipca 2007 r. (doręczone w dn. 2 sierpnia 2007 r.), stwierdzono iż Spółka w roku podatkowym rozpoczynającym się po 1 stycznia 2007 r., przy obliczaniu podatku dochodowego stosuje zasady uznawania różnic kursowych za przychody i koszty podatkowe na podstawie przepisów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powstały po stronie Spółki przychód w postaci zmniejszenia zadłużenia wobec Najemcy z tytułu kaucji, a wynikający z przeliczenia zadłużenia wyrażonego jako równowartość określonej kwoty USD na złote polskie bez odniesienia do waluty obcej, stanowi przychód podatkowy.

Zdaniem wnioskodawcy jedynie w przypadku, kiedy podatnik otrzymuje środki w walucie obcej, w momencie spłaty zadłużenia mogą wystąpić różnice kursowe zaliczane do przychodów lub kosztów podatkowych. Spółka otrzymała zaś od Najemcy kaucję gwarancyjną w złotych polskich, stanowiącą zgodnie z umową równowartość określonej kwoty w USD. Strony w momencie wpłaty kaucji uzgodniły, że odniesienie do USD ma na celu jedynie aktualizację wartości kaucji do waluty obcej. Zastosowanie umownego przelicznika nie zmienia faktu, że kaucja pozostaje zadłużeniem złotówkowym. Jak uzasadnia Spółka obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają regulacji uwzględniających w przychodach lub kosztach uzyskania przychodów skutków aktualizacji wyceny niespłaconych zobowiązań lub należności, np. zaliczenia do tych kosztów wzrostu zobowiązań związanych z wystąpieniem inflacji. Jak podkreśla wnioskodawca, w myśl przepisów art. 12 i art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kaucja ze względu na swój zwrotny charakter jest świadczeniem nie rzutującym w żaden sposób na obowiązek podatkowy, więc jest świadczeniem obojętnym podatkowo. Neutralna podatkowo jest różnica pomiędzy kwotą kaucji otrzymanej od kontrahenta, a kwotą przypadającą do spłaty zadłużenia w związku z denominacją kaucji, co oznacza, że powstała w Spółce w wyniku przeliczenia na złotówki różnica nie może zostać rozpoznana jako przychód do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), do przychodów zalicza się między innymi otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, jak również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy, jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1 przepisu, określone są w walutach obcych przelicza się je na złote polskie według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Jednocześnie ust. 2 cytowanego przepisu stanowi, iż dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.

otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Ujemne różnice kursowe powstają (art. 15a ust. 3), jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.

otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Należy zauważyć, że kwota przyjęta tytułem kaucji gwarancyjnej nie ma definitywnego charakteru. Zwrotny charakter kaucji oznacza, że pozostaje ona w zawieszeniu do momentu zaistnienia okoliczności przewidzianych w konkretnej umowie, które stanowią podstawę jej zwrotu lub są źródłem uprawnienia jednej ze stron umowy do zaspokojenia się z kwoty otrzymanej kaucji. Dopiero definitywne otrzymanie środków pieniężnych pozwala na ich zaliczenie do przychodów podatkowych (art. 12 ust. 1 ustawy).

W związku z powyższym, ponieważ kwota otrzymana tytułem kaucji gwarancyjnej nie spełnia warunków określonych w art. 12 ust. 1 i 2, to nie mają do niej zastosowania przepisy art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka otrzymała kaucję gwarancyjną w złotych polskich. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy doszło do denominacji kaucji. W wyniku przeliczenia kaucji wyrażonej w USD na PLN wg kursu z dnia ostatniego aneksu nastąpiło obniżenie jej wartości.

Jeżeli denominacja spowoduje, że Wnioskodawca będzie obowiązany do zwrotu kaucji w kwocie mniejszej niż kwota kaucji, którą pierwotnie otrzymał, to ujemna wartość wyrażająca spadek wartości kaucji, z uwagi na neutralność podatkową kaucji, nie ma wpływu na wysokość przychodu podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl