ILPP5/4512-1-9/15-2/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 20 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 23 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność rachunkowo-księgowa na rzecz stałych klientów z którymi podpisał umowy na świadczenie stałej, kompleksowej usługi księgowej oraz kadrowo-płacowej.

Działalność gospodarcza zarejestrowana jest pod ogólnym symbolem PKD 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe, gdyż nie ma możliwości podczas rejestracji wybrać podklasy 69.20.2.

Zainteresowany nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, gdyż nie udziela porad, opinii oraz zaleceń podatkowych, nie posiada również uprawnień doradcy podatkowego.

Do zakresu jego usług w ramach podpisanych umów z klientami należy:

* bieżące prowadzenie ewidencji księgowej wszelkich zaistniałych zdarzeń gospodarczych (ksiąg handlowych, książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów),

* naliczenie listy płac, wyliczanie podstawy do zasiłków chorobowych na druku ZUS-z3, dokumentacja kadrowo-płacowa,

* sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS i przekazywanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu imiennego podpisu elektronicznego,

* prowadzenie rejestrów VAT zakupu i sprzedaży, prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz przedmiotów niskocennych,

* sporządzanie deklaracji rozliczeniowych, zeznania oraz informacje podatkowe ściśle związane z ewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT-7, VAT-UE, PIT-4R, PIT-36, PIT-36L, PIT-28) oraz przekazywanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu imiennego certyfikatu elektronicznego,

* sporządzanie rozliczeń rocznych i sprawozdań finansowych, które są integralną częścią kompleksowej usługi księgowej w ramach zawartych umów,

* informowanie klienta o wysokości zobowiązań podatkowych oraz wobec ZUS, wg wyliczeń, które mają charakter czysto techniczny i są konsekwencją księgowania faktur.

Opisane czynności wykonywane są w oparciu o obowiązujące przepisy, w ramach umów zawartych z klientami na wykonanie stałej i kompleksowej usługi księgowej oraz kadrowo płacowej, a sporządzane deklaracje podatkowe wynikają z prowadzonych ksiąg, ewidencji i stanowią integralną część wykonywanej usługi. Zainteresowany nie sporządza deklaracji w ramach odrębnych zleceń.

W zakresie podpisanej umowy z klientami Wnioskodawca jest upoważniony na podstawie udzielonego pełnomocnictwa do podpisywania w imieniu klientów za pomocą podpisu elektronicznego deklaracji podatkowych oraz wysyłania ich do ZUS oraz Urzędu Skarbowego.

W 2014 r. wartość sprzedaży wyniosła 21.510 zł, a w 2015 r. planowana wartość sprzedaży nie przekroczy 150.000 zł.

W najbliższym czasie Zainteresowany chciałby rozszerzyć zakres wykonywanej usługi o reprezentowanie klienta za pomocą udzielonego pełnomocnictwa w Urzędach oraz ZUS, tylko i wyłącznie w kwestiach związanych z dokonanymi rozliczeniami. Dotyczyłoby to tylko i wyłącznie klientów, z którymi Wnioskodawca ma podpisaną umowę na świadczenie kompleksowej usługi księgowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z powyższym Zainteresowany nadal może korzystać ze zwolnienia z VAT.

2. Czy prowadząc działalność zarejestrowaną pod kodem PKD 69.20.Z zgodnie z zakresem wykonywanych czynności Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od pierwszego dnia działalności do momentu przekroczenia limitu określonego w ustawie (aktualnie 150.000 zł).

3. Czy w ramach usługi jaką aktualnie Zainteresowany świadczy może reprezentować klienta w Urzędach oraz ZUS na podstawie udzielonego pełnomocnictwa w kwestiach związanych z dokonanymi rozliczeniami nadal korzystając ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu usług księgowo-rachunkowych podlega zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie udziela porad oraz zaleceń podatkowych, nie posiada również uprawnień doradcy podatkowego, usługi jakie wykonuje są usługą kompleksową w ramach zawartych umów, nie wykonuje usług odrębnie. A sporządzanie, podpisywanie oraz składanie deklaracji oraz zeznań podatkowych, a także reprezentowanie klienta przed organem podatkowym czy ZUS w sprawach związanych z prowadzeniem dokumentacji są integralną częścią wykonywanej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. serii L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od dnia 23 kwietnia 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność rachunkowo księgowa na rzecz stałych klientów z którymi podpisał umowy na świadczenie stałej, kompleksowej usługi księgowej oraz kadrowo-płacowej. Działalność ta zarejestrowana jest pod ogólnym symbolem PKD 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe, gdyż nie ma możliwości podczas rejestracji wybrać podklasy 69.20.2.

Zainteresowany nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, gdyż nie udziela porad, opinii oraz zaleceń podatkowych, nie posiada również uprawnień doradcy podatkowego.

Do zakresu jego usług w ramach podpisanych umów z klientami należy:

* bieżące prowadzenie ewidencji księgowej wszelkich zaistniałych zdarzeń gospodarczych (ksiąg handlowych, książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów),

* naliczenie listy płac, wyliczanie podstawy do zasiłków chorobowych na druku ZUS-z3, dokumentacja kadrowo-płacowa,

* sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS i przekazywanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu imiennego podpisu elektronicznego,

* prowadzenie rejestrów VAT zakupu i sprzedaży, prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz przedmiotów niskocennych,

* sporządzanie deklaracji rozliczeniowych, zeznań oraz informacji podatkowych ściśle związanych z ewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT-7, VAT-UE, PIT 4R, PIT-36, PIT-36L, PIT-28) oraz przekazywanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu imiennego certyfikatu elektronicznego,

* sporządzanie rozliczeń rocznych i sprawozdań finansowych, które są integralną częścią kompleksowej usługi księgowej w ramach zawartych umów,

* informowanie klienta o wysokości zobowiązań podatkowych oraz wobec ZUS, wg wyliczeń, które mają charakter czysto techniczny i są konsekwencją księgowania faktur.

Czynności wymienione wyżej wykonywane są w oparciu o obowiązujące przepisy, w ramach umów zawartych z klientami na wykonanie stałej i kompleksowej usługi księgowej oraz kadrowo-płacowej, a sporządzane deklaracje podatkowe wynikają z prowadzonych ksiąg, ewidencji i stanowią integralną część wykonywanej usługi. Zainteresowany nie sporządza deklaracji w ramach odrębnych zleceń. W zakresie podpisanej umowy z klientami Wnioskodawca jest upoważniony na podstawie udzielonego pełnomocnictwa do podpisywania w imieniu klientów za pomocą podpisu elektronicznego deklaracji podatkowych oraz wysyłania ich do ZUS oraz Urzędu Skarbowego. W 2014 r. wartość sprzedaży wyniosła 21.510 zł, a w 2015 r. planowana wartość sprzedaży nie przekroczy 150.000 zł. W najbliższym czasie Zainteresowany chciałby rozszerzyć zakres wykonywanej usługi o reprezentowanie klienta za pomocą udzielonego pełnomocnictwa w Urzędach oraz ZUS, tylko i wyłącznie w kwestiach związanych z dokonanymi rozliczeniami. Dotyczyłoby to tylko i wyłącznie klientów, z którymi Wnioskodawca ma podpisaną umowę na świadczenie kompleksowej usługi księgowej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące tego czy prowadząc opisaną powyżej działalność gospodarczą może on korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od pierwszego dnia działalności do momentu przekroczenia limitu określonego w ustawie (aktualnie 150.000 zł) oraz czy w przypadku gdy w ramach usługi jaką aktualnie świadczy będzie reprezentować klientów w Urzędach oraz ZUS na podstawie udzielonego pełnomocnictwa tylko i wyłącznie w kwestiach związanych z dokonanymi rozliczeniami nadal może korzystać ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności, należy zaliczyć do usług, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa prawnego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zauważyć należy, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest regulowany ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.). Dla celów określenia czynności jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 10 sierpnia 2014 r. - czynności doradztwa podatkowego obejmują:

W myśl art. 2 ust. 1a cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Jak już zostało wyżej wskazane ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym. Zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie na więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że są sporządzane na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych. Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Podsumowując, w sytuacji gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. Podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia z podatku VAT (chyba, że zajdą inne niż omawiane przesłanki wyłączające ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy). Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy.

W konsekwencji podmiotowi temu nie będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy do zakresu jego usług w ramach podpisanych umów z klientami należy: bieżące prowadzenie ewidencji księgowej wszelkich zaistniałych zdarzeń gospodarczych (ksiąg handlowych, książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów), naliczenie listy płac, wyliczanie podstawy do zasiłków chorobowych na druku ZUS-z3, dokumentacja kadrowo-płacowa, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS i przekazywanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu imiennego podpisu elektronicznego, prowadzenie rejestrów VAT zakupu i sprzedaży, prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz przedmiotów niskocennych, sporządzanie deklaracji rozliczeniowych, zeznań oraz informacji podatkowych ściśle związanych z ewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT-7, VAT-UE, PIT-4R, PIT-36, PIT-36L, PIT-28) oraz przekazywanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu imiennego certyfikatu elektronicznego, sporządzanie rozliczeń rocznych i sprawozdań finansowych, które są integralną częścią kompleksowej usługi księgowej w ramach zawartych umów, informowanie klienta o wysokości zobowiązań podatkowych oraz wobec ZUS, wg wyliczeń, które mają charakter czysto techniczny i są konsekwencją księgowania faktur. Zainteresowany wskazał, że w najbliższym czasie zamierza rozszerzyć zakres wykonywanych usług o reprezentowanie klientów w Urzędach oraz ZUS ale tylko i wyłącznie w kwestiach związanych z dokonanymi rozliczeniami. Zainteresowany oświadczył jednocześnie, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie udziela porad, opinii oraz zaleceń podatkowych, nie posiada również uprawnień doradcy podatkowego.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i przepisów ustawy należy stwierdzić, że opisane przez Zainteresowanego usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Jeżeli zatem Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie będzie udzielał porad, opinii oraz zaleceń podatkowych lecz będzie świadczyć wyłącznie wskazane wyżej kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych) oraz kadrowo płacowe, w ramach których będzie reprezentował klientów w urzędach oraz ZUS, ale jedynie w zakresie dokonanych rozliczeń - w tym przede wszystkim będzie sporządzał, podpisywał i przekazywał deklaracje i zeznania wynikające z prowadzonych ksiąg i ewidencji oraz ewentualne korekty tych rozliczeń - to może on korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy.

Reasumując, prowadząc działalność zarejestrowaną pod kodem 69.20.Z zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, nie wykonując jakichkolwiek usług doradczych, Zainteresowany może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy od pierwszego dnia działalności do momentu przekroczenia limitu określonego w tych przepisach.

Na uprawnienie Wnioskodawcy do stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie ma wpływu fakt posiadania pełnomocnictwa do reprezentowania klientów w Urzędach oraz ZUS, o ile dotyczy ono tylko i wyłącznie kwestii związanych z dokonanymi rozliczeniami, tj. kwestii dotyczących składanych deklaracji i zeznań (w tym przede wszystkim ich podpisywania) oraz ich ewentualnych korekt.

Zaznaczyć jednakże należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa zacznie reprezentować swoich klientów w Urzędach oraz ZUS w prowadzonych przez te organy postępowaniach (np. w związku z przeprowadzanymi kontrolami i wydawanymi decyzjami), to utraci prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W takim przypadku bowiem znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub b ustawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga tego czy Wnioskodawca może reprezentować klienta w Urzędach oraz ZUS na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, ponieważ rozstrzygniecie tej kwestii nie mieści się w ramach kompetencji wynikających z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Dodatkowo zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego, w szczególności na informacji, że reprezentowanie klienta za pomocą udzielonego pełnomocnictwa w Urzędach oraz ZUS dotyczy tylko i wyłącznie kwestii związanych z dokonanymi rozliczeniami. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.