ILPP5/4512-1-79/15-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Bydgoszczy 16 marca 2015 r., Biura KIP w Toruniu 18 marca 2015 r., Biura KIP w Lesznie 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu marki Opel - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2015 r. do Izby Skarbowej w Bydgoszczy został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu marki Opel. Pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r., na podstawie art. 170 § 1 Ordynacji podatkowej przedmiotowy wniosek został przekazany do rozpatrzenia zgodnie z właściwością Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, będącą czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzącą sprzedaż usług wyłącznie opodatkowanych stawką VAT 23%. Zainteresowany posiada wprowadzony do ewidencji środków trwałych samochód marki Opel, rok prod. 1996. W dowodzie rejestracyjnym w poz. "rodzaj pojazdu" samochód ten jest zakwalifikowany jako samochód ciężarowy. W dowodzie rejestracyjnym odnotowana jest także przez Urząd wystawiający dokument, dopuszczalna ładowność (545 kg) oraz liczba miejsc siedzących (2), stojących (-). Samochód ten nie jest przez Wnioskodawcę wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu ujętym w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT). Od czasu zakupu samochodu i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca nie wykonywał żadnych dodatkowych badań technicznych, a tym samym nie posiada dokumentów uprawniających do odliczania 100% podatku naliczonego od zakupu paliwa oraz innych wydatków związanych z jego użytkowaniem (które byłyby wymagane na podstawie art. 86a ust. 10 ustawy o VAT). Zainteresowany w momencie zakupu nie otrzymał od osoby sprzedającej pojazd świadectwa homologacji i nie posiada go do tej pory. Nie wydano też karty pojazdu - co widnieje w dowodzie rejestracyjnym samochodu.

Do tej pory od zakupu paliwa Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT, a od pozostałych kosztów związanych z jego eksploatacją odliczał 50% podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dopuszczalne jest obniżanie przez Wnioskodawcę podatku należnego o 50% podatku naliczonego wynikającego z zakupu paliwa, pomimo nieposiadania żadnych dodatkowych badań ani dokumentów potwierdzających, że samochód jest samochodem innym niż osobowy.

2. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczania 50% podatku naliczonego wyłącznie na podstawie adnotacji w dowodzie rejestracyjnym klasyfikującym samochód jako samochód ciężarowy, wskazującym na ładowność powyżej 500 kg oraz liczbę miejsc - 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw określa parametry jakie wyłączają pojazd samochodowy z uprawnienia do obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zakupu przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu. Parametrami tymi są: 1) zakwalifikowanie jako samochód osobowy; 2) brak określonej ładowności lub liczby miejsc; 3) dopuszczalna ładowność mniejsza niż: 425 kg (w przypadku liczby miejsc wynoszących 1), 493 kg (w przypadku liczby miejsc wynoszących 2), 500 kg (w przypadku liczby miejsc wynoszących 3).

Z uwagi na fakt, że ustawodawca stworzył katalog zamknięty wyłączający prawo do odliczenia podatku naliczonego, przedstawienie wiarygodnych dowodów wskazujących na niespełnianie zapisanych tam kryteriów skutkuje posiadaniem prawa do obniżenia należnego podatku VAT o 50% podatku naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W ocenie Zainteresowanego dowód rejestracyjny pojazdu jest wiarygodnym i wystarczającym dowodem, wydawanym przez instytucję zaufania publicznego na podstawie właściwych zaświadczeń i badań, zgodnie z art. 71 i 72 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, nie są wymagane żadne dodatkowe dokumenty ani badania potwierdzające nie podleganie wyłączeniu zawartemu w art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. W związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do obniżania podatku należnego o 50% podatku naliczonego z tytułu zakupów paliw silnikowych dla ww. pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28 grudnia 2013 r., str. 51).

Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego". Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Jak stanowi art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Ponadto należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 2 pkt 34 ustawy, który stanowi, że przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Ponadto, z treści art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych przysługiwać będzie zatem dopiero od dnia 1 lipca 2015 r.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Od 1 kwietnia 2014 r. nie można więc odliczać VAT od zakupu paliwa do samochodu osobowego oraz pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w którym liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg, 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg, 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg. Natomiast jeżeli pojazd samochodowy jest innym niż pojazdy, o których mowa powyżej to podatnik będzie miał prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w odniesieniu do nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do jego napędu zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Przy czym, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy nowelizującej powinna być określana na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Należy wskazać, że ustawodawca wprowadzając nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony wskazał nie na wyciąg ze świadectwa homologacji a szerzej, na dokumenty wydane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Do tej kategorii zaliczane są zarówno dowód rejestracyjny jak i karta pojazdu.

Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy - Prawo ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego z w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. (...)

Zgodnie z art. 72 ust. 1 ww. ustawy, rejestracji dokonuje się na podstawie:

Zgodnie z art. 73 ust. 1 ww. ustawy - Prawo o ruchu drogowym, rejestracji pojazdu dokonuje, na wniosek właściciela, starosta właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania (siedzibę), wydając dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, jeżeli jest wymagana, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Jak stanowi § 2 ust. 2 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 września 2003 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów (Dz. U. z 2014 r. poz. 431) #8722; wydanego na podstawie delegacji ustawowej przewidzianej w art. 77 ust. 4 pkt 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym #8722; wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie dokonuje się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu albo odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy #8722; Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1448 oraz z 2013 r. poz. 700) oraz dowodu rejestracyjnego lub innego dokumentu stwierdzającego rejestrację pojazdu, o którym mowa w art. 72 ust. 2a ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy:

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. ustawy, dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, stanowią podstawę do rejestracji pojazdu.

Na mocy art. 10 ust. 4 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 i 6 stosuje się odpowiednio na potrzeby art. 86a ust. 2 pkt 5 i ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, będącą czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzącą sprzedaż usług wyłącznie opodatkowanych stawką VAT 23%. Zainteresowany posiada wprowadzony do ewidencji środków trwałych samochód marki Opel, rok prod. 1996. W dowodzie rejestracyjnym w poz. "rodzaj pojazdu" samochód ten jest zakwalifikowany jako samochód ciężarowy. W dowodzie rejestracyjnym odnotowana jest także przez Urząd wystawiający dokument, dopuszczalna ładowność (545 kg) oraz liczba miejsc siedzących (2), stojących (-). Samochód ten nie jest przez Wnioskodawcę wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu ujętym w art. 86a ust. 4 ustawy). Od czasu zakupu samochodu i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca nie wykonywał żadnych dodatkowych badań technicznych, a tym samym nie posiada dokumentów uprawniających do odliczania 100% podatku naliczonego od zakupu paliwa oraz innych wydatków związanych z jego użytkowaniem (które byłyby wymagane na podstawie art. 86a ust. 10 ustawy). Zainteresowany w momencie zakupu nie otrzymał od osoby sprzedającej pojazd świadectwa homologacji i nie posiada go do tej pory. Nie wydano też karty pojazdu - co widnieje w dowodzie rejestracyjnym samochodu. Do tej pory od zakupu paliwa Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT, a od pozostałych kosztów związanych z jego eksploatacją odliczał 50% podatku naliczonego.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego samochodu w sytuacji, gdy jedynym posiadanym przez niego dokumentem poświadczającym dopuszczalną ładowność i liczbę miejsc siedzących, jest dowód rejestracyjny pojazdu.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy pojazd nie jest samochodem osobowym, posiada łącznie z miejscem dla kierowcy 2 miejsca, a jego dopuszczalna ładowność wynosi 545 kg (czyli przekracza 493 kg) Wnioskodawcy, który jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym wyłącznie działalność opodatkowaną VAT, przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu tego pojazdu, pod warunkiem jednak, że nie zachodzą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy. Z uwagi na fakt, że dane dotyczące dopuszczalnej ładowności i liczby miejsc siedzących przedmiotowego samochodu określone są w dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu, jako dokumencie wydanym na podstawie przepisów Prawo o ruchu drogowym, należy uznać, że jest spełniony wymóg, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej.

Biorąc pod uwagę powyższe, udzielając odpowiedzi na zadane przez Wnioskodawcę pytania należy stwierdzić, że dopuszczalne jest obniżanie przez niego kwoty podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z zakupu paliwa do samochodu Opel. Jak wynika bowiem z informacji zawartych w dowodzie rejestracyjnym pojazdu - czyli w dokumencie wydanym na podstawie przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym - jest to samochód ciężarowy, posiadający 2 miejsca siedzące i dopuszczalną ładowność powyżej 493 kg. Prawo do odliczenia, o którym mowa wyżej przysługuje Wnioskodawcy pomimo, że nie posiada on żadnych dodatkowych badań ani dokumentów potwierdzających, że samochód jest samochodem innym niż osobowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od innych wydatków niż związane z nabyciem paliwa do napędu przedmiotowego samochodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.