ILPP5/4512-1-66/15-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 9 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości będącej składnikiem majątku przedsiębiorstwa w związku z jego likwidacją - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości będącej składnikiem majątku przedsiębiorstwa w związku z jego likwidacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), jednocześnie jest podatnikiem VAT czynnym i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów do celów rozliczenia podatku dochodowego. Zainteresowany ma zamiar nabyć nieruchomość (lokal), dalej: Nieruchomość - opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Z tytułu nabycia Nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł obniżyć podatek należny o podatek naliczony wynikający z tej transakcji. Nieruchomość zostanie wpisana do ewidencji środków trwałych. W trakcie posiadania Nieruchomości Zainteresowany nie będzie czynił na niej żadnych nakładów (w szczególności nie będzie ponosił wydatków na jej ulepszenie), tak że nie dojdzie ponownie do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (pierwsze zasiedlenie wystąpi wskutek zakupu Nieruchomości przez Zainteresowanego). Po kilku latach od nabycia Nieruchomości - nie prędzej niż po 10 latach - planuje zakończyć (zlikwidować) działalność gospodarczą i zgłosić to stosownym organom - m.in. CEIDG oraz właściwy organ podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), posiadając w majątku firmy Nieruchomość, Wnioskodawca będzie zobowiązany do jej opodatkowania w myśl art. 5 ust. 3 w zw. z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bez możliwości skorzystania ze zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadając w majątku firmy Nieruchomość, w razie likwidacji działalności i zaprzestania jej wykonywania będzie on obowiązany do uiszczenia podatku VAT na podstawie art. 5 ust. 3 w zw. z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, skorzysta jednak ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Jednocześnie odrębny (samodzielny) przedmiot opodatkowania prawodawca określił w ramach art. 5 ust. 3 ustawy o VAT. Zgodnie z tym, opodatkowaniu podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepisy art. 14 ustawy o VAT wskazują prawa i obowiązki podmiotów likwidujących działalność gospodarczą. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Ustawodawca zastrzegł, że w wyżej opisanych sytuacjach podatnik będzie obowiązany do uiszczenia podatku jedynie od towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy o VAT).

W związku z powyższym, stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu Zainteresowany będzie zobowiązany do sporządzenia spisu z natury (tzw. remanent końcowy lub likwidacyjny). Następnie Wnioskodawca powinien załączyć go do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień zaprzestania wykonywania ww. czynności (de facto dzień zakończenia i likwidacji działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 14 ust. 6 i 8 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku towarów, do których zastosowanie znajdą ww. przepisy, powstanie w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Podstawą opodatkowania będzie zaś wartość towarów podlegających spisowi z natury.

W myśl art. 14 ust. 7 ustawy o VAT, dostawa towarów dokonywana przez osoby fizyczne, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, o którym mowa powyżej, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia w którym powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Odnosząc powyższe do zadanego pytania należy zauważyć, że interpretując regulacje art. 5 ust. 3 i art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wprost, powinno się ująć Nieruchomość w ramach spisu z natury i opodatkować ją właściwą stawką VAT. Nie ma przy tym znaczenia, że przykładowo w sytuacji, w której Nieruchomość byłaby przedmiotem odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, transakcja ta byłaby zwolniona z opodatkowania. Opodatkowanie towarów objętych remanentem likwidacyjnym (zgodnie z art. 14 ustawy o VAT), jest odrębnym od odpłatnej dostawy towarów zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT. Świadczy o tym m.in. sposób sformułowania przepisu art. 5 ust. 3 ww. ustawy oraz umieszczenie go poza katalogiem czynności podlegających opodatkowaniu z art. 5 ust. 1 tej ustawy.

Z drugiej jednak strony ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wskazał, że zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Interpretując powyższe można dojść do wniosku, że jedynie odpłatna dostawa budynków, budowli lub ich części rozumiana jako dostawa towarów z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a nie czynność opodatkowana z art. 5 ust. 3 ustawy o VAT, będzie zwolniona od podatku VAT, jeśli zajdą m.in. okoliczności z art. 43 ust. 1 pkt 10 komentowanej ustawy. Dlatego nieruchomości pozostające w majątku podatnika na dzień zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych, o czym mowa w art. 14 ust. 2 ustawy o VAT powinny być bezwzględnie opodatkowane, o ile przy ich nabyciu przysługiwało podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego.

Niemniej jednak w przekonaniu Wnioskodawcy, zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy obejmuje także nieruchomości pozostające w majątku podatnika na dzień zaprzestania wykonywania przez niego czynności opodatkowanych, o czym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z tym, w przypadku posiadania w majątku firmy Nieruchomości, w razie likwidacji działalności (zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych, o czym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) Wnioskodawca nie będzie obowiązany do uiszczenia VAT, skorzysta bowiem ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż będą zachodziły przesłanki do objęcia zwolnieniem dostawy Nieruchomości, o czym mowa w ramach tej regulacji. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy powinien znajdować zastosowanie do opodatkowania towarów pozostałych na dzień likwidacji działalności opodatkowanej, o czym mowa w ramach art. 14 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jak stanowi art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Na mocy art. 14 ust. 7 ustawy, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy - jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Przepis art. 29a ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

W tym miejscu należy podkreślić, że opodatkowaniu podlegają wszystkie towary, a zatem m.in. środki trwałe oraz towary handlowe, które na dzień likwidacji prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, znajdowały się w jego posiadaniu, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku od towarów i usług opartego na zasadzie neutralności. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie - po zaprzestaniu działalności).

A zatem towary (w tym środki trwałe oraz towary handlowe) objęte spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), jednocześnie jest podatnikiem VAT czynnym i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów do celów rozliczenia podatku dochodowego. Zainteresowany ma zamiar nabyć Nieruchomość (lokal) - opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Z tytułu nabycia Nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł obniżyć podatek należny o podatek naliczony wynikający z tej transakcji. Nieruchomość zostanie wpisana do ewidencji środków trwałych. W trakcie posiadania Nieruchomości Zainteresowany nie będzie czynił na niej żadnych nakładów (w szczególności nie będzie ponosił wydatków na jej ulepszenie), tak że nie dojdzie ponownie do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (pierwsze zasiedlenie wystąpi wskutek zakupu Nieruchomości przez Zainteresowanego). Po kilku latach od nabycia Nieruchomości - nie prędzej niż po 10 latach - planuje zakończyć (zlikwidować) działalność gospodarczą i zgłosić to stosownym organom (m.in. CEIDG oraz właściwy organ podatkowy).

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w momencie likwidacji działalności gospodarczej stanowiąca składnik majątku firmy Nieruchomość będzie podlegać opodatkowaniu, przy czym Zainteresowany będzie miał możliwość zastosowania zwolnienia od podatku.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, w przypadku zaprzestania przez podatnika (osobę fizyczną) wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, opodatkowaniu podlegają wszystkie te środki trwałe oraz towary handlowe, które na dzień likwidacji prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, znajdowały się w jego posiadaniu, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych składników majątkowych.

W analizowanym przypadku wystąpią wskazane wyżej okoliczności, bowiem - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę - na moment likwidacji przez niego działalności gospodarczej, składnikiem majątku likwidowanej firmy będzie Nieruchomość, przy nabyciu której Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. A zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany ująć Nieruchomość w spisie z natury (sporządzonym na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu) i opodatkować podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki lub też stosując zwolnienie od podatku, jeżeli taka możliwość wynika z przepisów.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Zarówno jednak w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Unormowania dotyczące opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle zawiera przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości - budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku m.in. w oparciu o jedną z następujących podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Przy czym dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz czy od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zamierza przeprowadzić proces likwidacji działalności gospodarczej. W skład majątku firmy na dzień jej likwidacji wchodzić będzie Nieruchomość (lokal), przy nabyciu której Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo od odliczenia podatku naliczonego, a zatem Nieruchomość ta na dzień likwidacji firmy - na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy - będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W analizowanym przypadku będą jednak spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Pierwsze zasiedlenie Nieruchomości - w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy - będzie bowiem miało miejsce w momencie nabycia jej przez Zainteresowanego i od momentu pierwszego zasiedlenia do dnia likwidacji firmy - jak wskazał Wnioskodawca - upłynie ponad 10 lat. Co istotne, jak oświadczył Zainteresowany, w okresie użytkowania Nieruchomości nie będzie on ponosił żadnych nakładów na jej ulepszenie, nie wystąpi zatem sytuacja, w której - w myśl art. 2 pkt 14 lit. b ustawy - nastąpiłoby ponowne pierwsze zasiedlenie obiektu. Z uwagi na fakt, że w myśl art. 29a ust. 8 ustawy - co do zasady - grunt podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione, również grunt, z którym ww. Nieruchomość będzie związana korzystał będzie ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w momencie zaprzestania przez Wnioskodawcę prowadzenia działalności gospodarczej, wchodząca w skład majątku likwidowanej firmy Nieruchomość będzie podlegać opodatkowaniu, z uwagi jednak na fakt, że spełnione będą przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w odniesieniu do ww. Nieruchomości Zainteresowany będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu projektowanego zdarzenia przyszłego, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.