ILPP5/4512-1-287/15-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na rozbudowę sieci kanalizacyjnej, zakup nowych urządzeń i modernizację istniejącej infrastruktury wod-kan - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na rozbudowę sieci kanalizacyjnej, zakup nowych urządzeń i modernizację istniejącej infrastruktury wod-kan.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W 2015 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. " (...)"

W ramach inwestycji zrealizowane zostały:

W ramach całej inwestycji wykonano zatem nowy odcinek kanalizacji (pkt 1), zakupiono nowe środki trwałe 5 i 6, oraz dokonano modernizacji i remontów urządzeń na istniejącej sieci kanalizacyjnej, stacji uzdatniania wody i na oczyszczalni ścieków, w szczególności były to m.in.: wymiana pomp, montaż przepływomierzy, modernizacja filtrów, instalacja dmuchawy, wymiana agregatu sprężarkowego, remonty automatyki, przystosowanie stacji uzdatniania wody do podłączenia agregatu prądotwórczego, regeneracja studni.

Zakupione środki trwałe oraz modernizacje istniejących elementów sieci wod-kan były niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania wybudowanego odcinka kanalizacji, w szczególności umożliwiają dostosowanie parametrów przepompowni i oczyszczalni ścieków do większej ilości przyjmowanych ścieków. Wszystkie te elementy stanowią składową zadania inwestycyjnego i bez nich zbudowana kanalizacja nie mogłaby prawidłowo funkcjonować.

Po przyjęciu inwestycji do użytkowania została ona w całości przekazana odpłatnie, na podstawie umowy dzierżawy Spółce gminnej (Gmina ma 100% udziałów w Spółce) zajmującej się dostarczaniem wody, odbiorem i oczyszczaniem ścieków. Zbudowana nowa sieć kanalizacyjna, zakupione urządzenia jak i wydatki poniesione na modernizacje istniejącej infrastruktury wod-kan są wykorzystywane przez Spółkę i służą w całości czynnościom opodatkowanym - dostawa wody i odbiór ścieków. Spółka wykorzystuje otrzymane mienie zgodnie z jego przeznaczeniem, do prowadzenia działalności gospodarczej i płaci za nie wydzierżawiającemu, tj. Gminie comiesięczny czynsz dzierżawny (kwotę netto + VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wszystkich wydatków poniesionych na rozbudowę sieci kanalizacyjnej, zakup nowych urządzeń i modernizacje istniejącej infrastruktury wod-kan Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w sytuacji gdy wszystkie te elementy, które zostały zrealizowane w ramach inwestycji zostały przekazane w dzierżawę gminnej Spółce wodnej i są przez nią wykorzystywane w całości do działalności opodatkowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku VAT określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo powyższe przysługuje, gdy spełnione zostaną ustawowe warunki, tj.:

* odliczenia dokonuje podatnik VAT,

* towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podlega ograniczeniom opisanym w art. 88 ustawy.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego przysługuje pod warunkiem spełnienia odpowiednich przesłanek. Chodzi tu o przesłanki pozytywne polegające na tym, że gdy dokonane przez podatnika VAT zakupy towarów i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to ma on prawo do obniżenia podatku należnego. Świadczone przez Gminę Spółce usługi dzierżawy wszystkich składników inwestycji są czynnościami opodatkowanymi, a Spółka wykorzystuje dzierżawione mienie w całości do czynności opodatkowanych. Występują więc przesłanki do tego aby VAT naliczony z tytułu zakupu usług i towarów wchodzących w skład całej inwestycji mógł stanowić pomniejszenie podatku należnego. Nie występują żadne przestanki wymienione w art. 88 ustawy ograniczające powyższe prawo.

Reasumując: Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o cały VAT naliczony w związku ze wszystkimi zakupami związanymi z opisaną inwestycją wynikającymi z faktur dokumentujących ich poniesienie. Wszystkie te zakupy związane są z czynnościami opodatkowanymi, występują wszystkie przesłanki uprawniające Gminę do dokonania takiego odliczenia i nie ma przesłanek ograniczających to prawo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatkuwynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W 2015 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. (...).

W ramach inwestycji zrealizowane zostały:

W ramach całej inwestycji wykonano zatem nowy odcinek kanalizacji (pkt 1), zakupiono nowe środki trwałe 5 i 6, oraz dokonano modernizacji i remontów urządzeń na istniejącej sieci kanalizacyjnej, stacji uzdatniania wody i na oczyszczalni ścieków, w szczególności były to m.in.: wymiana pomp, montaż przepływomierzy, modernizacja filtrów, instalacja dmuchawy, wymiana agregatu sprężarkowego, remonty automatyki, przystosowanie stacji uzdatniania wody do podłączenia agregatu prądotwórczego, regeneracja studni. Zakupione środki trwałe oraz modernizacje istniejących elementów sieci wod-kan były niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania wybudowanego odcinka kanalizacji, w szczególności umożliwiają dostosowanie parametrów przepompowni i oczyszczalni ścieków do większej ilości przyjmowanych ścieków. Wszystkie te elementy stanowią składową zadania inwestycyjnego i bez nich zbudowana kanalizacja nie mogłaby prawidłowo funkcjonować. Po przyjęciu inwestycji do użytkowania została ona w całości przekazana odpłatnie, na podstawie umowy dzierżawy Spółce gminnej (Gmina ma 100% udziałów w Spółce) zajmującej się dostarczaniem wody, odbiorem i oczyszczaniem ścieków. Zbudowana nowa sieć kanalizacyjna, zakupione urządzenia jak i wydatki poniesione na modernizacje istniejącej infrastruktury wod-kan są wykorzystywane przez Spółkę i służą w całości czynnościom opodatkowanym - dostawa wody i odbiór ścieków. Spółka wykorzystuje otrzymane mienie zgodnie z jego przeznaczeniem, do prowadzenia działalności gospodarczej i płaci za nie wydzierżawiającemu tj. Gminie comiesięczny czynsz dzierżawny (kwotę netto + VAT).

Wobec powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w odniesieniu do wszystkich wydatków poniesionych na rozbudowę sieci kanalizacyjnej, zakup nowych urządzeń i modernizację istniejącej infrastruktury wod-kan przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w sytuacji gdy infrastruktura wod-kan powstała w wyniku realizacji inwestycji została przekazana w dzierżawę gminnej Spółce wodnej.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do zapisu art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierana pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższego wynika, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że świadczenie polegające na odpłatnym udostępnieniu będącej przedmiotem inwestycji infrastruktury wod-kan będzie się odbywać na rzecz Spółki wodnej, tj. podmiotu, który posiada odrębną od Gminy osobowość prawną. Świadczenie to będzie realizowane na podstawie umowy dzierżawy, tj. obustronnie zobowiązującej - Gminę do udostępnienia infrastruktury, a Spółkę do zapłaty z tego tytułu wynagrodzenia.

W świetle przywołanych wyżej przepisów wykonywane przez Gminę na rzecz Spółki za wynagrodzeniem świadczenie będzie wpisywać się w definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem, że Wnioskodawca wykonując te czynności będzie działać jako podatnik VAT.

Jak wskazano wyżej, rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak jednostki samorządu terytorialnego (np. gminy) należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te - co do zasady - w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy. Jednostki samorządu terytorialnego występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie w jakim działają w ramach stosunku cywilnoprawnego. W przedmiotowej sprawie warunek ten będzie spełniony, bowiem jak wynika z treści wniosku, świadczenie Gminy na rzecz Spółki realizowane będzie na podstawie umowy dzierżawy.

A zatem, odpłatne udostępnienie na rzecz Spółki infrastruktury wod-kan będzie stanowić po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obok zwolnień podmiotowych (dotyczących podatnika) również zwolnienia przedmiotowe odnoszące się do niektórych czynności, a także obniżone stawki podatku. Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Przepisy ustawy, jak również przepisy rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Gminę usług dzierżawy infrastruktury wod-kan, w związku z czym, usługi te podlegają opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

W analizowanej sprawie Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, a nakłady na budowę kanalizacji sanitarnej wraz z przebudową SUW i oczyszczalni ścieków są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. świadczeniem usług dzierżawy.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na rozbudowę sieci kanalizacyjnej, zakup nowych urządzeń i modernizację istniejącej infrastruktury wod-kan.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W szczególności istotna dla przyjętego rozstrzygnięcia była informacja wskazana przez Wnioskodawcę, że inwestycja bezpośrednio po oddaniu do użytkowania została przekazana - w ramach umowy dzierżawy - Spółce gminnej, czyli podmiotowi, który ma odrębną od Gminy osobowość prawną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.