ILPP5/4512-1-282/15-6/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2015 r. (data wpływu 25 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 18 stycznia 2016 r. (data wpływu 20 stycznia 2016 r.) oraz z dnia 5 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości, w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości, w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 stycznia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 5 lutego 2016 r. o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej pod uzupełnieniem wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy przed organem właściwym do wydawania interpretacji indywidualnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina ma zamiar wystawić do sprzedaży:

1. Lokal użytkowy znajdujący się w budynku - wraz z udziałem w działce 251/21,

2. Działkę nr 251/22, która zabudowana jest budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem.

Przedmiotowe nieruchomości są własnością Gminy od 1991 r. - przejęte decyzją Wojewody dnia 13 listopada 1991 r. - nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia 31 marca 2005 r. (Dziennik Urzędowy Województwa z dnia 6 maja 2005 r., Nr 80, poz. 1763), działki nr 251/21 i 251/22 położone są na obszarze oznaczonym symbolem U/MN przeznaczonym pod tereny zabudowy usługowo-mieszkaniowej.

Przedmiotowe nieruchomości na podstawie umowy użyczenia z dnia 30 marca 2001 r., oddane były do użytkowania na rzecz "A" z przeznaczeniem na (...), umowa została rozwiązana z dniem 31 lipca 2015 r.

W przedmiotowych budynkach nie były dokonywane ulepszenia.

W piśmie z dnia 18 stycznia 2016 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowany poinformował, że:

1. Użyczenie lokalu użytkowego na działce 251/21 wraz z udziałem w gruncie oraz działki nr 251/22 wraz z budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, ponieważ nabyła ww. nieruchomości w drodze komunalizacji, ponadto czynność użyczenia dokonywana była w realizowana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Gminy jaką jest gospodarowanie nieruchomościami.

2. Przedmiotowe nieruchomości po rozwiązaniu w dniu 31 lipca 2015 r. umowy użyczenia nie były i nie są przedmiotem umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy itp.

3. Od 19 lutego 1992 r. do dnia 29 marca 2001 r. ww. nieruchomości były przedmiotem dzierżawy z "A". Od 1 stycznia 1994 r. Gmina stała się podatnikiem podatku VAT. Dzierżawa została opodatkowana stawką 22% podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa lokalu użytkowego na działce 251/21 wraz z udziałem w gruncie oraz działki nr 251/22 wraz z budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa lokalu użytkowego na działce 251/21 wraz z udziałem w gruncie oraz działki nr 251/22 wraz z budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz dokonujący ich dostawy nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Gmina nabyła nieruchomość Decyzją Wojewody z dnia 13 listopada 1991 r., kiedy nie obowiązywał w Polsce podatek VAT, czyli nie było prawa do odliczenia podatku naliczonego. Nie były również dokonywane ulepszenia lokali.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 5 Ustawy o VAT, w przypadku dostawy budowli lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że o opodatkowaniu gruntu oraz zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT decyduje status podatkowy wzniesionego na nim budynku/ budowli. Z kolei art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT należy odczytywać łącznie z art. 7 ust. 1. Skoro dostawą towaru jest taka czynność, która pozwala nabywcy rozporządzać rzeczą jak właściciel, to należy przyjąć, że przedmiotem umowy może być zarówno cała rzecz, jak i udział w niej, towarem może być np. cały budynek (budowla), jak też ich części rozumiane jako lokal lub udział. Tym samym sprzedaż udziału w gruncie mieści się w zakresie art. 29 ust. 5 Ustawy o VAT i w przypadku dostawy lokalu użytkowego wraz z udziałem w gruncie, wartość tego udziału nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania. Udział w gruncie powinien być opodatkowany taką samą stawką VAT jak lokal użytkowy - w tym przypadku ZW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina, ma zamiar wystawić do sprzedaży:

1. Lokal użytkowy znajdujący się w budynku - wraz z udziałem w działce nr 251/21,

2. Działkę nr 251/22, która zabudowana jest budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem.

Przedmiotowe nieruchomości są własnością gminy od 1991 r. - przejęte decyzją Wojewody z dnia 13 listopada 1991 r. - nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia 31 marca 2005 r., działki nr 251/21 i 251/22 położone są na obszarze oznaczonym symbolem U/MN przeznaczonym pod tereny zabudowy usługowo-mieszkaniowej. Przedmiotowe nieruchomości na podstawie umowy użyczenia z dnia 30 marca 2001 r., oddane były do użytkowania (...), umowa została rozwiązana z dniem 31 lipca 2015 r. W przedmiotowych budynkach nie były dokonywane ulepszenia. Użyczenie lokalu użytkowego na działce 251/21 wraz z udziałem w gruncie oraz działki nr 251/22 wraz z budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, ponieważ nabyła ww. nieruchomości w drodze komunalizacji, ponadto czynność użyczenia dokonywana była w realizowana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Gminy jaką jest gospodarowanie nieruchomościami. Przedmiotowe nieruchomości po rozwiązaniu w dniu 31 lipca 2015 r. umowy użyczenia nie były i nie są przedmiotem umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy itp. Od 19 lutego 1992 r. do dnia 29 marca 2001 r. ww. nieruchomości były przedmiotem dzierżaw. Od 1 stycznia 1994 r. Gmina stała się podatnikiem podatku VAT. Dzierżawa została opodatkowana stawką 22% podatku VAT.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dostawa lokalu użytkowego na działce 251/21 wraz z udziałem w gruncie oraz działki nr 251/22 wraz z budynkiem gospodarczo-garażowym trwale związanym z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że dostawa opisanych nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży jako, że stanowić będzie czynność cywilnoprawną (a nie publicznoprawną), realizowana będzie przez Gminę jako podatnika podatku od towarów i usług. Powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, która - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

W celu ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana, czy też będzie zwolniona od podatku należy odwołać się do niżej przedstawionych regulacji.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem planowanej przez Gminę sprzedaży będzie lokal użytkowy wraz z udziałem w gruncie oraz zabudowana budynkiem gospodarczo-garażowym działka nr 251/22. Jak wskazał Wnioskodawca, w okresie od 19 lutego 1992 r. do 29 marca 2001 r. ww. nieruchomości były przedmiotem dzierżawy. Uwzględniając przywołaną wyżej definicję pierwszego zasiedlenia należy zatem stwierdzić, że w odniesieniu do lokalu użytkowego oraz budynku gospodarczo-garażowego, w związku z oddaniem ich w dzierżawę nastąpiło pierwsze zasiedlenie. W świetle powyższego planowana dostawa spełniać będzie przesłanki do skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dostawa lokalu użytkowego oraz budynku gospodarczo-garażowego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Konsekwentnie sprzedaż gruntu, z którym związane są ww. obiekty - stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy - będzie korzystać ze zwolnienia analogicznie jak sprzedaż ww. nieruchomości.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym planowana sprzedaż nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia od VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.